تاریخ کره و سریال های تاریخی کره ای!

[bamn]

 تاریخ کره و سریال های تاریخی کره ای!

    یکی از موارد مطالعاتی مورد علاقه بنده تاریخ جهان است و از زمانی که موج پخش سریال های تاریخی کره ایی در تلوزیون ایران آغاز شده شدیداً علاقه مند شده ام درباره تاریخ شبه جزیره کره مطالعه کنم ولی متاسفانه تاکنون کتابی با این موضوع در اصفهان پیدا نکرده ام و در جستجوی اینترنتی هم تنها به دو مورد کتاب چاپ شده در ایران برخورده ام که البته نایاب هستند و حتی از طریق اینترنت هم نمی توان آنها را سفارش داد ؛  
  یکی کتاب " ملت پرنده سه پا ؛ تاریخ تحلیلی شبه جزیره کره " چاپ نشر روز اندیش و  
  دیگری کتاب " بازتاب تمدن های اشکانی-ساسانی بر سه پادشاهی شبه جزیره کره " چاپ آشیانه کتاب  
  بنابراین الان تنها منابع اطلاعاتی که در اختیار بنده می باشد یکی همین سریال ها هستند و کمی هم اطلاعات ضد و نقیض از سایت ویکیپدیا!  
  اولین شکل شناخته شده تمدن دارای حکومت در شبه جزیره کره ، حکومت * بوده که در سریال افسانه جومونگ با نام "چوسان قدیم" از آن یاد می شود . درباره این حکومت اطلاعات بسیار کمی وجود دارد و آنچه باقی مانده در دوره سلسله گوگوریو و پس از آن مکتوب شده است تا آنجا که حتی افسانه ها و اساطیر کره هم بیشتر از دوره گوگوریو روایت شده اند و شخصیت های حماسی و اساطیری معدودی از دوره قبل از گوگوریو در مکتوبات کره دیده می شوند .   
  
  ( معبدی در کره که برای گرامیداشت دانگون افسانه ای - موسس احتمالی گوجوسان - بر پا شده است )  
  گوجوسان در حدود سال ۱۰۸ قبل از میلاد به دست سربازان چینی امپراتوری هان منقرض گردید . چینی ها بخش هایی از غرب و شمالغرب کره را اشغال کردند و بقیه نواحی کره بین حکومت های محلی اکثراً دست نشانده هان تجزیه گردید . یکی از این حکومت ها * نام داشت که در شمال شبه جزیره کره (حدود منچوری امروزی در چین) واقع بود . گفته می شود بویو پیش از نابودی گوجوسان هم وجود داشته اما تنها نام سه پادشاهی که از بعد از انقراض گوجوسان تا تشکیل گوگوریو بر بویو حکومت کردند در تاریخ کره ذکر شده است (که هر سه آنها را در سریال افسانه جومونگ دیدیم) حتی پس از شکست و سقوط بویو به دست گوگوریو هم (که در سریال امپراتور بادها مشاهده کردیم) به استقرار بویو در شمال کشور گوگوریو اشاره شده اما ذکری از حاکمان و وقایع آن نشده است تا اینکه بتدریج با استقرار هرچه بیشتر قبایل بیابان گرد مغول در آن نواحی ، بویو کاملاً از تاریخ کره محو می شود .   
  
  ( مجسمه فرضی از جومونگ در پیونگ یانگ کره شمالی )  
  اما گوگوریو را جومونگ تاسیس کرد که برخی منابع کره ای وی را فرزند ژنرال هموسو افسانه ای می دانند اما برخی دیگر او را پسر واقعی گوموآ (دومین پادشاه شناخته شده بویو) دانسته و معتقدند نسبت دادن جومونگ به هموسو فقط برای افزایش محبوبیت وی بین مردم بوده است! به هر حال جومونگ موفق به شکست دادن هان شده و با تاسیس گوگوریو تحت عنوان پادشاه دونگ میونگ به تخت نشست . ماجرای علاقه جومونگ به سوسانو و قبول سرپرستی پسران یتیم او از سوی جومونگ هم ظاهراً حقیقت داشته و بعد از آنکه سر و کله پسر واقعی جومونگ (یوری) پیدا می شود آنها به جنوب شبه جزیره کره کوچ می کنند و پسر کوچک سوسانو (اونجو) موفق به تشکیل کشور * می گردد .   
  
  البته مورخان کره ای بر سر اصالت یوری هم با هم اختلاف نظر دارند و بعضی از آنها معقدند ، برخلاف آنچه در سریال های   جومونگ و امپراتور بادها دیدیم ، یوری یک متقلب و غاصب بوده است!!! اصلی ترین دلیل آنها این است که فامیل جومونگ " گو " بوده اما یوری و سه پادشاه پس از او از فامیل " هویی " استفاده می کرده اند و بعد از اینکه چهارمین پادشاه هویی در شورش اشراف کشته شد و یکی از اقوام دور او بر تخت نشست استفاده از فامیل " گو " دوباره باب شد .   
  
