در ایران یهودیان به اسامی دیگری از قبیل کلیمی وجهود نامیده میشوند همچنین در کتب مذهبی و روایات به نامهای بنی اسرائیل وعبریان نیز معروف میباشند که هر کدام از این القاب واسامی در کارنامه وتاریخ این ملت ریشۀ خود را دارد. اصل نام این ملت که امروزه یهودیان نامیده میشوند، عبریان بود که ریشه یابی وفلسفه این نام از نظر یک ایرانی قابل تعمق است.
در تورات آمده است زمانی که حضرت ابراهیم جد بزرگ ملت یهود در عراق بر علیه بت پرستی قیام کرد برای جدا بودن از این طایفه بت پرست وی و پیروانش به طرف دیگر رودخانه فرات رفته و از آن رو به حضرت ابراهیم وپیروانش لقب عبری را دادند که از کلمۀ עבר( Eber ) به معنی عبور کرده گرفته شده و مشخص کننده گروهی بود که از فرات عبور کرده وخود را از آن نظام فکری فاسد جدا ساختند وکلمه عبور در زبان فارسی همان کلمه عبری עבר است که اگر آن را حرف به حرف همانطور که میبینیم به فارسی یا عربی بنویسیم همان عبور میشود وباز لازم به تذکر است که اصولاً اکثر کلمات عربی همان کلمه عبری است که با حروف عربی نوشته شده وکلاً گرامر این زبان ریشه در زبان عبری دارد.
از دیگرنامهای قوم یهود بنی اسرائیل است که در تورات ودیگر کتب مقدس به کرات به آن اشاره شده. کلمه اسرائیل لقبی است که خداوند به حضرت یعقوب داد واز آنجا که دوازده سبط ملت یهود از حضرت یعقوب میباشند از این جهت به آنان بنی اسرائیل یعنی فرزندان حضرت یعقوب نیز گفته میشود.
نام دیگری که یهودیان به آن معروف میباشند و بیشتر در ایران مورد استفاده است نام کلیمی است و دلیل این نام این است که چون در قرآن آمده حضرت موسی کلام به کلام با خداوند صحبت میکرده از این رو به وی لقب کلیم الله داده شده به همین جهت پیروان حضرت موسی را کلیمی مینامند.
کلمۀ یهودی از نام یهودا یکی از دوازده پسر حضرت یعقوب گرفته شده وهمچنین ماشیح یا ناجی که یهودیان در انتظارش میباشند از نسل یهودا خواهد بود. از آنجا که یهودا در زبان لاتین Judah جودا تلفظ میشود به همین جهت به یهودیان Jew میگویند وکلمۀ جهود در زبان فارسی از همین جا آمده با این تفاوت که در ایران کلمۀ جهود را زمانی مورد استفاده قرار میدهند که بخواهند یهودیان را مسخره کرده ویا با بی احترامی از آنان یاد کنند. اما دلیل دیگر که نام یهودی به آنان داده شده این است که در عبری کلمۀ یهودیم یعنی مردمان خدا وسه حروف اول نام یهودا در عبری وسه حروف اول نام اعظم خداوند در عبری که یهودیان اجازۀ تلفظ آن را ندارند یکی میباشد.
در اصل یهودی به کسی گفته میشود که از نسل حضرت ابراهیم، حضرت اسحاق وحضرت یعقوب وهمسرانشان باشند و یهودیت باور واجرای قوانینی الهی است که در زمان این پیامبران اجرا میشده و پس از خروج بنی اسرائیل از مصر خداوند توسط حضرت موسی از طریق توراه در کوه سینا رسماً به یهودیان اعطا فرمود.
یک فرد یهودی کسی است که مادرش یهودی باشد ویا از طریق آموزش توسط مراجع صلاحیت دار جامعۀ یهودی به این دین گرویده شود. حتی اگر فردی پدرش غیر یهودی بوده ولی مادر یهودی داشته باشد وبه هیچ عنوان قوانین یهود را رعایت نکند این شخص از نظر قانون یهودیت، یهودی به حساب میاید.
اگر فردی از پدر یهودی متولد شود ولی مادری غیر یهودی داشته باشد و حتی کاملاً با قوانین یهودی بزرگ گردد طبق قانون یهود، یهودی نبوده وچنین شخصی میبایست وقتی به سن قانونی رسید مانند یک غیر یهودی مراحل گرویدن به دین یهود را انجام داده و یهودی شود.
اما به مجرد اینکه شخصی غیر یهودی پس از گذراندن مراحل قانونی به یهودیت گرویده شد او همانند یک یهودی است که جد آن به حضرت یعقوب میرسد. اصولاً در یهودیت تبلیغ دین مجاز نبوده ویک یهودی نمی تواند دیگران را مجبور به تغییر مذهب کند مگر خودشان بخواهند تغیر مذهب داده و طبق قوانین شرعی و آموزش قوانین یهودیت، یهودی شوند. چرا که در باور یهودیت همانطور که اشاره شد انسانیت، خداپرستی و کسب علم ودانش هدف بوده و فقط با عوض کردن دین به تنهائی مسئله ای حل نمیشود واگر اینگونه بود در بین ادیان دیگر این همه اختلاف و برادر کشی مشاهده نمیشد.
در طول هزاران سال از تاریخ یهود افراد بسیاری چه از مردم عامی ویا رهبران دیگر مذاهب، وزرا وشاهزادگان به یهودیت گرویده اند که وابستگی وخدمت بعضی از آنان به یهودیت به حدی بوده که میتوان گفت ادامۀ حیات یهودیت مدیون آنان است که برای نمونه میتوان از بتیا دختر فرعون مصر، ییترو پدر زن موشه ( حضرت موسی ) که رهبر و کاهن اعظم سرزمین خود بود، اونقلوس پسر برادر امپراتور روم، ربی عقیوا که پدر بزرگش به یهودیت گرویده بود نام برد، امروزه در کشورهای آزاد به یهودیانی بر میخوریم که از آفریقا، هند، چین، ژاپن ، مکزیک و حتی کشورهای عربی به یهودیت گرویده اند.
امر مهمی که بر عکس دیگر ادیان در یهودیت به آن اشاره وتاکید میشود این است که برای رضای خداوند و به بهشت رفتن حتماً نباید که یهودی بود بلکه انسانیت است که شرط اصلی است و زیر بنای هر نظام وباوری میبایست بر انسانیت وانسان دوستی برقرار باشد، جان هر انسانی ارزشمند بوده و کسی که در زندگی گذرای امروز دست یاری و کمک ونجات به دیگر انسانها بدهد، خداوند نیز او را نیز دوست داشته و با اوست چه یهودی باشد ویا غیر یهودی و از نظر روحانی مقامی در عالم باقی دارد وبهشت از آن اوست واین یک شعار نیست بلکه در تاریخ یهود بسیار به این مطلب اشاره شده و مورد اهمیت است وبرای پی بردن به امر انسان دوستی و نوع دوستی خیلی ساده به ماهیت کلمۀ عبری آدم אדם ( א آ- ד د- ם م ) که طبق معمول درعربی و فارسی کپی شده توجه کنیم به عمق و درایت فلسفۀ یهود پی میبریم .
در عبری کلمۀ آدم هرگز جمع بسته نمیشود و چیزی در یهودیت بنام آدمها نداریم و در این رابطه فلاسفۀ یهود توضیح داده و میگویند که چون ریشۀ تمام انسانها از حضرت آدم بوده و هدف یگانگی واتحاد در جوامع بشری است ، از این رو برای نشان دادن این معیار در یهودیت کلمۀ آدم فقط به صورت مفرد نوشته میشود و آنهایی که بدنبال دو دستگی و یا چند دستگی هستند آدم به حساب نمیآیند وراز تکامل بشری و صلح وصفا تنها از طریق یگانگی واتحاد حاصل میشود.
در دوران سلطنت حضرت داوود که میزان ایمان و آگاهی یهودیان به یهودیت بسیار زیاد بود، هنگامی که حضرت داوود به جنگ میرفت تلفات میداد ولی قوم بت پرستی که در جوار کشور اسرائیل زندگی میکردند در جنگهای خود تلفاتی نمیدادند و حضرت داوود با مشاهده این موضوع کنجاو شد که علت چیست وخداوند در وحی به او گفت با وجودی که تو ویهودیان ایمان و آگاهی کامل به خداوند دارید اما چون عده ای از شما نسبت به هم بدی میکنند من هم شما را در کارزار کمک نمیکنم ولی طایفۀ بت پرست هم جوار کشور شما با وجودی که مرا قبول ندارند ولی با یکدیگر خوب بوده ودر صلح زندگی میکنند از این رو من هم آنان را در کارزارشان یاری میکنم.
یهودیان در عید پسح ( فطیر ) که به مدت یک هفته جشن میگیرند، در روزی که مصادف با غرق شدن سربازان مصری در دریا میباشد اجازه خواندن هلل و شادی کامل הלל(ה ه – ל ل – ל – ل هلهله) را ندارند. با وجودی که آنان در تعقیب یهودیان بوده تا آنان را نابود کنند. (یهودیان اجازه ندارند در کشته شدن دشمنان خود شادی کنند).
