رسم هاي جالب ايتاليايي ها در مورد ازدواج و مراسم اون
از روز قبل عروسي تا بعد از اون، عروس هرچي طلا داره درمياره. مردم عقيده دارن انداختن طلا توسط عروس موقع عروسي يا حتي قبل از اون، بدشانسي مياره .
بر اساس يه سنت قديمي کليسا ازدواج رو تو ايام کوارزيما (quaresima - روزه ) و آونتو (Avvento - چهار يکشنبه قبل از ميلاد مسيح) قدقن کرده. همچنين تو ماههاي مي و اگوست (ارديبهشت و مرداد) هم کسي ازدواج نميکنه. ماه مي رو مختص مريم مقدس ميدونن و عقيده بر اينه که ازدواج تو ماه اگوست هم بد شانسي و مريضي مياره. ازدواج تو روزهاي يکشنبه بجز ماههايي که گفته شد، بهترين روز براي ازدواج محسوب ميشه.
تو ناحيه ونتو (Veneto) ايتاليا، داماد به خونه عروس ميره، تا باهم قدم زنان به سمت کليساي برگزار کننده مراسم برن. بين راه ساکنين شهر که قدم زدن اونا رو نگاه ميکنن، تجربيات مختلفي رو انجام ميدن. مثلا سر راه عروس يه جارو ميذارن، اگه عروس توجهش جلب بشه و اونو از سر راهش برداره، ميگن عروس خونه دار خوبيه، يا اگه اونا به يه بچه اي که گريه ميکنه توجه کنن و سعي کنن آرومش کنن معنيش اينه که والدين خوبي ميشن. اگه به گدايي کمک کنن، معلومه مهربون و سخاوتمندن و غيره.
تو جاهاي ديگه عروس آخر از همه به کليسا مياد. تو اين مدت دوماد جلوي کليسا منتظر ميمونه و در عين حال دوستاش سر به سرش ميذارن و اذيتش ميکنن. مثلا ميگن: « به عروس گفتي که امروز قراره ازدواج کنيد؟» يا اينکه « من که فکر نمکنم ديگه پيداش بشه!» و چيزايي از اين قبيل .
تو ايتالياي شمالي، دوماد واسه عروسي يه دسته گل مياره. در واقع قراره رنگ گلها و نحوه تزئينش عروس رو سوپرايز کنه. اين دسته گل هديه اي از طرف خانواده دوماد به عروس تلقي ميشه. موقعي که دوماد جلو در کليسا منتظره، بايد اين دسته گل هم تو دستش باشه.
بعضي ها ميگن بهتره دوماد يه تيکه آهن (Toc Ferro) روز عروسي تو جيبش بذاره تا چشم نخوره (mal'occhio) و روز عروسيش خراب نشه. عروس هم معمولا به همين دليل روشو با يه تيکه تور ميپوشونه تا از چشم بد مصون باشه .
تو مناطق جنوبي ايتاليا، آخر عروسي، عروس و دوماد يه گلدون يا ليوانو ميندازن زمين ميشکونن. تعداد تيکه ها نشون ميده که چند سال اونا به خوبي و خوشي باهم زندگي خواهن کرد
مردم به طرف عروس دوماد کون فتي (Confetti) کاغذاي رنگي همراه با چيزي شبيه نقل خودمون با مغز بادوم پرت ميکنن، تا اجاقشون کور نباشه و بچه دار بشن
عروسي يکي از مهمترين جشنهاي زندگي هر فرد محسوب ميشه. اين مراسم تو ايتاليا از اول صبح شروع ميشه و جشن و بزن و برقص بعد عروسي ممکنه تا صبح علي الطوع روز بعد هم طول بکشه .
خواستگاري و نامزدي
قديما ازدواجهاي ايتاليايي توسط خانواده هاي عروس و داماد ترتيب داده ميشد. اغلب برادر يا مردي از فاميل داماد، پهلوي پدر يا عموي دختر دم بخت ميرفت و اونو خواستگاري ميکرد. گاهي اوقات هم يه واسطه از طرف داماد يه ماشاتا (masciata - پيغام) به خانواده عروس ميفرستاد و آمادگي ازدواج داماد رو اعلام ميکرد. در نهايت وقتي که دوتا خونواده به توافق رسيدن، نامزدي رسمي اعلام ميشد.