  بعد از یوری پسرش موهیول با نام دیموسین یا دیموچین به تخت نشست و با سرنگون کردن حکومت تسو در بویو قدرتمندترین حاکم در حوزه تمدن کره گردید . پادشاه بعد از دیموسین ، مینجونگ نام داشته که بعضی از مورخان او را پسر دیموسین می دانند اما بیشتر مورخان معتقدند او برادر کوچک دیموسین بوده است (یعنی همان برادری که در سریال   بادها هنگام نجات دادن پدرش از دست شورشی ها زخمی شد و مرد!) هرچند به هر حال دوره حکومت وی کوتاه بوده و امپراتور بعدی موبون نام داشته که همه متفق القول هستند پسر موهیول بوده! اما همانطور که گفتم این موبون آدم ظالمی بوده و سرانجام در شورش اشراف کشته می شود .   
  بعد از موبون تائجو ۷ ساله امپراتور گوگوریو می شود که حدود ۹۳ سال سلطنت می کند و از این لحاظ بعد از یکی از فراعنه مصر دومین طولانی ترین مدت حکومت در تاریخ جهان را داشته است (کدوم فرعونش رو یادم نیست لطفاً سئوال نفرمایید!!!) دوران تائجو یکی از باشکوه ترین و با ثبات ترین مقاطع زمانی در طول هفت قرن دوام سلسله گوگوریو بوده است . برخی منابع مرگ تائجو را در همان آخرین سال سلطنتش و در یکصد سالگی ذکر کرده اند اما در منابع دیگر آمده که وی در آن سال به سبب کهولت از سلطنت کناره گیری کرد اما تا ۱۱۹ سالگی عمر نمود! یکی دیگر از پادشاهان معروف سلسله گوگوریو یانگسو نام داشته که در قرن پنجم میلادی به عنوان بیستمین پادشاه گوگوریو ۷۸ سال سلطنت نموده است! مهمترین دلیل شهرت یانگسو تاسیس شهر پیونگ یانگ در زمان وی می باشد . همچنین در زمان یانگسو گوگوریو به اوج وسعت رسیده بوده است .
  
  اما همزمان با پادشاهی گوگوریو ، دو سلسله دیگر در جنوب شبه جزیره کره پا گرفتند . اولی باکجه بود و همانطور که اشاره کردم توسط پسر کوچکتر بانو سوسانو تاسیس شد و دومی * نام داشت . درباره حکومت باکجه اطلاعات کمی در دست می باشد و بیشتر مطالب باقی مانده از این حکومت در منابع تاریخی کره به مراودات و جنگ های آن با گوگوریو بر می گردد . اما شیلایی ها خوش شانس تر بودند . آنها پا به پای باکجه و گوگوریو دوام آوردند و دورانی را به وجود آوردند که در تاریخ کره به دوران " سه پادشاهی " معروف است . و اما سرانجام زمان اقتدار شیلایی ها فرا رسید!   
  ادامه دارد ...  

[jhan2010]

جالب ماجرا این جا بیشتر به چشم می خوره که از یک کودک 7 ساله و یا یک پیرمرد 50 ساله بپرسی جومونگ کی بود چکار کرد دقیقا به ان اشاره می کنند انگار تاریخ کره را خودشان نوشته اند اما وقتی بپرسی که کورش که بود و چکار کرد هنگ می کنند و جوابی برای دادن ندارند

[bamn]

جالب ماجرا این جا بیشتر به چشم می خوره که از یک کودک 7 ساله و یا یک پیرمرد 50 ساله بپرسی جومونگ کی بود چکار کرد دقیقا به ان اشاره می کنند انگار تاریخ کره را خودشان نوشته اند اما وقتی بپرسی که کورش که بود و چکار کرد هنگ می کنند و جوابی برای دادن ندارند

دوست عزیز ، اولاً تا جایی که بنده اطلاع دارم اینجا انجمن تاریخ جهان است نه تاریخ ایران . دوماً اینکه مردم با علاقه سریال های کره ای مثل جومونگ را پیگیری می کنند اما اطلاعات زیادی درباره تاریخ ایران ندارند به هنر دراماتیزه کردن فیلمنامه نویسان سریال بر می گردد . ممکن است از نظر فنی این سریال ها خیلی پرزرق و برق نباشند یا از نظر تاریخی اشتباهاتی داشته باشند اما بخاطر خوب داستان تعریف کردن (نه داستان خوب تعریف کردن - با هم فرق دارند!) مخاطب را جذب می کنند . مثل همان اتفاقی که برای سریال های یوسف پیامبر و مختار افتاد . اما متاسفانه در مورد شخصیتی مثل کوروش چنین سریالی ساخته نشده و خیلی از مردم هم از مطالعه فراری هستند (آقای علی معلم پیگیر ساخت فیلم سینمایی کوروش هستند اما بنده بعید می دانم چیز خیلی جالب و چشمگیری از آب در بیاید!)