مطالعۀ این اشارات در کتب مقدس یهود این امر را روشن میکند که در یهودیت فقط خدا پرست بودن تنها کافی نبوده وباور داشتن به دین خواصی شخص را بهشتی ویا جهنمی نمیکند بلکه از دید یهودیت همۀ انسانها از یک ریشه وآن هم حضرت آدم بوده و فلسفۀ خلقت و زندگی بشر در این راهروی گذرا، تکامل ورسیدن به عالم باقی است ودر باور یهودیت یک روحانی یهودی که رفتار غیر انسانی دارد میتواند جهنمی بوده و بر عکس شخصی عامی غیر یهودی ولی عادل وانسان دوست میتواند بهشتی باشد. در یهودیت هر انسانی از پیغمبر گرفته تا فرد عامی میتواند اشتباه کند و هیچ گونه مزیتی یکی بر دیگری ندارد وتنها تفاوت در این است که هر چه شخص بیشتر آگاه باشد سطح توقع الهی واجتماعی نسبت به رفتار آنان متفاوت است از این رودر یهودیت جریمۀ فردی آگاه نسبت به شخصی عامی در مورد یک خلاف یکسان، به مراتب بیشتر است.
در یهودیت تنها خداوند است که کامل وابدی است ولی پیغمبران این خواص الهی را در این دنیا ندارند ولی به خاطر رسالتی که دارند مورد احترام بوده و هیچ یهودی حق ندارد که به آنان ودیگر انسانها سجده کرده ومورد پرستششان قرار دهد، اما از آنجا که روح انسان نزدیک به ذات مقدس الهی است پس از سپری کردن این دنیا وتکامل روحانی میتواند در عالم باقی به ابدیت دست یابد ولی هرگز نباید مورد پرستش قرار گیرد. در اماکن مقدس یهودی نصب هر گونه عکس و مجسمه ممنوع است ویک یهودی نمیتواند در محلی که مجسمه ویا عکس انسان و حیوانات باشد به نیایش ونماز بپردازد.
در تورات تا زمانی که حضرت موسی زنده بود خداوند او را انسان کامل خطاب نکرد بلکه پس از درگذشت آن حضرت بود که از ایشان به عنوان یک شخص کامل وعادل یاد شد چرا که هر انسانی در هر لحظۀ زندگی میتواند با خطای خود از درجۀ بالا روحانی سقوط کند ویا بر عکس، در یهودیت هر انسانی به جهت داشتن روح مقدس ظرفیت آن را دارد که به مقام پیغمبری برسد و این بستگی به راه وروش زندگی او ودرک نظام آفرینش وشناخت به چگونه رسیدن به هدف واقعی است.( در باور یهودیت به جهت اینکه روح هر انسانی منشا الهی داشته، خلاق و مقدس آفریده شده و فرد پرستی برای او منع شده ) و این روح مقدس میبایست که در بدنی خاکی وفیزیکی به تکامل خود دست یابد و هماهنگی درست روح و بدن است که رسیدن به این هدف را میسر میسازد.
از آنجا که تکامل ورشد معنوی اصل خلقت میباشد لذا تحقیق ومطالعه تنها راه دستیابی به این هدف است وبا قبول این واقعیت است که افرادی که مایل به قبول یهودیت هستند میبایست مدتی در کلاسها ومدارس یهودی به آموزش و تحقیق پرداخته و سپس با آگاهی از قوانین یهود تصمیم بگیرند که آیا مایل به گرویدن به یهودیت هستند ویا نه، نه به خاطر مقام ویا وابستگی های شخصی ویا مالی بلکه بخاطر خود اصل یهودیت چرا که باور دینی با انسان متولد میشود و جزو شخصیت یک فرد میباشد وبه راحتی با گفتن جمله ای ویا غسل کردن در آب ویا به زور قابل تغیر نیست همانطور که خداوند انسان را با نیروی عقل وحق انتخاب آفریده، میبایست از همین دو نیروی مهم برای زندگی و آینده خود ونسلهای بعد استفاده کرده و مسیر خود را مشخص کند.
کلمة اسرائیل در عبری به معنی برگزیده میباشد و زمانی حضرت یعقوب به این لقب نائل شد که مدت 14 سال در یشیوا ( دانشگاه الهیات ) زیر نظر شِم و عِور به کسب علم پرداخت و سمبل علم ودانش در یهودیت به شمار آمد از این رو در یهودیت برای رسیدن به تکامل قدم اول رفتار مناسب با دیگر انسانها وانسان دوستی ، سپس عبادت وپرستش خداوند و در مرحله بعد کسب علم ودانش است که انسان را به هدفی که از آفرینش او در نظر گرفته شده میرساند و لقب دادن اسرائیل به قوم یهود یک یاد آوری است که همانطور که حضرت یعقوب پس از سالیان طولانی وکسب علم به این لقب نائل آمد، انسانهایی که در راه علم وپیشرفت تلاش کنند نیز برگزیده خواهند بود و بنی اسرائیل نام دارند، کما اینکه امروزه قدرت و بزرگی در علم ودانش بوده وافراد برگزیده انسانهائی هستند که آگاهی واطلاعات ( Data ) زیاد دارند و این اطلاعات است که در دنیای تکنولوژی امروز عامل قدرت و برتری است .از نظر علمی تمام اطلاعات را میتوان به صورت ( 0 – 1 ) در برنامه های کامپیوتری ثبت و مورد استفاده قرار داد ومیتوان گفت دنیا بدون این دو عدد کاملا فلج است.
طبق قبالا ارزش عددی کوچک (گیمتریا)(کپی شدة آن در عربی و فارسی حروف ابجد نام دارد) کلمه اسرائیل عدد 10 میشود همچنین گیمتریای کوچک כךמה ( علم و دانش ) نیز عدد 10 میباشد و فرمانهای خداوند که شالوده تورات است به صورت 10 فرمان نازل شدند، همچنین در دوران حکومت فرعون مصر و در برخورد دو نظام فکری الهی و مصر( در هر دوره این برخورد وتضاد به صورت مختلف وجود دارد ) مصریان توسط 10 ضربت تنبیه شدند. ارزش عددی حرف عبری ( י ) که نام اعظم خداوند،کلمۀ یهودی، کلمۀ اسرائیل با آن آغاز میشود 10 میباشد. در بالای تمام حروف عبری حرف (י 10) نیز وجود دارد وطبق قبالا دنیا با آن ( י 10 ) خلق شده این اشارات و دیگر رموز توراه به صراحت نشانه از خالقی دارد که از مخلوقاتش انتظار خلاقیت وپیشرفت را دارد. شاید این حرف چندین دهۀ پیش قابل درک نبود اما امروزه پس از هزاران سال با پیشرفت درتکنولوژی قابل فهم تر میباشد که چگونه از یک حرف ویا عدد میتوان چیزی را خلق کرد و امروز با چشم خود میبینیم از همین اعداد و حروف وبرنامه ریزی صحیح میتوان دنیایی را خلق و یا نابود کرد، توسط همین 0-1 در چند سال اخیر به تکنولوژی دست پیدا کرده ایم که ما را قادر میسازد محمولۀ پستی را که از یک سر دنیا به نقطۀ دیگر دنیا ارسال کرده ایم را رد یابی کرده و از محل آن آگاهی پیدا کنیم. در حالی که بشر در طی چند دهه به چنین پیشرفتهایی دست یافته قدر مسلم خداوند با حکمت ابدی خود نظارتی غیر قابل تصور از روح ما که توسط قالبی فیزیکی در حال انتقال به هدفی والا است را دارد .
با کسب علم ودانش برای خود، خانواده و اجتماع راه ترقی را پیدا کرده خلاق وسازنده پیشرفت کنیم و با آگاهی، از نفوذ ویروسهای مخرب در مغز خود جلوگیری کنیم، طبق فرمان توراه هم نوع خود را مانند خود دوست داشته باشیم، آدم باشیم و از آدمها که در یهودیت مظهر نفاق و دودستگی است دوری کنیم آن موقع مطمئنأ از هر دینی که باشیم برگزیده خواهیم بود.
یهودیت
مدیران انجمن: abdolmahdi, رونین, شوراي نظارت
-
- پست: 292
- تاریخ عضویت: جمعه ۹ فروردین ۱۳۸۷, ۱۰:۱۴ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 6 بار
- سپاس‌های دریافتی: 102 بار
تعنيت يا روزه در آيين يهود
در شريعت يهود، راههاي متعارف نزديكي به خداوند و كسب رحمتهاي او، عبارتند از: روزه، دعا ( نماز يا تفيلا ) و صدقه.
روزه به عنوان يكي از اين راهها، امري بسيار متداول و معمول در آيين كليميان جهان است كه در قالبهاي واجب و اختياري برگزار ميشود. روزه در كلام عبري، تعنيت به معناي رنج دادن جان ناميده ميشود كه وجه تسميه آن خودداري از خوردن و آشاميدن طي روز (شرعي) است.