اگه دوماد بخواد خودش مستقيما به عروس پيشنهاد ازدواج بده، معمولا با اشعار عاشقانه شروع ميکنه، يا اگه بلد باشه سازي ميزنه. البته اينکار رو ممکنه به کمک دوستانش هم انجام بده.
تو قرون وسطي ايتاليايها به عنوان نشون نامزدي، انگشتر الماس ميدادن. اونا عقيده داشتن که الماس از شعله هاي عشق بوجود اومده.
عروس قبل از عروسي واسه خودش دوته ( dote - جهاز) جمع ميکنه. چيزايي مثل اثاث منزل و لباسهايي واسه خودش، البته بعضي وقتها واسه شوهر آينده اشم لباس کنار ميذاره.
ايتالياييها عقيده دارن پوشيدن لباس سبز توسط عروس، شب قبل از عروسي، براي زوجين شگون داره و به زندگيشون برکت ميده.
گرفتن جشن مجردي، قبل از عروسي، واسه دوماد يا عروس، خصوصا تو جنوب ايتاليا اصلا رايج نيست
مهماني و پذيرايي
معمولا ساقدوش عروس و دوماد، مهمونا رو به محلي که با يه سيني شراب ازشون پذيرايي ميکنن، راهنمايي ميکنه. قبل از هر غذايي به خانوما شراب شيرين ميدن و نوشيدني هاي قويتر رو به آقايون تعارف ميکنن. اين به اين علته که هر مهموني به سلامتي عروس و دوماد لبي تر کنه. Per cent'anni ( واسه صدسالگي) جمله ايه که مهمونا اغلب تو اين موقع ميگن.
تموم مردا موقع پذيرايي با بوس کردن عروس هم براش آرزوي خوشبختي ميکنن و هم سعي ميکنن لج دوماد رو در بيارن .
عروس معمولا يه کيف اطلسي به اسم la borsa داره که مهمونا توش پاکتهاي پول ميذارن. اين پول به خانواده عروس که خرج عروسي به عهدشونه کمک ميکنه. موقع پذيرايي اين کيف رو مادربزرگ يا مادر عروس يا شايدم کس ديگه اي دست ميگيره. تو بعضي از عروسيها هر مردي که بخواد با عروس برقصه بايد تو اين کيف پول بذاره.
تو بعضي از عروسيها، مخصوصا شمال ايتاليا ساقدوش کراوات دامادو ريز ريز ميکنه، بعد هر تيکه اشو ميذاره تو يه سيني به مهمونا ميفروشه. پولهاي جمع آوري شده رو به عروس و دوماد ميدن تا خرج زندگيشون کنن. دومادايي که زرنگن معمولا تو عروسيشون کراواتاي ارزون قيمت ميزنن
تو عروسيهاي ايتاليايي تاکيد زيادي رو غذا ميشه. غذا نقطه کانوني جشنه که دوستان وفاميلهاي دو خانواده رو کنار هم جمع ميکنه .
تو رم باستان يه قرص نونو رو سر عروس و دوماد، نصف ميکردن تا زندگيشون پر برکت باشه. مهمونا خرده هاي اين نونو ميخوردن و عقيده داشتن خوش شانسي براشون مياره .
شام در چند وعده صرف ميشه، اغلب بيشتر از 14 وعده .
يه نوع شيريني پاپيوني به نام واندا (wanda) سمبل خوشبختيه و به عنوان شيريني عروسي ايتاليايي شناخته ميشه.
بعد از شام به مهمونا يه تيکه از کيک عروسي همراه با قهوه، اسپرسسو يا نوشيدني هاي ديگه ميدن.
ارکستري که آهنگهاي رقص مهمونا ميزنه ، ممکنه ماتزورکا (mazzurca – يه نوع رقص شاد لهستاني ) يا تارانتلا (tarantella – يه نوع رقص تند دونفره ايتاليايي) هم بزنه
عروس و دوماد قبل از اينکه شب برن استراحت کنن، يه گلدون يا ظرف شيشه اي رو ميشکنن. تعداد تيکه ها نشون ميده که چند سال به خوبي و خوشي در کنار هم زندگي خواهند کرد.
[External Link Removed for Guests]