اما نکته مهمتر حساسیت چند گانه ما نسبت به پیشینه و تاریخ خودمان است . مثلاً بنده یکبار به عزیزی پیشنهاد دادم که در جمع دوستانشان پیشنهاد تولید سریالی را بدهند با موضوع دربار ساسانی در سال های پس از خسروپروز تا فتح ایران بدست مسلمانان . چون از نظر پیچ های داستانی و توطئه های درباری می تواند روی حریم سلطان و بازی تاج و تخت را کم کند! اما آن دوست متذکر شد که چنین مقطعی از تاریخ ایران بسیار حساس است و اگر یک وجب این طرف تر برود صدای ملی گراها در می آید ، اگر یک وجب آنطرف تر برود صدای مذهبی ها در می آید!

اما در مورد خود جناب کوروش کبیر هم بنده دو انتقاد دارم! اولاً جناب کوروش کبیر با این همه خوبی و وجنات چرا باید پسری مثل کمبوجیه تربیت کرده باشند؟ (بگذریم از اینکه بعضی از مورخان غربی کمبوجیه را خوب ، گئومات را خیالی و داریوش را قاتل و غاصب و دروغگو می دانند!!!) دوماً همین جناب کوروش کبیر یهودی ها را به ایران راه داد که چندسال بعدش در زمان خشایارشاه 70 هزار ایرانی را قتل عام کردند و حالا برایش عید پوریم می گیرند!!!

گرفتید نکته رو؟!!

[jhan2010]

دوست عزیز تنها نکته ای که می توان دید ضعف درامکانات ، نبودبودجه کافی ، نداشتن عوامل و سیاستهای موجود در ساخت چنین سریالهایی دانست کشوری که به قول شماتاریخ مکتوب چندان درستی ندارد و واقعیت های دیروزشان با تخیلات و اوهام امروزشان ترکیب می شود و سریال حماسی چون جومونگ و ... تحویل میدهند وهمگان را بر این باور نگه میدارند که ،کره کشوری با تاریخ بسیار قدیمی و فرهنگ بالایی است اما متاسفانه ایران ما با این همه قدمت و تاریخی سرشار از حوادث خوب بد نمی تواند فیلمی در خور شان خود بسازد و جهانیان را از فرهنگ و تاریخ گذشته این مملکت آگاه سازد تاریخ شناسنامه و برگ هویت هر کشوری است که اگر نتوان درست و دقیق به ان پرداخت شما را به بی هویتی متهم می کنند ما نتوانستیم و نخواستیم که بخواهیم کشورمان را معرفی کنیم در همین گذر کشورهایی دست به ساخت تاریخ ما می زنند که خود تاریخ و قدمتی 200 ساله دارند اما تاریخ مار به گونه ای به جهانیان معرفی میکنند که ایرانیان را ادمهایی وحشی و بدور از فرهنگ و ترسو جلو می دهند و تمام جهان ان را می بینند و قضاوتشان را نسبت به ایران از قاب سینما میکنند

اما در مورد انتقادهایتان از جناب کوروش نمی دانم چگونه این انتقادهایتان را به گوش جناب کوروش خواهید رسانید
اما مواظب باشید به شما نگویید که من شاهی بود چون همه مردم فردی عادی و بر حسب روزگار چرخش ایام به این مقام رسیدم و داشتن پسر ناخلفی چون کمبوجیه نمی تواند زیاد مهم باشد شما بگو چرا نوح که ادعای پیامبری داشت پسرش بد بود ناخلف در ثانی در همین عصر خود زیاد هستند نجیب زادگان ناخلفی ک عهد پدر شکستند وکمر به تاراج این مرز و بوم بستند

افتاد برادر؟!!

[bamn]

دوست عزیز تنها نکته ای که می توان دید ضعف درامکانات ، نبودبودجه کافی ، نداشتن عوامل و سیاستهای موجود در ساخت چنین سریالهایی دانست کشوری که به قول شماتاریخ مکتوب چندان درستی ندارد و واقعیت های دیروزشان با تخیلات و اوهام امروزشان ترکیب می شود و سریال حماسی چون جومونگ و ... تحویل میدهند وهمگان را بر این باور نگه میدارند که ،کره کشوری با تاریخ بسیار قدیمی و فرهنگ بالایی است اما متاسفانه ایران ما با این همه قدمت و تاریخی سرشار از حوادث خوب بد نمی تواند فیلمی در خور شان خود بسازد و جهانیان را از فرهنگ و تاریخ گذشته این مملکت آگاه سازد تاریخ شناسنامه و برگ هویت هر کشوری است که اگر نتوان درست و دقیق به ان پرداخت شما را به بی هویتی متهم می کنند ما نتوانستیم و نخواستیم که بخواهیم کشورمان را معرفی کنیم در همین گذر کشورهایی دست به ساخت تاریخ ما می زنند که خود تاریخ و قدمتی 200 ساله دارند اما تاریخ مار به گونه ای به جهانیان معرفی میکنند که ایرانیان را ادمهایی وحشی و بدور از فرهنگ و ترسو جلو می دهند و تمام جهان ان را می بینند و قضاوتشان را نسبت به ایران از قاب سینما میکنند