در بيان خلاصهاي از فلسفه روزه ميتوان چنين گفت كه روزه مانند اكثر احكام و مقررات ديني، كاركردي مانند ايجاد يك زمينه تيره و تاريك براي درك بهتر روشنائيها دارد. به عبارت ديگر، روزه و بسياري از دستورهاي محدودكننده ديني (همچون حلال و حرامها)، با ايجاد يك يا چند نوع محدوديت در فعاليتهاي جاري زندگي، زمينهاي به ظاهر تيره ميسازند كه در قالب آن، ارزشهاي زندگي جهان بهتر قابل درك و فهم خواهند بود.
محدود كردن انسان در خودداري از اعمال ساده زندگي مثل خوردن و آشاميدن، او را وادار به تفكر و بررسي شفافتر روشها و اهداف زندگي خود ميكند. ماهي تا زماني كه در آب است، معناي آب را نميداند، اما اگر لحظهاي از محيط آبي خود خارج شود، معناي آب را درك خواهد كرد (البته پس از بازگشت به آن محيط).
اهداف روزه (هاي واجب) در يهود را ميتوان به 3 بخش تقسيم كرد (كه يك روزه ميتواند بيش از يك هدف را دنبال كند) :
1- توبه و طلب بخشش
2- يادآوري يك مناسبت و يا سوگواري
3- تلاش براي تحقق يك آرزو يا استجابت حاجت
اولين و معروفترين روزه يهوديان، روزه يوم كيپور نام دارد. اين روزه با هدف بخشش گناهان (ميان انسان و خداوند) انجام ميشود و تنها روزهاي است كه دستور مستقيم خداوند در تورات دربارة آن صادر شده است:
« براي شما قانون ابدي باشد كه در دهمين روز از ماه هفتم (عبري) جانهاي خود را رنج دهيد (روزه بگيريد) .... زيرا در اين روز براي شما طلب عفو ميشود .... (و در صورت توبه) از تمام خطاهايي كه نسبت به خداوند مرتكب شده ايد، مبرا ميشويد» ( تورات – سفر لاويان – فصل 16 – آيات 29-31 )
ريشه اين روزه، به عفو بنياسرائيل از جانب خداوند در صحراي سينا بازميگردد. حضرت موسي اولين بار، چهل روز در كوه سينا توقف كرد تا تورات را دريافت نمود (10 فرمان)، و پس از بازگشت از كوه، تمرد گروهي از بنياسرائيل را مشاهده كرد. پس از توبيخ قوم و پشيماني آنها، چهل روز ديگر در بالاي كوه براي قوم طلب عفو كرد و پس از آن، به فرمان خداوند، 40 روز ديگر در بالاي كوه رفت تا براي دومين بار لوح ده فرمان را دريافت كرد. موسي در دهم ماه هفتم از كوه پايين آمد و چون اين روز براي بنياسرائيل، نشان عفو خطاهاي آنها از سوي خداوند بود، اين روز به عنوان يُوم كيپور يعني روز بخشش گناهان تعيين شد.
يهوديان جهان در اين روز كه مهمترين روز تقويم عبري محسوب ميگردد، روزه 25 ساعته (غروب تا غروب )گرفته و از انجام هر كاري دست كشيده و تمام وقت در كنيساها، به عبادت ميپردازند.
دومين سري از روزههاي واجب يهوديان، 4 نوبت روزههايي هستند كه پس از ويراني معبد بيتالمقدس از طرف انبيا و علماي بنياسرائيل به نشانه سوگواري براي اين جامعه مقرر شدند.
سرزمين اسرائيل، شهر اورشليم و معبد بيتالمقدس ركن اصلي عبادات و اعتقادات يهود را تشكيل ميدهند. بسياري از آيين عبادي و زيارتي قوم يهود مربوط به اين مكان و سرزمين مقدس است. يهوديان در سه نوبت نمازها ( تفيلاها)ي روزانه خود به سوي بيتالمقدس به عنوان قبله رو ميكنند. پس از ويراني نهايي بيتالمقدس در حدود سال 70 ميلادي و تبعيد يهوديان از آن سرزمين، 4 نوبت روزه به نامهاي گدليا، دهم طبت، 17 تموز و 9 آو ( 25 ساعته) به نشانه يادبود و سوگواري براي اين واقعه بر يهوديان واجب شد.
سومين شكل روزه، روزه استر است. اين نشانه نوعي روزه است كه به منظور طلب حاجت و استجابت دعا صورت ميگرفت. در حدود 2300 سال پيش كه يهوديان از زمان كوروش در ايران ساكن شده بودند، دختري يهودي ملكه دربار خشايارشا شد. در آن دوران يكي از وزرا نقشه قتل عام يهوديان را طرح كرد كه با هوشياري استر و يكي از انبياي يهود به نام مُردخاي اين نقشه باطل شد. استر براي موفقيت در ابطال اين توطئه، از يهوديان ايران خواست كه 3 روز روزه بگيرند و از خداوند طلب بخشش و كمك نمايند. پس از آن، روزه استر به يادبود اين واقعه بر يهوديان واجب گشت.
روزههاي مستحب :
1- روزه آدينه پسح : اين روزه مختص پسران و مردان اولزاد خانواده است كه به يادبود ضربت خداوند به اولزادهاي مصريان در هنگام آستانه خروج بنياسرائيل از مصر و مصونيت عبرانيان از اين ضربت صورت ميگيرد.
2- در ايام خاص از سال به ويژه ماه الول ، روزهاي دوشنبه و پنجشنبه روزه گرفته ميشود.
3- روزهاي آدينه ماه نو عبري ( روز قبل از حلول ماه قمري).
4- عروس و داماد در روز عروسي يا روز قبل از آن به مناسبت شروع زندگي جديد و به منظور توبه از گناهان گذشته در صورت امكان روزه ميگيرند.
5- كسي كه خواب آشفتهاي ديده است و آن را نشان بدي ميداند، روز بعد به خاطر كفاره گناهان و رفع مصيبت روزه ميگيرد.
6- برخي رسم دارند كه در سالروز درگذشت والدين خود يا سالروز درگذشت علماي عاليرتبه ديني روزه بگيرند.
7- در مواقع خاصي مانند احتمال وقوع بلاياي طبيعي يا بروز خشكسالي و نظاير آن، بنا به حكم مرجع ديني، روزه جماعتي بر يهوديان منطقهاي خاص مقرر ميشود.
آداب روزه و شرايط آن :
در شريعت يهود، كليه واجبات ديني براي دختران از سن 12 سالگي و براي پسران از 13 سالگي شروع گشته و اجباري است.
روزه نيز مشمول اين حكم است. كليه روزههاي مورد بحث اعم از واجب و مستحب به غير از 2 مورد يُوم كيپور و روزة نهم آو( كه 25 ساعته و از غروب تا غروب هستند)، همگي از ماقبل سپيده صبح تا تاريكي كامل هوا برگزار ميشوند ( هرچند كه رسم است پس از خوابيدن شب قبل، چيزي خورده نشود). به غير از 2 روزة ياد شده كه استثناء هستند، تقريبا غير از خوردن و آشاميدن، هيچگونه محدوديت ديگري اعمال نميشود. در روزهها، مواردي به مراسم نمازهاي روزانه اضافه ميشوند.
غير از روزه بزرگ يوم كيپور كه تاكيد ويژهاي بر انجام آن صورت ميگيرد، در همه روزهها، بيماران و افراد ضعيف و زنان باردار يا شيرده از روزهها معاف هستند.
در ايام عيد و روزهاي شنبه و روزهاي اول ماه نو عبري، گرفتن روزه ممنوع است.
پذيرش روزه :
هر چند كه روزه در يهود ( تعنيت ) معناي تحتاللفظي «رنج دادن جان» را داراست، اما هدف اصلي آن همانگونه كه ذكر شد، يادآوري موضوعهاي معين در شرايط ويژة روزه است. لذا آمادگي جسماني براي روزه بسيار با اهميت شمرده شده است. به خصوص دربارة روزه بزرگ يوم كيپور، در احكام ديني، صرف خوراك مفصل قبل از شروع اين روزه، بسيار باارزش و مستوجب ثواب شمرده شده است، زيرا فرد را براي اجراي يك فرمان الهي آماده ميسازد. نيز درباره روزههايي كه جنبه توبه دارند به كرات اين نكته گوشزد شده است كه روزه توبه، تنها مختص روابط انسان و خداوند است و چنانچه انساني، نسبت به همنوعان خود گناهكار باشد، تا زمان رفع كدورت و احقاق حقوق آنها، روزه و توبه او به درگاه خداوند بياثر خواهد بود.
و در پايان، جملهاي معروف است از حضرت يشعياي نبي كه از قول خداوند هدف واقعي روزه را به بنياسرائيل تذكر ميدهد كه روزه مورد قبول خداوند، رنج انسانهاي روزهدار و تعظيم و تكريم رياكارانه آنها در زمان روزه نيست، بلكه برداشتن يوغ ظلم و رهايي بخشيدن به ضعفا و مظلومان به عنوان حاصل عملي اين احكام و مراسم، مورد نظر خداوند و انبياي اوست.
