عبرتی از تاریخ ؛ ظهور و سقوط خلافت شریف بدست انگلیسی ها

[bamn]

  و بارها گفته و شنیده اید درباره دخالت ها و خیانت ها و جنایات استعمار انگلیس در ایران . اما متاسفانه برای عده ایی درس و عبرت نمی شود! برخی مسئولان تصور می کنند اگر فرزندانشان در فلان دانشگاه انگلستان درس بخواند ، بهمان امتیاز و مزیت را دارد . برخی هم که اساساً جیره خوار روباه پیر هستند و تا دستشان رو می شود از لندن سر در می آورند!!!

قصد بحث سیاسی ندارم ، فقط می خواهم یک مثال از خارج از ایران بزنم تا بدانید انگلیسی ها تا چه حد قابل اطمینان می باشند .

جناب حسین بن علی الهاشمی (متولد سال 1854 میلادی در استانبول) بزرگ خاندان هاشمی مکه بود که با وجود اینکه از اهل سنت بودند خود را از نسل پیامبر و اهل بیت می دانستند و از این رو شوکت و احترام فراوانی داشتند و در مقاطعی به حکومت مکه می رسیدند که اصطلاحاً به آن " شریف مکه " گفته می شد . در زمان تولد حسین بن علی ، خاندان هاشمی مورد غضب و سوءظن خلافت عثمانی بود از این رو برخی بزرگان خاندان از جمله پدر حسین به حال تبعید در استانبول زندگی می کردند . اما بعدها به آنها اجازه داده شد به حجاز بازگردند .

در سال 1908 میلادی به دنبال اصلاحاتی که در امپراتوری عثمانی آغاز شد ، اقداماتی هم در جهت کاهش نارضایتی اعراب ساکن در قلمرو امپراتوری انجام گرفت که یکی از آنها انتصاب حسین بن علی الهاشمی به حکومت مکه بود . شریف حسین مدتی بعد به حکومت کل حجاز منصوب گردید .

زمانی که در سال 1914 جنگ جهانی اول آغاز شد و چند ماه بعد از آغاز نبرد ، عثمانی به حمایت از دول محور (آلمان و اتریش-مجارستان) به بریتانیا و متحدانش اعلام جنگ داد ، انگلیسی ها تصمیم گرفتند از تمام امکانات خود برای ضربه زدن به عثمانی استفاده نمایند . یکی از راهکارهای مورد علاقه آنها فرستادن جاسوس بود ، بنابراین جاسوسانی را مسلط به زبان عربی به سرزمین های عربی تابع عثمانی فرستادند تا مردم را تحریک به شورش علیه سلطه ترک ها نمایند و اصطلاحاً یک انقلاب ناسیونالیستی عربی را ایجاد کنند .

یکی از این جاسوسان توماس ادوارد لورنس نام داشت که بعدها به لورنس عربستان معروف شد . او خود را به شریف حسین و فرزندانش نزدیک کرد و بعد از مدتی موفق گردید آنها را تحریک به شورش نماید به این ترتیب در اواخر سال 1916 حکومت حجاز رسماً علیه عثمانی وارد جنگ شد و با متحد نمودن قبایل عرب منطقه تا پایان جنگ جهانی اول در پاییز سال 1918 نیروهای تحت رهبری فیصل (پسر شریف حسین) تا دمشق پیشروی نموده بودند .

اما شریف حسین و پسرانش نمی دانستند که نقشه اصلی انگلیس برای منطقه چیست؟ رویای آنها یک کشور متحد عربی از حلب و موصل تا عدن بود . اما انگلیسی ها حتی پیش از اینکه شورش اعراب علیه عثمانی آغاز شود با کمک فرانسوی ها در قالب قرارداد محرمانه سایکس-پیکو مرزهای خاورمیانه بعد از عثمانی را کشیده بودند که شامل کشورهای متعدد تحت قیمومیت این دو کشور می شد (در دو ماده از مفاد این قرارداد محرمانه تشکیل کشور مستقل یهودی در فلسطین ، و همچنین کشور مستقل کردنشین که حائل بین مناطق ترک و عرب باشد پیشبینی شده بود)

شریف حسین و فرزندانش از این نقشه اطلاع نداشتند و فیصل به امید رسیدن به رویایشان همراه با هیئتی که توماس ادوارد لورنس هم در بینشان بود راهی پاریس شد تا در مذاکرات صلح ورسای شرکت کند ، لیکن دول پیروز در جنگ تقریباً مودبانه حضورش را نادیده گرفته و او را به محل مذاکرات اصلی راه ندادند . در همین جا بود که فیصل درباره مفاد قرارداد سایس-پیکو آگاه شد و سعی کرد آن را به گوش اعراب برساند .

اما زمانی که فیصل به دمشق بازگشت ، کار از کار گذشته بود و فرانسوی ها کنترل شهر را بدست گرفته بودند . فیصل مجبور شد بار دیگر به انگلیسی ها متوصل شود و پیشنهاد انگلیسی ها گماردن شریف حسین و پسرانش به حکومت بر کشورهای تحت قیمومیت خود بود! به این ترتیب علی پسر ارشد شریف حسین جانشین بعد از او و پادشاه حجاز می شد ، عبدالله پسر دوم به پادشاهی اردن می رسید و فیصل پسر سوم که بیشترین نقش را در انقلابی عربی ایفا نموده بود پادشاه عراق می شد .

اما حکومت پادشاهی حجاز دوامی نیاورد و درست چند ماه بعد از اینکه شریف حسین خود را خلیفه مسلمانان نامید (در سال 1924 میلادی) ، انگلیسی ها که از اتحاد سرزمین های اسلامی به وحشت افتاده بودند با حمایت از آل سعود (حاکمان منطقه نجد) پادشاهی حجاز را سرنگون نمودند .

شریف حسین و پسرش علی به عراق گریختند و سعی کردند با کمک فیصل و عبدالله دوباره به حجاز لشکرکشی کنند اما با کارشکنی انگلیسی ها در این کار ناکام ماندند تا اینکه شریف حسین در سال 1931 و علی در سال 1935 به ترتیب در امان و بغداد درگذشتند . شریف حسین را در مجاورت مسجد الاقصی در بیت المقدس دفن نمودند .

فیصل تا سال 1932 در عراق تحت قیمومیت انگلیس حکومت کرد تا اینکه در این سال عراق رسماً به استقلال رسید و بزرگان بار دیگر فیصل را به پادشاهی منصوب نمودند . اما یک سال بعد در شرایطی که فیصل تنها 48 سال سن داشت به شکل مشکوکی درگذشت . علت رسمی مرگ حمله قلبی اعلام شد در حالی که علائم و نشانه های زیادی وجود داشت که نشان می داد وی احتمالاً به دست عوامل انگلیس مسموم شده است . پنج سال بعد پسرش غازی هم به شکل مشکوکی در تصادف رانندگی کشته شد و بعدها مشخص گردید این هم کار عوامل انگلیس به رهبری نوری سعید نخست وزیر بوده است . 17 سال بعد (سال 1958) نوری سعید و فیصل دوم (پسر غازی و نوه فیصل) که تنها 23 سال داشت در کودتای نظامیان به شکل فجیعی به قتل رسیدند و سلطنت در عراق به پایان رسید .

اکنون از رویای سلطنت خاندان هاشمی بر جهان عرب فقط ملک عبدالله دوم پادشاه اردن باقی مانده است .