اما در مورد انتقادهایتان از جناب کوروش نمی دانم چگونه این انتقادهایتان را به گوش جناب کوروش خواهید رسانید
اما مواظب باشید به شما نگویید که من شاهی بود چون همه مردم فردی عادی و بر حسب روزگار چرخش ایام به این مقام رسیدم و داشتن پسر ناخلفی چون کمبوجیه نمی تواند زیاد مهم باشد شما بگو چرا نوح که ادعای پیامبری داشت پسرش بد بود ناخلف در ثانی در همین عصر خود زیاد هستند نجیب زادگان ناخلفی ک عهد پدر شکستند وکمر به تاراج این مرز و بوم بستند

افتاد برادر؟!!

دوست عزیز ، ای کاش می تونستیم این بحث رو توی انجمن خودش داشته باشیم تا همه علاقه مندان به این موضوع فرصت مطالعه داشته باشند .
در دلایل مطرح شده از طرف شما که شکی نیست اما نکته اینجاست که خود بنده ملاک اول را در اینطور کارها خوب داستان تعریف کردن می دانم وگرنه امکانات و بودجه میلیاردی که به تنهایی کافی نیست و نتیجه اش می شود " رستاخیز "! مثلاً شما حتماً فیلم 2012 را دیده اید؟ صحنه مورد علاقه بنده در این فیلم جایی است که پدر روسی جان خودش را فدا می کند تا دوقلوهایش را نجات دهد!

البته کره هم تاریخی باستانی دارد و دلیل نمی شود چون از سریال هایشان خوشمان نمی آید آنها را با کشورهای بی تاریخی مثل آمریکا مقایسه کنیم حتی با اینکه زیاد هم خالی می بندند! در مورد تاریخ کشور خودمان هم تا همین 100 سال پیش کسی اصلاً نمی دانست کوروش و داریوش کیست؟ همه آن چیزی که می دانیم را از کتاب های مورخان یونانی خوانده ایم (حالا هی بهشون فحش بدیم!) مثلاً شما می دانید تا قبل از اینکه در زمان پهلوی نام کوروش سر زبان ها بیفتد خیلی از علما و مفسران قرآن اسکندر مقدونی را ذوالقرنین می دانستند؟!

و در مورد جناب کوروش ، بنده شکی در عدالت و درستی این پادشاه ندارم چون نه فقط یهودی ها بخاطر آزادیشان از وی به نیکی یاد کرده اند بلکه مورخان یونانی هم که با ایران دشمنی داشتند نتوانسته اند علیه او بد بگویند . اما کی گفته کوروش یک فرد عادی بوده که برحسب چرخش روزگار پادشاه شده؟

کوروش پسر پادشاه پارس بوده و مادرش دختر آستیاگ (آخرین پادشاه ماد) . ظاهراً آستیاگ خوابی دیده که تعبیرش می شده اینکه کوروش حکومتش را سرنگون می کند پس در صدد نابودی کودک بر می آید اما در نهایت کوروش به پادشاهی پارس می رسد و بعد درگیر جنگ با پدربزرگش شده و حکومت او را سرنگون می کند ...

ناخلفی پسر نوح(ع) هم از آنجا ناشی بود که کنعان به عنوان پسر کوچک باید در خانه نزد مادرش می ماند و عدم حضور حضرت در خانه (به سبب ساخت طولانی مدت کشتی) باعث تاثیر پذیری همسرش از همسایگان و در نهایت کفر وی و پسرش گردید .

در مورد نجیب زادگان ناخلف هم حرفتان را قبول دارم و شما را به مطلب خودم در انجمن تاریخ ایران (حکایت پسران هفت رنگ عباس میرزا) ارجاع می دهم .

با تشکر .