( يشعيا فصل 58 آيات 3-7 )
در شريعت يهود، راههاي متعارف نزديكي به خداوند و كسب رحمتهاي او، عبارتند از: روزه، دعا ( نماز يا تفيلا ) و صدقه.
روزه به عنوان يكي از اين راهها، امري بسيار متداول و معمول در آيين كليميان جهان است كه در قالبهاي واجب و اختياري برگزار ميشود. روزه در كلام عبري، تعنيت به معناي رنج دادن جان ناميده ميشود كه وجه تسميه آن خودداري از خوردن و آشاميدن طي روز (شرعي) است.
در بيان خلاصهاي از فلسفه روزه ميتوان چنين گفت كه روزه مانند اكثر احكام و مقررات ديني، كاركردي مانند ايجاد يك زمينه تيره و تاريك براي درك بهتر روشنائيها دارد. به عبارت ديگر، روزه و بسياري از دستورهاي محدودكننده ديني (همچون حلال و حرامها)، با ايجاد يك يا چند نوع محدوديت در فعاليتهاي جاري زندگي، زمينهاي به ظاهر تيره ميسازند كه در قالب آن، ارزشهاي زندگي جهان بهتر قابل درك و فهم خواهند بود.
محدود كردن انسان در خودداري از اعمال ساده زندگي مثل خوردن و آشاميدن، او را وادار به تفكر و بررسي شفافتر روشها و اهداف زندگي خود ميكند. ماهي تا زماني كه در آب است، معناي آب را نميداند، اما اگر لحظهاي از محيط آبي خود خارج شود، معناي آب را درك خواهد كرد (البته پس از بازگشت به آن محيط).
اهداف روزه (هاي واجب) در يهود را ميتوان به 3 بخش تقسيم كرد (كه يك روزه ميتواند بيش از يك هدف را دنبال كند) :
1- توبه و طلب بخشش
2- يادآوري يك مناسبت و يا سوگواري
3- تلاش براي تحقق يك آرزو يا استجابت حاجت
اولين و معروفترين روزه يهوديان، روزه يوم كيپور نام دارد. اين روزه با هدف بخشش گناهان (ميان انسان و خداوند) انجام ميشود و تنها روزهاي است كه دستور مستقيم خداوند در تورات دربارة آن صادر شده است:
« براي شما قانون ابدي باشد كه در دهمين روز از ماه هفتم (عبري) جانهاي خود را رنج دهيد (روزه بگيريد) .... زيرا در اين روز براي شما طلب عفو ميشود .... (و در صورت توبه) از تمام خطاهايي كه نسبت به خداوند مرتكب شده ايد، مبرا ميشويد» ( تورات – سفر لاويان – فصل 16 – آيات 29-31 )
ريشه اين روزه، به عفو بنياسرائيل از جانب خداوند در صحراي سينا بازميگردد. حضرت موسي اولين بار، چهل روز در كوه سينا توقف كرد تا تورات را دريافت نمود (10 فرمان)، و پس از بازگشت از كوه، تمرد گروهي از بنياسرائيل را مشاهده كرد. پس از توبيخ قوم و پشيماني آنها، چهل روز ديگر در بالاي كوه براي قوم طلب عفو كرد و پس از آن، به فرمان خداوند، 40 روز ديگر در بالاي كوه رفت تا براي دومين بار لوح ده فرمان را دريافت كرد. موسي در دهم ماه هفتم از كوه پايين آمد و چون اين روز براي بنياسرائيل، نشان عفو خطاهاي آنها از سوي خداوند بود، اين روز به عنوان يُوم كيپور يعني روز بخشش گناهان تعيين شد.
يهوديان جهان در اين روز كه مهمترين روز تقويم عبري محسوب ميگردد، روزه 25 ساعته (غروب تا غروب )گرفته و از انجام هر كاري دست كشيده و تمام وقت در كنيساها، به عبادت ميپردازند.
دومين سري از روزههاي واجب يهوديان، 4 نوبت روزههايي هستند كه پس از ويراني معبد بيتالمقدس از طرف انبيا و علماي بنياسرائيل به نشانه سوگواري براي اين جامعه مقرر شدند.
سرزمين اسرائيل، شهر اورشليم و معبد بيتالمقدس ركن اصلي عبادات و اعتقادات يهود را تشكيل ميدهند. بسياري از آيين عبادي و زيارتي قوم يهود مربوط به اين مكان و سرزمين مقدس است. يهوديان در سه نوبت نمازها ( تفيلاها)ي روزانه خود به سوي بيتالمقدس به عنوان قبله رو ميكنند. پس از ويراني نهايي بيتالمقدس در حدود سال 70 ميلادي و تبعيد يهوديان از آن سرزمين، 4 نوبت روزه به نامهاي گدليا، دهم طبت، 17 تموز و 9 آو ( 25 ساعته) به نشانه يادبود و سوگواري براي اين واقعه بر يهوديان واجب شد.
سومين شكل روزه، روزه استر است. اين نشانه نوعي روزه است كه به منظور طلب حاجت و استجابت دعا صورت ميگرفت. در حدود 2300 سال پيش كه يهوديان از زمان كوروش در ايران ساكن شده بودند، دختري يهودي ملكه دربار خشايارشا شد. در آن دوران يكي از وزرا نقشه قتل عام يهوديان را طرح كرد كه با هوشياري استر و يكي از انبياي يهود به نام مُردخاي اين نقشه باطل شد. استر براي موفقيت در ابطال اين توطئه، از يهوديان ايران خواست كه 3 روز روزه بگيرند و از خداوند طلب بخشش و كمك نمايند. پس از آن، روزه استر به يادبود اين واقعه بر يهوديان واجب گشت.
روزههاي مستحب :
1- روزه آدينه پسح : اين روزه مختص پسران و مردان اولزاد خانواده است كه به يادبود ضربت خداوند به اولزادهاي مصريان در هنگام آستانه خروج بنياسرائيل از مصر و مصونيت عبرانيان از اين ضربت صورت ميگيرد.
2- در ايام خاص از سال به ويژه ماه الول ، روزهاي دوشنبه و پنجشنبه روزه گرفته ميشود.
3- روزهاي آدينه ماه نو عبري ( روز قبل از حلول ماه قمري).
4- عروس و داماد در روز عروسي يا روز قبل از آن به مناسبت شروع زندگي جديد و به منظور توبه از گناهان گذشته در صورت امكان روزه ميگيرند.
5- كسي كه خواب آشفتهاي ديده است و آن را نشان بدي ميداند، روز بعد به خاطر كفاره گناهان و رفع مصيبت روزه ميگيرد.
6- برخي رسم دارند كه در سالروز درگذشت والدين خود يا سالروز درگذشت علماي عاليرتبه ديني روزه بگيرند.
7- در مواقع خاصي مانند احتمال وقوع بلاياي طبيعي يا بروز خشكسالي و نظاير آن، بنا به حكم مرجع ديني، روزه جماعتي بر يهوديان منطقهاي خاص مقرر ميشود.
آداب روزه و شرايط آن :
در شريعت يهود، كليه واجبات ديني براي دختران از سن 12 سالگي و براي پسران از 13 سالگي شروع گشته و اجباري است.
روزه نيز مشمول اين حكم است. كليه روزههاي مورد بحث اعم از واجب و مستحب به غير از 2 مورد يُوم كيپور و روزة نهم آو( كه 25 ساعته و از غروب تا غروب هستند)، همگي از ماقبل سپيده صبح تا تاريكي كامل هوا برگزار ميشوند ( هرچند كه رسم است پس از خوابيدن شب قبل، چيزي خورده نشود). به غير از 2 روزة ياد شده كه استثناء هستند، تقريبا غير از خوردن و آشاميدن، هيچگونه محدوديت ديگري اعمال نميشود. در روزهها، مواردي به مراسم نمازهاي روزانه اضافه ميشوند.
غير از روزه بزرگ يوم كيپور كه تاكيد ويژهاي بر انجام آن صورت ميگيرد، در همه روزهها، بيماران و افراد ضعيف و زنان باردار يا شيرده از روزهها معاف هستند.
در ايام عيد و روزهاي شنبه و روزهاي اول ماه نو عبري، گرفتن روزه ممنوع است.
پذيرش روزه :
هر چند كه روزه در يهود ( تعنيت ) معناي تحتاللفظي «رنج دادن جان» را داراست، اما هدف اصلي آن همانگونه كه ذكر شد، يادآوري موضوعهاي معين در شرايط ويژة روزه است. لذا آمادگي جسماني براي روزه بسيار با اهميت شمرده شده است. به خصوص دربارة روزه بزرگ يوم كيپور، در احكام ديني، صرف خوراك مفصل قبل از شروع اين روزه، بسيار باارزش و مستوجب ثواب شمرده شده است، زيرا فرد را براي اجراي يك فرمان الهي آماده ميسازد. نيز درباره روزههايي كه جنبه توبه دارند به كرات اين نكته گوشزد شده است كه روزه توبه، تنها مختص روابط انسان و خداوند است و چنانچه انساني، نسبت به همنوعان خود گناهكار باشد، تا زمان رفع كدورت و احقاق حقوق آنها، روزه و توبه او به درگاه خداوند بياثر خواهد بود.
و در پايان، جملهاي معروف است از حضرت يشعياي نبي كه از قول خداوند هدف واقعي روزه را به بنياسرائيل تذكر ميدهد كه روزه مورد قبول خداوند، رنج انسانهاي روزهدار و تعظيم و تكريم رياكارانه آنها در زمان روزه نيست، بلكه برداشتن يوغ ظلم و رهايي بخشيدن به ضعفا و مظلومان به عنوان حاصل عملي اين احكام و مراسم، مورد نظر خداوند و انبياي اوست.
( يشعيا فصل 58 آيات 3-7 )
-
- پست: 292
- تاریخ عضویت: جمعه ۹ فروردین ۱۳۸۷, ۱۰:۱۴ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 6 بار
- سپاس‌های دریافتی: 102 بار
یهودیت یکی از ادیان ابراهیمی است که پیروان آن عموماً فرزندان قوم بنی اسرائیل هستند. این دین نخستین دین ابراهیمی به شمار می‌رود. پیامبر یهودیان موسی نام دارد و کتابی که به وی منسوب میکنند تورات نام دارد.
«یهود» واژه‌ای عربی است که وارد فارسی شده و پارسی این واژه «جهود» است. در ایران، از عنوان «کلیمی» یعنی پیرو موسی کلیم الله نیز برای نامیدن یهودیان استفاده میشود. در واقع کلیمیان ایران عمدتا از نسل افرایم فرزند یوسف هستند در حالیکه یهودیان اصالتا از نسل یهودا هستند.
قوم یهود، ابتدا قومی بیابانگرد و صحرا نشین بودند که به اجنّه و ارواح غار اعتقاد داشتند. بعدها به پت پرستی روی می آورند. امّا پس از آنکه سرزمین کنعان توسط آنها فتح شد ، تنهابه پرستش یک خدا یعنی یهوه روی آوردند. ملّت ابراهیم، حدود 2200 سال قبل از میلاد مسیح به اسرائیل مهاجرت کرده سکنی گزیدند.این قوم دارای حکومتی واحد نبوده و به صورت 12 قبیله (سبط) بسر میبردند. هر سبط دارای استقلال بود و توسط مسن ترین یا جنگاور ترین فرد اداره میشد. از افراد شاخص قوم یهود میتوان سموئیل، طالوت(شائول)،داوود وسلیمان را نام برد. سموئیل از انبیاُ الهی و قاضیان قوم یهود بود که آنها را از داشتن پادشاه منع می‌کرد. وی تعالیم حقیقی را رواج میداد و از جهت اخلاقی قوم یهود را بسیار تربیت کرد.
طالوت نخستین پادشاه قوم یهود بود، پس از وی داوود و سپس سلیمان نبی و دیگر انبیا یا پادشاهان حکومت کردند. اکنون کشور اسرائیل یک کشور یهودی-مسلمان در جهان شناخته میشود که متعلقبه یهودیان، مسلمانان و مسیحیان ساکن آن است. یهودیان در بسیاری از کشورهای جهان ساکن هستند. برای مثال در ایران بیش‌از ۳۵۰۰۰ یهودی وجود دارد، که این، پس از اسرائیل ایران را دومین کشور پرجمعیت یهودیان در خاورمیانه کرده‌است و آنها با مشکلات فروانی بر خلاف آنچه که مسئولان ایران میگویند زندگی میکنند.
«یهود» واژه‌ای عربی است که وارد فارسی شده و پارسی این واژه «جهود» است. در ایران، از عنوان «کلیمی» یعنی پیرو موسی کلیم الله نیز برای نامیدن یهودیان استفاده میشود. در واقع کلیمیان ایران عمدتا از نسل افرایم فرزند یوسف هستند در حالیکه یهودیان اصالتا از نسل یهودا هستند.
قوم یهود، ابتدا قومی بیابانگرد و صحرا نشین بودند که به اجنّه و ارواح غار اعتقاد داشتند. بعدها به پت پرستی روی می آورند. امّا پس از آنکه سرزمین کنعان توسط آنها فتح شد ، تنهابه پرستش یک خدا یعنی یهوه روی آوردند. ملّت ابراهیم، حدود 2200 سال قبل از میلاد مسیح به اسرائیل مهاجرت کرده سکنی گزیدند.این قوم دارای حکومتی واحد نبوده و به صورت 12 قبیله (سبط) بسر میبردند. هر سبط دارای استقلال بود و توسط مسن ترین یا جنگاور ترین فرد اداره میشد. از افراد شاخص قوم یهود میتوان سموئیل، طالوت(شائول)،داوود وسلیمان را نام برد. سموئیل از انبیاُ الهی و قاضیان قوم یهود بود که آنها را از داشتن پادشاه منع می‌کرد. وی تعالیم حقیقی را رواج میداد و از جهت اخلاقی قوم یهود را بسیار تربیت کرد.
طالوت نخستین پادشاه قوم یهود بود، پس از وی داوود و سپس سلیمان نبی و دیگر انبیا یا پادشاهان حکومت کردند. اکنون کشور اسرائیل یک کشور یهودی-مسلمان در جهان شناخته میشود که متعلقبه یهودیان، مسلمانان و مسیحیان ساکن آن است. یهودیان در بسیاری از کشورهای جهان ساکن هستند. برای مثال در ایران بیش‌از ۳۵۰۰۰ یهودی وجود دارد، که این، پس از اسرائیل ایران را دومین کشور پرجمعیت یهودیان در خاورمیانه کرده‌است و آنها با مشکلات فروانی بر خلاف آنچه که مسئولان ایران میگویند زندگی میکنند.
-
- پست: 292
- تاریخ عضویت: جمعه ۹ فروردین ۱۳۸۷, ۱۰:۱۴ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 6 بار
- سپاس‌های دریافتی: 102 بار
پیدایش یهودیت
پیدایش این دین با آمدن دستور خدایی بر موسی در آتش روح خداوند آغاز شد، و به نامهای چون: دین عبری، دین بنی‌اسرائیل، دین کلیمی و دین یهودی آشنا است. رابرت هیوم در کتاب ادیان زنده جهان می‌گوید «این واژه نخستین بار در حدود یکصد سال پیش از میلاد مسیح در ادبیات یونانی- یهودی به کار رفته‌است و واژه دیگری که تمام تاریخ این دین را در بر بگیرد، وجود ندارد.». مأموریت اصلی، موسی، بر دو چرخه استوار بود. نخست دعوت بنی‌اسرائیل به عبادت خدای یکتا یا یهود و دوم آزادی قوم بنی‌اسرائیل از اسارت فرعون مصر بود. موسی با آوردن تورات از جانب خداوند، قوم خود را به راه رستگاری هدایت نمود. بعد از موسی، یوشع رهبری بنی‌اسرائیل را برعهده گرفت و بعد از یوشع، پیامبران زیادی با آوردن کتاب مقدس، هدایت قوم بنی‌اسرائیل را عهده‌دار شدند. یهودیان، عهد قدیم را محصول تعالیم انبیا، خود میدانند، تعالیمی که از موسی (حدود ۱۲۵۰سال قبلا از میلاد)شروع و به ملاکی (حدود ۱۶۰ قبل از میلاد) ختم میشود. عهد قدیم، میراث گرانبهای موسی و پیامبران بنی اسرائیل محسوب میشود. از عهد قدیم دو نسخه مهم قدیمی موجود و در دسترس است: یکی به زبان اصلی، یعنی عبری و دیگری به زبان یونانی که به ترجمه سبعینیه (با هفتادتنان) معروف است. قدیمی‌ترین نام عبری کتاب مقدس هاسفریم به معنای الکتب میباشد.
یهودیت از قدیمی ترین ادیان روی زمین است.و اولین مذهبی بودکه خدای را به یگانگی پرستید.در جهان سیزده میلیون یهودی زندگی می کنند. مذهب بهودیت برای تمام زندگی و جزئیات آن دستوراتی دارد که هم در تورات مکتوب و هم در سنت شفاهی آموزش داده می شوند. کتاب مقدس ایشان تورات است که اکثر یهودیان معتقدند خداوند آن را نوشته است.
اعتقادات
میمونیدز یک معلم معروف یهودی در قرن دوازدهم بود که فهرست اعتقادات سیزده گانه ی یهودیان را چنین تنظیم کرد :
1 - خدا همه چیز را خلق نمود و هم چنان همه چیز را اداره می کند 2 - تنها یک خدا وجود دارد که در همه چیز کامل است 3 - خدا بدن ندارد و شبیه هیچ چیزی در این دنیا نیست 4 - خدا همیشه بوده و همیشه خواهد بود 5 - انسان ها باید تنها برای خدا عبادت کنند 6 - کلام تمام انبیای بنی اسراییل درست است 7 - پیش گویی های موسی درست است و او بالاترین پیامبری است که بوده و خواهد بود 8 - خدا تورات را به موسی داد 9 - تورات تغییر نخواهد کرد و تورات دیگری هم نخواهد آمد 10 - خدا افکار و اعمال همه را می داند 11 - خدا مطیعین دستوراتش را پاداش و مخالفینش را عذاب خواهد داد 12 - مسیح خواهد آمد 13 - خدا مردگان را به زندگی بر خواهد گرداند
میتزووت یا دستورات
اعمال مطرح در مذهب یهودیت را میتزووت می گویند. میتزوا دستوری است که خدا به مردم می دهد. برخی میتزوا را به عمل صالح یا نیکوکاری ترجمه می کنند. ششصد و سیزده میتزووت برای یهودیان لازم است که انجام دهند. برخی در زندگی روزمره داخل هستند و برخی در مواقع خاص صورت می گیرند. بسیاری از این دستورات را الان نمی توان اجرا نمود چرا که معبد مقدس اورشلیم تخریب شده است.