[jhan2010]

دوست عزیز
بنده به هرانچه که شما به ان اشاره کردید به نوعی هم عقیده ام ولی نکته ای که شما در بخشی از گفته هایتان به هنر دراماتیزه کردن اشاره کردید ان است که این مشکل در ادبیات ما رشه دارد ادبیاتی که محصول تهاجم سه فرهنگ طی سده های مختلف بوده که از هر فرهنگ واژگانی جدید و لغات نو به این ادبیات و زبان اضافه شده که اصلا ایرانی نبوده و نیستند کلماتی یونانی وعربی و لاتین در ادبیات ما به وفور مورد استفاده قرار می گیرد و پاک کردن این کللمات و لغات از ذهن مردم کار اسانی نیست خوب می دانید که دراماتیزه کردن خوب داستان و داشتن نگاهی که نو گرانه باشد شاید مهمترین عوامل برای تولید سریال های حماسی باشد اما... نکته دوم بنده بحث کانالیزه کردن تاریخ و داستانهای حماسی است بحثی که بشدت در سینمای ما پیگیری می شود و اجازه نمی دهد داستان انگونه که هست بیان شود لذا سانسورهای تاریخی و حماسی شکل میگیرد و اصل داستان تا انچه در قاب شیشه ای تلویزیون نمایش داده می شود فرق فاحشی دارد و تا زمانی که این سیاست در سینمای ما پیگیری شود نباید منتظر ظهور یک فیلم حماسی خوب منطبق بر واقعیت ها باشیم

[bamn]

    
 
     ( سر نیزه های کشف شده مربوط به دوره گوجوسان )    
    در افسانه های کره ای طول مدت دوام حکومت * حدود دو هزار سال بوده است! اما شواهد فیزیکی به جا مانده از این سلسله قدیمی تر از ۵۰۰ قبل از میلاد نیست و به همین دلیل عملاً تاریخ این سلسله پیش از آن در هاله ای از ابهام و پیچیده در افسانه هاست . اگر واقعاً بپذیریم که گوجوسان از ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد وجود داشته با توجه به اینکه شیوه تعیین حکمران آن انتخابی بوده پس باید این حکومت را اولین حکومت دموکراتیک شناخته شده جهان بدانیم نه حکومت آتن را!!! اینطوری کره ای ها ابداع دموکراسی را هم مثل خیلی چیزهای دیگر به خودشان نسبت می دهند!     اما برگردیم سر جایی که تمام کردیم ؛ گفتیم که بالاخره زمان استیلای * فرا رسید! تاریخ تاسیس شیلا به چند سال قبل از گوگوریو بر می گردد . اما گسترش شیلا بسیار کند و تدریجی بوده و زمانی که موهیول سرگرم شکست دادن بویو بوده است ، شیلا تازه یک قبیله کوچک در حال گسترش در جنوب کره بوده که حتی اسمش هم به گوش گوگوریویی ها نرسیده بوده است!   

  
  ( آرامگاه منتسب به شاه تائجونگ - بیست و نهمین شاه شیلا که باکجه را فتح کرد)    
    اما شیلا بتدریج پیش رفت و با اینکه مدتها به عنوان کوچکترین و کم اهمیت ترین سه پادشاهی شناخته می شد بالاخره در اواسط قرن ششم میلادی توانست نسبت به * و حتی گوگوریو برتری و تفوق یابد و در سال ۶۶۰ میلادی همزمان با آغاز حملات ویرانگر تانگ به گوگوریو ، شیلا هم باکجه را نابود کرد .     این را بگویم که یکی از دلایل دوام گوگوریو به مدت هفت قرن ، ناآرامی و بی ثباتی طولانی مدت در داخل چین بوده است . اما سرانجام این بی ثباتی ها در اوایل قرن هفتم میلادی به پایان رسید و سلسله تانگ چین را متحد کرد . به این ترتیب گوگوریو یک بار دیگر در معرض تهدید قرار گرفت و حملات ویرانگر تانگ از حدود سال ۶۶۰ میلادی آغاز گردید .  

    
  
    شیلا بعد از نابودی باکجه ، با تانگ متحد شد و پس از هشت سال نبرد بالاخره آخرین مواضع دفاعی گوگوریو هم سقوط کرد و این حکومت نابود شد . با اینکه بعد از شکست گوگوریو ، تانگ و سیلا با هم اختلاف پیدا کردند و نیروهای سیلا شکست سختی به چینی ها وارد نمودند اما بخاطر نابود کردن گوگوریو منفور ترین سلسله در تاریخ کره محسوب می شوند! (در فیلم کره ای   میدان نبرد سقوط گوگوریو بدست تانگ و شیلا با طنز تلخی به تصویر درآمده است)   
  
  ( مرزهای تقریبی کشور بالهی )    
    اما گوگوریو به طور کامل نابود نشد و کمی بعد جوانی به نام دائه جویونگ با گردآوردن بازماندگان گوگوریو و اتحاد با تعدادی از قبایل ترک و مغول ، ارتش تانگ را شکست داد و در سال ۶۹۹ میلادی پادشاهی * را تاسیس کرد . دائه جویونگ خود را فرزند یکی از معروف ترین سرداران گوگوریو که تا آخرین لحظه در برابر تانگ مقاومت کرد می دانست و به همین دلیل تلاش زیادی داشت تا اقتدار و عظمت گوگوریو را بازگرداند و جانشینانش موفق شدند دامنه حکومت خود را تا جنوب سیبری گسترش دهند . آنها همچنین دشمنی زیادی با شیلا داشتند و راه های تجاری زمینی شیلا با تانگ را بشدت کنترل می کردند به همین دلیل در دوره شیلا تجارت دریایی در کره شکوفا گردید و بازرگانان از این طریق به ثروت و قدرت زیادی دست یافتند که ما شمایی از آن دوران را در سریال امپراتور دریا مشاهده کرده ایم .      
     