دستورات
یهودیان معتقدند موسی ده فرمان و تورا را از کوه سینا با خود پایین آورد. و به جز پنج کتاب یا سفر موجود تورا محتوای دیگری هم دارد که آن را میشنا یا تورای شفاهی هم می نامند که توضیح می دهد می گوید چگونه قوانین پنج سفر را انجام بدهیم. تفسری که بر این میشنا نوشته شد ه است گمارا نام دارد و با هم این دو کتاب را تلمود می نامند. یهودیان سنتی معتقدند خداوند تورای مکتوب و شفاهی را به موسی داد و او آن ها را با رعایت امانت به یهودیان رسانید و آن چه که امروز در دست ماست هم دقیقا همان است و باید همه دستورات آن مروز هم صورت بگیرد. یهودیان لیبرال می گویند تورا الهام داوند است اما انسان ها آن نوشته اند و دسوترات اخلاقی آن همیشه لازم الاجرا هستند بر خلاف بسیاری دستورات آیینی که امروز لازم نیست صورت بگیرد. در یهودیت حرکت مثبتی تلقی می شود که فرمان ها را به بحث بگذرند و تحقیق کنند چطور باید آن ها را اجرا کنند. تلمود پر است از قصه های رای هایی که در این موارد با هم بحث می کردند. لطیفه ای در این بابا است که می گوید "دو یهودی، سه نظر". برخی از این نظرات را همه پذیرفته اند اما برخی دیگر هنوز تحت بحث هستند. امروزه یهودیت رهبر واحدی ندارد که تصمیم بگیرد چگونهفرمان را اجرا کنیم یا به چه چیز اعتقاد بورزیم. گرچه یهودیان اعتقادات پ نظرات مختلف دارند هنوز یک دین و یک ملت هستند. ده فرمان را همه یهودیان در پای کوه سینا شنیدند. این خاصیت ده فرمان است اما یهودیان اتفاق نظر دارند که تمام ششصد و سیزده دستور تورا به یک اندازه اهمیت دارند.
ده فرمان این ها هستند
1 - به خدا اعتقاد داشته باشید 2 - جز او کسی یا چیزی را نپرستیدتصویری یا مجسمه ای را به عنوان خدا نسازید به آن ارادت نورزید و آن را تعظیم نکنید 3 - نام خدا را بیهوده نبرید 4 - شبات نگه دارد یعنی در روز هفتم استراحت کنید 5 - به والدین خود احترام بگذارید 6 - قتل نکنید 7 - زنا نکنید 8 - دزدی نکنید 9 - شهادت دروغ ندهید 10 - به مال دیگری حسد نورزید
یکی از ده فرمان حفظ شبات است که با غروب جمعه آغاز می شود و با غروب شنبه به پایان می رسد. شبات روز استراحت برای تشکر از خداوند برای خلق زمین است. سنت استرحات شبات ریشه در تورا دارد. تورا می گوید خداوند دنیا را در شش روز آفرید و در روز هفتم دست نگه داشت. بسیاری یهودیان در این روز برای دعا به کنست یا معبدهای خود می روند. یهودیان مومن در شبات دستورات بسیاری را رعایت می کنند. از جمله این که در شبات نباید کاری انجام شود. بسیاری اعمال هستند که شاید حتی کار تلقی نشوند. مثلا یک یهودی نمی تواند در شبات آتش بیفروزد اتومبیل براند چرا که در موتور ماشین آتش روشن می شود لامپ روشن یا خاموش کند آشپزی کند بنویسد چیزی را در خیابان حمل کند کاری که لازمه ی تحرک شدید بدنی است صورت دهد دوچرخه سواری کند وسایل الکتریکی مثل کامپیوتر تلویوزیون یا آسانسور استفاده کند خرید و فروش کند
یهودیان سنتی در این مورد بسیار با توجه هستند. در این روز خاص همه پیاده به معبد خود می روند. نماز اضافی می خوانند. کسی خیلی دور از خانه نمی رود. به دیدار دوستان می روند. برای شام و ناهار مهمان دعوت می کنند و در کنار هم فقه یهودیت را مطالعه می کنند. یهودیان لیبرال همه ی این کارها را نمی کنند. به معبد می روند دوستان را زیارت می کنند و غذاهای خاصی می خورند. ولی اتومبیل می رانند به خرید می روند و از برق استفاده می کنند.
کشروت قوانین یهودیان برای غذاها
یهودیانی که قانون کشروت را رعایت می کنند غذاهای خاصی میل می کنند که با ترتیب خاصی تهیه شده باشد. غذایی که یک یهودی می تواند بخورد کوشر نامیده می شود.یهودیان سنتی در این مورد بسیار با توجه هستند. نمی توان در رستوران های غیر کوشر و یا در منزل کسی که کشروت را رعایت نمی کند عذا خورد. گاهی رعایت این اصل دیدار دوستان یا انجام کار را دشوار می کند. اما باید یدانیم این هم بخشی از مذهب يهوديت است. یهودیان لیبرال ممکن است کشروت را رعایت نکنند. بهتر است از خودشان در این مورد سوال شود.
غذاهای کوشر
یهودیان می توانند همه نوع میوه یا سبزی را اگر خوب شسته شود و مطمئن شوند حشره ای در میان آن نیست میل کنند. یهودیان می توانند هر ماهی باله و فلس داری را بخورند. از جمله قزل آلا و ماهی تون اما خرچنگ صدف و میگو برایشان حرام است. یهودیان یم توانند گوشت هر حیوان نشخوارکننده ی سم شکافته ای را میل کنند از جمله گاو گوسفند بز و آهو گوشت پرندگانی که در تورا برای خوراک مردم ناپاک خوانده شده غیرقابل مصرف است اما مرغ اردک و بوقلمون حلال است. غذایی که کسی می پزد یا در بسته بندی عرضه می شود باید به نظر و تایید متخصص کشروت یا ماشگیاخ برسد. عسل کوشر است. تقدیس غذا به دتس ربای یک اسطوره ی تجملی است و واجب نیست.
غذاهای غیر کوشر
غذی غیر کوشر را تریف می خوانند به معنای مخدوش. چرا که تورا می گوید گوشت حیوانی را که درنده ای دریده یا کشته نخورید. گوشت حیوان غیرنشخوادکننده یا غیر سم شکافته حرام است. مثلا خوک سم شکافته است اما نشخوار نمی کند. فیل نه سم شکافته است نه نشخوار می کند. هر دو تریف هستند. خزندگان دوزیستان و جوندگان تریف هستند هیچ حیوان دریایی که فلس و باله نداشته باشد کوشر نیست مثل کوسه مارماهی خرچنگ و میگو پرندگان گوشت خوار نام برده در تورا برای خوردن مناسب نیستند حشرات را نمی شود خورد الا آن ها که بر پایشان می پرند مثل جیریرک
قوانین کشروت دیگر
حیوان را باید با حرکت سریع یک چاقوی بسیار تیز ذبح کرد تا سریع بمیرد تمام خون آن باید خارج شود سپس میل شود چون در تورا می گوید توله ی بز را در شیر مادرش نپزید یهودیان غذایی را که شیر و گوشت هر دو در آن است میل نمی کنند و همیشه اسباب و ظروف آشپزی متفاوتی را برای پخت چنین غذایی به کار می برند تا این دو با هم تماس نیابد. بیشتر یهودیان یک تا شش ساعت پس از غذا محصولات شیری میل نمی کنند غذای کوشر باید در آشپزخانه ای تهیه شود که برای غذای کوشر آماده شده است. اگر غذای غیر کوشر در آن پخته شده اشد باید اول به طریق خاصی تمیز شود.