  شخصیت جانگ بوگو که در سریال   دریا دیدیم ظاهراً یک شخصیت واقعی بوده اما در درستی بسیاری از وقایع سریال تردید وجود دارد و دقیقاً نمی توان گفت جانگ بوگو چه مسیری را برای رسیدن به شهرت طی کرده اما آنچه مشخص است در سال ۸۴۱ یا ۸۴۶ توسط جاسوسی از دربار شیلا به قتل رسیده و پس از آن پادگان چانگ هی توسط نیروهای سلطنتی از بین رفته است .     اما تقریباً یک نسل بعد از جانگ بوگو ، دوران شیلا هم به سر آمد . در سال ۹۰۱ میلادی شخصی به نام گونگ یی علیه شیلا شورش کرده و با تصرف بخش های شمالی آن مرزهای شیلا را به مرزهای پیش از قدرت گرفتن در قرن ششم بازگرداند . گونگ یی ادعا می کرد از نسل پادشاهان گوگوریو است و نام کشورش را   جدید گذاشت اما بعضی مورخان معتقدند او یک شاهزاده مطرود شیلایی بوده که برای کسب محبوبیت بین مردم ادعا کرده از نسل گوگوریویست!   

  
  ( نقشه کره در این دوره ملتهب معروف به سه پادشاهی دوم )    
    همزمان با شورش گونگ یی ، یک باکجه ای هم به نام گوئن هوئن شورش کرد و او هم حکومت   جدید را تشکیل داد . حالا چهار حکومت در حوزه کره استقرار داشتند که همچکدام هم حاضر به دوستی و اتحاد با دیگران نبودند . این وضعیت تقریباً سی سال طول کشید     .    

  ادامه دارد ...  

[Qaher1406]

باسلام
ضمن تشکرازشمامیشه بفرماییدعلت محبوبیت گوگوریو وجومونگ چه بوده؟

[bamn]

باسلام
ضمن تشکرازشمامیشه بفرماییدعلت محبوبیت گوگوریو وجومونگ چه بوده؟

جومونگ برای کره ای ها حکم کوروش رو برای ما داشته! البته نه از نظر مقیاس فتوحات . منظور این است که کره ای ها سلسله گوگوریو و شخص جومونگ را موسسان اصلی کره می دانند و دوره های تاریخی پیش از آن برایشان چندان روشن نیست . ما هم می دانیم که قبل از کوروش و هخامنشیان حکومت های دیگری مثل ایلام و ماد وجود داشته اند و حتی تمدن ها و پادشاهی های خیلی قدیمی تری ، منتها اطلاعات کمی از آنها داریم و بنابراین پادشاهی کوروش را به عنوان آغاز وجود ایران به عنوان یک کشور مستقل و قدرتمند به رسمیت می شناسیم .
بعلاوه جومونگ موفق به شکست و بیرون کردن چینی ها از کره شده است و این برای کره ها که در 400-500 سال قبل از اشغال کشورشان توسط ژاپن ، همواره خراج گذار چین بودند یک امتیاز ویژه برای اهمیت تاریخی جومونگ محسوب می شود .

[حسين لاويو]

از حسن توجه شما به مسایل تاریخی تشکر دارم ..بنظر حقیر عنایت به موارد تاریخی حالا مربوط به هر سرزمینی باشه باید در خور توجه باشه ..علی الخصوص بوجود اورندگان دوره های تاریخی خود انسان بوده و مولفهای ذاتی انسانها جدای از مسایل فرهنگی همسانه...و میتونه در بیان پندها و اندرزها به هر نسلی شالوده خودش رو به تصویر بکشه...
علی الحال این بدعتی که شمای هموطن بنا گذاشتید تو این سایت بدیده حقیر ارزشمنده..و تشکر ویژه داره..ممنون

[bamn]

  دوران سه پادشاهی دوم کوتاه اما برای مردم کره بسیار سخت و ملتهب بود .  
  
  
  اولین حکومتی که از دور خارج شد * بود . دائه این سئون آخرین پادشاه بالهی در سال ۹۲۶ میلادی در جنگ با ترکان خیتان کشته شد و به این ترتیب سرزمین های شمالی کره مدتها از حوزه نفوذ حکومت مرکزی خارج گردید .   
  بعد نوبت * شد . شیلایی ها بعد از شورش گوئنگ یو و عقب نشینی به سرزمین های جنوبی ، از تانگ درخواست کمک کردند اما پس از مدتها وعده و وقت تلف کردن در نهایت تانگ نیرویی برای شیلا نفرستاد و شیلا به تنهایی جنگ با گوگوریو جدید را که بعد از به تخت نشستن شاه تائجو بر طبل جنگ می کوبید آغاز کرد .   
  