نقاط مهم حیات یک یهودی
تولد بریت میلا که در هشت روزگی نوزاد پسر ختنه صورت گرفته و کودک نام گذاری می شود. پیدیون هابن رسمی است که یک پدر انجام می دهد تا برای نخست زاده ی مذکر زنش از معبد نجات بطلبد. بط لاویان و کاهنان این رسم را اجرا نمی کنند. بت میتزوا در دوازده سالگی یک ختر برگزار می شود و پس از آن او یک زن تلقی می شود برمیتزوا همان مراسم در سیزده سالگی یک پسر است که توراخوانی و دعاهای خاصی هم دارد ازدواج تواد اطفال مرگ
از ازل یهودیان با هم هم عقیده بودند تا دویست سال قبل گروهی یهودی در آلمان تصمیم گرفتند مدرن تر و شبیه به سایر آلمانی ها شوند و برخی باورها را کنار بگذارند به این یهودیان رفورمیست یا اصلاح طلب می گویند. به جز سه گروه محافظه کار اصلاح طلب و ارتدوکس گروه هایی با تعداد کمتری هم وجود دارند مثل قرائون. هر گروهی بر اساس فهم خودش از یهودیت اعمال خودش را دارد. برخی از یهودیان بسیاری قواینن را کنار گذاشته اند. مثلا اصلاح طلبان یا لیبرال ها کشروت یا شبات را رعایت نمی کنند و به جای ان جنبه های اخلاقی یهودیت را مد نظر قرار می دهند. یهودیان که دیدند با این اوضاع سنن یهودی از دست می رود برای حفظ سنن پس از لیبرال ها بر علیه آنان محافظه کاران را به وجود آوردند. ارتدوکس ها این هر دو ار مردود می شمرند و تغییراتی ار که آن ها به وجود آورده اند از حیز اعتبار ساقط می دانند. در اسرایل تمام یهودیان به کنست می روند. کنست های اصلاح طلب یا محافظه کار بسیار کم هستند. یهودیان اسراییل خود را اصلاح طلب یا ارتدوکس یا محافظه کار نمی دانند بل خود را هاردی -بسیار مذهبی- داتی -دینی- ماسوراتی -سنتی- یا خیلونی -سکولار- می دانند.
اسماء الله
یهودیان معتقدند نام اعتبار بسیاری دارد و نه تنها می گوید طرف کیست بل اطلاعاتی هم در باب او به ما می دهد.اسم های خدا نیز بسیار اهمیت دارند و بردن آن به شکل کامل ممنوع است و به این دیل است که می بینیم هر جا نا خدا ار می خواهند بنویسند تغییری در ظاهر آن می دهند. هاشم معادل الاسم در عربی است و در غیر از مواقع دعا برای نام بردن از خدا هاشم می گویند ادونای یا خدای من موقعیت خدا را نشان می دهد که پادشاه جهان است و نامش این را نشان می دهد الوهیم یعنی او که آن قدر قوی است ک هر کاری می تواند بکند و موقع اشاره به توان خدا در ایجاد عدالت این نام برده می شود که اشاره دارد به این که خدا دنیا را خلق و با عدالت اداره کرد. این دو نام آخر آن قر مهم هستند که ارتدوکس ها تنها زمان دعا زا آن ها استفاده می کنند. جز آن هاشم یا الوکیم می گویند اگر نام خدا بر پاره کاغذی باشد نمی توان دورش انداخت باید به طریق ویژه ای حفظ کرد و سوزاند. برخی معتقدند نام دا به زبان های دیگر چنان تقدسی را ندارد. یهوه مقدس ترین نام خداست که بسیاری یهودیان آن را نمی گویند. کسی نمی داند این اسم دقیقا از کجا می آید و یا معنای آن چیست. شبیه فعل عبری هایاه یه معنای بودن است. در تورا وقتی موسی از خدا می پرسد کیستی پاسخ می شنود من همانم که هستم. یهودیان معتقدند نام یهوه اشاره به بی پایانی خداوند دارد
پیدایش این دین با آمدن دستور خدایی بر موسی در آتش روح خداوند آغاز شد، و به نامهای چون: دین عبری، دین بنی‌اسرائیل، دین کلیمی و دین یهودی آشنا است. رابرت هیوم در کتاب ادیان زنده جهان می‌گوید «این واژه نخستین بار در حدود یکصد سال پیش از میلاد مسیح در ادبیات یونانی- یهودی به کار رفته‌است و واژه دیگری که تمام تاریخ این دین را در بر بگیرد، وجود ندارد.». مأموریت اصلی، موسی، بر دو چرخه استوار بود. نخست دعوت بنی‌اسرائیل به عبادت خدای یکتا یا یهود و دوم آزادی قوم بنی‌اسرائیل از اسارت فرعون مصر بود. موسی با آوردن تورات از جانب خداوند، قوم خود را به راه رستگاری هدایت نمود. بعد از موسی، یوشع رهبری بنی‌اسرائیل را برعهده گرفت و بعد از یوشع، پیامبران زیادی با آوردن کتاب مقدس، هدایت قوم بنی‌اسرائیل را عهده‌دار شدند. یهودیان، عهد قدیم را محصول تعالیم انبیا، خود میدانند، تعالیمی که از موسی (حدود ۱۲۵۰سال قبلا از میلاد)شروع و به ملاکی (حدود ۱۶۰ قبل از میلاد) ختم میشود. عهد قدیم، میراث گرانبهای موسی و پیامبران بنی اسرائیل محسوب میشود. از عهد قدیم دو نسخه مهم قدیمی موجود و در دسترس است: یکی به زبان اصلی، یعنی عبری و دیگری به زبان یونانی که به ترجمه سبعینیه (با هفتادتنان) معروف است. قدیمی‌ترین نام عبری کتاب مقدس هاسفریم به معنای الکتب میباشد.
یهودیت از قدیمی ترین ادیان روی زمین است.و اولین مذهبی بودکه خدای را به یگانگی پرستید.در جهان سیزده میلیون یهودی زندگی می کنند. مذهب بهودیت برای تمام زندگی و جزئیات آن دستوراتی دارد که هم در تورات مکتوب و هم در سنت شفاهی آموزش داده می شوند. کتاب مقدس ایشان تورات است که اکثر یهودیان معتقدند خداوند آن را نوشته است.
اعتقادات
میمونیدز یک معلم معروف یهودی در قرن دوازدهم بود که فهرست اعتقادات سیزده گانه ی یهودیان را چنین تنظیم کرد :
1 - خدا همه چیز را خلق نمود و هم چنان همه چیز را اداره می کند 2 - تنها یک خدا وجود دارد که در همه چیز کامل است 3 - خدا بدن ندارد و شبیه هیچ چیزی در این دنیا نیست 4 - خدا همیشه بوده و همیشه خواهد بود 5 - انسان ها باید تنها برای خدا عبادت کنند 6 - کلام تمام انبیای بنی اسراییل درست است 7 - پیش گویی های موسی درست است و او بالاترین پیامبری است که بوده و خواهد بود 8 - خدا تورات را به موسی داد 9 - تورات تغییر نخواهد کرد و تورات دیگری هم نخواهد آمد 10 - خدا افکار و اعمال همه را می داند 11 - خدا مطیعین دستوراتش را پاداش و مخالفینش را عذاب خواهد داد 12 - مسیح خواهد آمد 13 - خدا مردگان را به زندگی بر خواهد گرداند
میتزووت یا دستورات
اعمال مطرح در مذهب یهودیت را میتزووت می گویند. میتزوا دستوری است که خدا به مردم می دهد. برخی میتزوا را به عمل صالح یا نیکوکاری ترجمه می کنند. ششصد و سیزده میتزووت برای یهودیان لازم است که انجام دهند. برخی در زندگی روزمره داخل هستند و برخی در مواقع خاص صورت می گیرند. بسیاری از این دستورات را الان نمی توان اجرا نمود چرا که معبد مقدس اورشلیم تخریب شده است.
دستورات
یهودیان معتقدند موسی ده فرمان و تورا را از کوه سینا با خود پایین آورد. و به جز پنج کتاب یا سفر موجود تورا محتوای دیگری هم دارد که آن را میشنا یا تورای شفاهی هم می نامند که توضیح می دهد می گوید چگونه قوانین پنج سفر را انجام بدهیم. تفسری که بر این میشنا نوشته شد ه است گمارا نام دارد و با هم این دو کتاب را تلمود می نامند. یهودیان سنتی معتقدند خداوند تورای مکتوب و شفاهی را به موسی داد و او آن ها را با رعایت امانت به یهودیان رسانید و آن چه که امروز در دست ماست هم دقیقا همان است و باید همه دستورات آن مروز هم صورت بگیرد. یهودیان لیبرال می گویند تورا الهام داوند است اما انسان ها آن نوشته اند و دسوترات اخلاقی آن همیشه لازم الاجرا هستند بر خلاف بسیاری دستورات آیینی که امروز لازم نیست صورت بگیرد. در یهودیت حرکت مثبتی تلقی می شود که فرمان ها را به بحث بگذرند و تحقیق کنند چطور باید آن ها را اجرا کنند. تلمود پر است از قصه های رای هایی که در این موارد با هم بحث می کردند. لطیفه ای در این بابا است که می گوید "دو یهودی، سه نظر". برخی از این نظرات را همه پذیرفته اند اما برخی دیگر هنوز تحت بحث هستند. امروزه یهودیت رهبر واحدی ندارد که تصمیم بگیرد چگونهفرمان را اجرا کنیم یا به چه چیز اعتقاد بورزیم. گرچه یهودیان اعتقادات پ نظرات مختلف دارند هنوز یک دین و یک ملت هستند. ده فرمان را همه یهودیان در پای کوه سینا شنیدند. این خاصیت ده فرمان است اما یهودیان اتفاق نظر دارند که تمام ششصد و سیزده دستور تورا به یک اندازه اهمیت دارند.