  ( تصویری از شاه تائجو ، بنیان گذار سلسله گوریو )  
  گوئنگ یو در سال ۹۱۸ در کودتای ژنرال هایش کشته شده بود و تائجو که یکی از ژنرال ها بود با توافق دیگران به تخت نشست و نام حکومت را به * تغییر داد .    
  
  ( تصویر گیون سائه - آخرین پادشاه شیلا )  
  در سال ۹۲۷ ، گیون گائه ، پادشاه شیلا ، در جنگ با گوریو کشته شد و گیون سائه به عنوان آخرین پادشاه جانشینش گردید . گیون سائه سردار بزرگی بود و با وجود اندک بودن سپاه و ثروتش نزدیک به یک دهه در برابر حملات گوریو مقاومت کرد تا اینکه در سال ۹۳۵ وی نیز جان خود را در نبرد از دست داد و سربازانش که روحیه خود را از دست داده بودند قبل از آنکه موفق به انتخاب پادشاه جدید شوند از گوریو شکست خورده و حکومت شیلا با هزار سال قدمت ، منقرض گردید .  
  
  ( نمایی از شهر گومی در کره جنوبی - جایی که شاهد آخرین نبرد دوران سه پادشاهی دوم بین گوریو و باکجه بود )  
  حالا گوریو مانده بود و هائوباکجه یا * جدید . همانطور که گفتم باکجه جدید همزمان با گوگوریو جدید توسط گئون هائو تاسیس شد اما در نهایت سرنوشت گئون هائو هم بهتر از گئونگ یو نبود! در سال ۹۳۵ میلادی پسران دوقلوی پادشاه به نام های یانگ گئوم و یونگ گئوم علیه پدر و برادر بزرگترشان شورش کرده و هر دو را کشتند اما برادر چهارمی به نام سین گئوم هم بود که دوقلوها را زندانی کرد و خودش به تخت نشست! اما دوقلوها از زندان فرار کردند و به خدمت شاه تائجو در آمدند و یک سال بعد باعث شکست باکجه و کشته شدن سین گئوم شدند . بعد از آن برخی مورخان نوشته اند تائجو دوقلوها را تبعید کرد و برخی دیگر از کشته شدن آنها به دستور تائجو خبر داده اند اما به هر حال باکجه هم مثل شیلا و بالهی نابود گردید و شاه تائجو گوریو یگانه فرمانروای کره شد .   
  
  ( تصویری از ژنرال یان گوان فرمانده ارتش گوریو در اواخر قرن یازدهم میلادی )  
  تائجو بعد از غلبه بر رقبا به خود مقام امپراتور داد و جانشینانش نیز از این عنوان استفاده می کردند . اما آنها بتدریج سست و ضعیف شدند و اداره کشور را بدست درباریان فاسدی سپردند که اکثراً از نسل پادشاهان شیلا بودند! با وجود این گوریو از نظر نظامی قدرتمند ماند و ژنرال هایش حملات مکرر سلسله های ترکی جورچین و یائو از شمال را دفع می کردند تا اینکه دشمنی خطرناک تر جایگزین این دو گردید ...  
  ادامه دارد ...  

[bamn]

  دوستان عزیز ، قبل از اینکه وارد بخش بعدی شویم باید متذکر شوم که کره ای ها در دو دهه گذشته تقریباً برای تمام مقاطع زمانی تاریخ خود فیلم و سریال ساخته اند و آنچیزی که ما دوبله و پخش می کنیم فقط یک دهم آن است . مثلاً تا جایی که بنده متوجه شدم درباره گوئنگ یو (فرمانده شورش ضد شیلا و بنیانگذار * جدید) هم سریالی در کره ساخته شده که در آن گوئنگ یو شبیه یک راهب بودایی و تک چشم تصویر شده است! اما از آن طرف هیچکدام از سریال های کره ای پخش شده در ایران مربوط به دوره سه پادشاهی دوم و سلسله گوریو نیستند و اکثراً مربوط به دوره جوسئون (joseon) می باشند .   
  حالا کجا بودیم؟! ... ترکان خیتان در شمال چین امپراتوری لیائو را تاسیس کرده بودند و همانها بودند که باعث نابودی * شدند . آنها حملات مکرری به مرزهای    داشتند اما کره ای ها در برابرشان مقاومت کردند تا اینکه ترکان جورچن سلسله لیائو را منقرض نموده و سلسله جین یا کین را در شمال چین تشکیل دادند . آنها هم مکرراً مرزهای گوریو را مورد هجوم قرار می دادند اما در نهایت نوبت به دشمنی بسیار بدتر و خطرناک تر رسید!   
  مغول ها!!! حملات مغولان به امپراتوری جین از سال ۱۲۱۱ میلادی آغاز گردید . آنها بیشتر نواحی شمالی چین را بسرعت فتح کردند اما آخرین دژهای جین تا ۱۲۳۴ مقاومت می کردند . مغولان در سال ۱۲۱۸ موج حملاتشان را به ایران کشاندند و تا ۱۲۲۱ بر بیشتر نواحی شرق و شمال ایران استیلا یافته بودند .  
  
  ( تصویری خیالی از قیام مردم کره علیه مغول ها )  
  اما آنها اولین حملاتشان به کره را در سال ۱۲۳۱ میلادی آغاز کردند یعنی چهار سال بعد از مرگ چنگیزخان . به همین دلیل نوع حملاتشان به کره با تهاجمشان به چین و ایران متفاوت بود! در زمان چنگیزخان هدف آنها از این فتوحات تسخیر تمامی سرزمین ها و نابود کردن مردمانشان و جایگزین کردنشان با قبایل ترک و مغول بود اما بعد از چنگیزخان ، مغولان صاحب یک امپراتوری بودند که نیاز داشتند با سیاست آن را اداره کنند و تهاجمشان به کره نه با هدف نابودی کره بلکه برای زیر فرمان بردنشان و استفاده از سرزمینشان برای تهاجم به ژاپن بود ، ژاپنی که تصور می کردند مملو از گنج ها و ثروت های افسانه ای است!  
  مغولان تا حدود سال ۱۲۶۰ میلادی کره را در اشغال داشتند و از آنجا که مرتب با شورش مردم مواجه می شدند چندین بار لشکرهای تازه نفسی به کره ارسال کردند . در این مدت سلسله گوریو در کره باقی ماند اما هیچ اختیاری از خودش نداشت! در نهایت مغولان حضور خود را در کره بی فایده یافتند پس آنجا را ترک کردند و سلسله گوریو یک بار دیگر قدرت را بدست گرفت .   
  البته حضور مغولان تاثیری بسیار عمیق تر بر کره گذاشت و آن رواج فلسفه کنفوسیوس در کره تحت اشغال مغولها بود . بعد از پایان حضور نظامی مغول ها ، بسیاری از درباریان پیرو این فلسفه شده بودند و در نتیجه شروع به مخالفت با برقراری نظام پیش از حمله مغولان نمودند! کدام نظام؟  
  
  ( تصویر منتسب به نامه ای که گفته می شود قوبلای خان برای حاکم ژاپن نوشت و خواهان تسلیم او شد )  
  گفتم که گوریو ژنرال های قدرتمندی داشت که جلوی حملات مکرر لیائو و جین را می گرفتند! این ژنرال ها بتدریج آنقدر قدرت گرفتند که بر امپراتوران گوریو برتری یافتند و عملاً تبدیل به حاکمان واقعی کره شدند . در واقع دوره ای که این ژنرال ها بر کره حکومت می کردند را * نظامی گوریو نامگذاری کرده اند . دوره ای که از حدود سال ۱۱۷۰ میلادی آغاز و دقیقاً یک قرن طول کشید!   
  رژیم نظامی گوریو زمانی به پایان رسید که ژنرال ایم یو مون سعی کرد امپراتور ون جونگ را سرنگون کرده و خودش به تاج و تخت برسد اما دربار گوریو از قوبلای خان درخواست کمک کرد و خاقان مغول با ارسال ۳۰۰۰ سرباز شورش نظامیان را در هم شکست . از این زمان تا زمانی که قوبلای خان زنده بود گوریو متحد مغولان محسوب می شد و دو بار در سال های ۱۲۷۴ و ۱۲۸۱ به لشکر خان مغول برای حمله به ژاپن کمک کرد (لشکرکشی هایی که هر دوبار به شکست انجامید و از آنجایی که بادهای سهمگین دریا یا کامی کازه در این دو شکست نقش اساسی داشتند این اسم تبدیل به یک عنوان مقدس برای جنگجویان از جان گذشته ژاپنی شد!)  
  
  ( تصویر منتسب به جئونگ مون جین - آخرین وزیر سلسله گوریو )  
  اما در نهایت کنفوسیوس گرایان آنقدر قدرت گرفتند که دیگر سلسله گوریو را نمی خواستند . تنها مانع آنها برای رسیدن به قدرت وزیری دانا و لایق به نام جئونگ مون جین بود که وفادارانه به خاندان گوریو خدمت می کرد و هنگامی که در سال ۱۳۹۲ میلادی درگذشت ، مخالفان فرصت را برای کودتا از دست ندادند . گونگ یانگ ، آخرین امپراتور گوریو کشته شد و ژنرال یی سونگ گی با نام شاه تائجو به تخت نشست و سلسله جوسئون را تاسیس نمود .  
  ادامه دارد ...