ده فرمان این ها هستند
1 - به خدا اعتقاد داشته باشید 2 - جز او کسی یا چیزی را نپرستیدتصویری یا مجسمه ای را به عنوان خدا نسازید به آن ارادت نورزید و آن را تعظیم نکنید 3 - نام خدا را بیهوده نبرید 4 - شبات نگه دارد یعنی در روز هفتم استراحت کنید 5 - به والدین خود احترام بگذارید 6 - قتل نکنید 7 - زنا نکنید 8 - دزدی نکنید 9 - شهادت دروغ ندهید 10 - به مال دیگری حسد نورزید
یکی از ده فرمان حفظ شبات است که با غروب جمعه آغاز می شود و با غروب شنبه به پایان می رسد. شبات روز استراحت برای تشکر از خداوند برای خلق زمین است. سنت استرحات شبات ریشه در تورا دارد. تورا می گوید خداوند دنیا را در شش روز آفرید و در روز هفتم دست نگه داشت. بسیاری یهودیان در این روز برای دعا به کنست یا معبدهای خود می روند. یهودیان مومن در شبات دستورات بسیاری را رعایت می کنند. از جمله این که در شبات نباید کاری انجام شود. بسیاری اعمال هستند که شاید حتی کار تلقی نشوند. مثلا یک یهودی نمی تواند در شبات آتش بیفروزد اتومبیل براند چرا که در موتور ماشین آتش روشن می شود لامپ روشن یا خاموش کند آشپزی کند بنویسد چیزی را در خیابان حمل کند کاری که لازمه ی تحرک شدید بدنی است صورت دهد دوچرخه سواری کند وسایل الکتریکی مثل کامپیوتر تلویوزیون یا آسانسور استفاده کند خرید و فروش کند
یهودیان سنتی در این مورد بسیار با توجه هستند. در این روز خاص همه پیاده به معبد خود می روند. نماز اضافی می خوانند. کسی خیلی دور از خانه نمی رود. به دیدار دوستان می روند. برای شام و ناهار مهمان دعوت می کنند و در کنار هم فقه یهودیت را مطالعه می کنند. یهودیان لیبرال همه ی این کارها را نمی کنند. به معبد می روند دوستان را زیارت می کنند و غذاهای خاصی می خورند. ولی اتومبیل می رانند به خرید می روند و از برق استفاده می کنند.
کشروت قوانین یهودیان برای غذاها
یهودیانی که قانون کشروت را رعایت می کنند غذاهای خاصی میل می کنند که با ترتیب خاصی تهیه شده باشد. غذایی که یک یهودی می تواند بخورد کوشر نامیده می شود.یهودیان سنتی در این مورد بسیار با توجه هستند. نمی توان در رستوران های غیر کوشر و یا در منزل کسی که کشروت را رعایت نمی کند عذا خورد. گاهی رعایت این اصل دیدار دوستان یا انجام کار را دشوار می کند. اما باید یدانیم این هم بخشی از مذهب يهوديت است. یهودیان لیبرال ممکن است کشروت را رعایت نکنند. بهتر است از خودشان در این مورد سوال شود.
غذاهای کوشر
یهودیان می توانند همه نوع میوه یا سبزی را اگر خوب شسته شود و مطمئن شوند حشره ای در میان آن نیست میل کنند. یهودیان می توانند هر ماهی باله و فلس داری را بخورند. از جمله قزل آلا و ماهی تون اما خرچنگ صدف و میگو برایشان حرام است. یهودیان یم توانند گوشت هر حیوان نشخوارکننده ی سم شکافته ای را میل کنند از جمله گاو گوسفند بز و آهو گوشت پرندگانی که در تورا برای خوراک مردم ناپاک خوانده شده غیرقابل مصرف است اما مرغ اردک و بوقلمون حلال است. غذایی که کسی می پزد یا در بسته بندی عرضه می شود باید به نظر و تایید متخصص کشروت یا ماشگیاخ برسد. عسل کوشر است. تقدیس غذا به دتس ربای یک اسطوره ی تجملی است و واجب نیست.
غذاهای غیر کوشر
غذی غیر کوشر را تریف می خوانند به معنای مخدوش. چرا که تورا می گوید گوشت حیوانی را که درنده ای دریده یا کشته نخورید. گوشت حیوان غیرنشخوادکننده یا غیر سم شکافته حرام است. مثلا خوک سم شکافته است اما نشخوار نمی کند. فیل نه سم شکافته است نه نشخوار می کند. هر دو تریف هستند. خزندگان دوزیستان و جوندگان تریف هستند هیچ حیوان دریایی که فلس و باله نداشته باشد کوشر نیست مثل کوسه مارماهی خرچنگ و میگو پرندگان گوشت خوار نام برده در تورا برای خوردن مناسب نیستند حشرات را نمی شود خورد الا آن ها که بر پایشان می پرند مثل جیریرک
قوانین کشروت دیگر
حیوان را باید با حرکت سریع یک چاقوی بسیار تیز ذبح کرد تا سریع بمیرد تمام خون آن باید خارج شود سپس میل شود چون در تورا می گوید توله ی بز را در شیر مادرش نپزید یهودیان غذایی را که شیر و گوشت هر دو در آن است میل نمی کنند و همیشه اسباب و ظروف آشپزی متفاوتی را برای پخت چنین غذایی به کار می برند تا این دو با هم تماس نیابد. بیشتر یهودیان یک تا شش ساعت پس از غذا محصولات شیری میل نمی کنند غذای کوشر باید در آشپزخانه ای تهیه شود که برای غذای کوشر آماده شده است. اگر غذای غیر کوشر در آن پخته شده اشد باید اول به طریق خاصی تمیز شود.
نقاط مهم حیات یک یهودی
تولد بریت میلا که در هشت روزگی نوزاد پسر ختنه صورت گرفته و کودک نام گذاری می شود. پیدیون هابن رسمی است که یک پدر انجام می دهد تا برای نخست زاده ی مذکر زنش از معبد نجات بطلبد. بط لاویان و کاهنان این رسم را اجرا نمی کنند. بت میتزوا در دوازده سالگی یک ختر برگزار می شود و پس از آن او یک زن تلقی می شود برمیتزوا همان مراسم در سیزده سالگی یک پسر است که توراخوانی و دعاهای خاصی هم دارد ازدواج تواد اطفال مرگ
از ازل یهودیان با هم هم عقیده بودند تا دویست سال قبل گروهی یهودی در آلمان تصمیم گرفتند مدرن تر و شبیه به سایر آلمانی ها شوند و برخی باورها را کنار بگذارند به این یهودیان رفورمیست یا اصلاح طلب می گویند. به جز سه گروه محافظه کار اصلاح طلب و ارتدوکس گروه هایی با تعداد کمتری هم وجود دارند مثل قرائون. هر گروهی بر اساس فهم خودش از یهودیت اعمال خودش را دارد. برخی از یهودیان بسیاری قواینن را کنار گذاشته اند. مثلا اصلاح طلبان یا لیبرال ها کشروت یا شبات را رعایت نمی کنند و به جای ان جنبه های اخلاقی یهودیت را مد نظر قرار می دهند. یهودیان که دیدند با این اوضاع سنن یهودی از دست می رود برای حفظ سنن پس از لیبرال ها بر علیه آنان محافظه کاران را به وجود آوردند. ارتدوکس ها این هر دو ار مردود می شمرند و تغییراتی ار که آن ها به وجود آورده اند از حیز اعتبار ساقط می دانند. در اسرایل تمام یهودیان به کنست می روند. کنست های اصلاح طلب یا محافظه کار بسیار کم هستند. یهودیان اسراییل خود را اصلاح طلب یا ارتدوکس یا محافظه کار نمی دانند بل خود را هاردی -بسیار مذهبی- داتی -دینی- ماسوراتی -سنتی- یا خیلونی -سکولار- می دانند.
اسماء الله
یهودیان معتقدند نام اعتبار بسیاری دارد و نه تنها می گوید طرف کیست بل اطلاعاتی هم در باب او به ما می دهد.اسم های خدا نیز بسیار اهمیت دارند و بردن آن به شکل کامل ممنوع است و به این دیل است که می بینیم هر جا نا خدا ار می خواهند بنویسند تغییری در ظاهر آن می دهند. هاشم معادل الاسم در عربی است و در غیر از مواقع دعا برای نام بردن از خدا هاشم می گویند ادونای یا خدای من موقعیت خدا را نشان می دهد که پادشاه جهان است و نامش این را نشان می دهد الوهیم یعنی او که آن قدر قوی است ک هر کاری می تواند بکند و موقع اشاره به توان خدا در ایجاد عدالت این نام برده می شود که اشاره دارد به این که خدا دنیا را خلق و با عدالت اداره کرد. این دو نام آخر آن قر مهم هستند که ارتدوکس ها تنها زمان دعا زا آن ها استفاده می کنند. جز آن هاشم یا الوکیم می گویند اگر نام خدا بر پاره کاغذی باشد نمی توان دورش انداخت باید به طریق ویژه ای حفظ کرد و سوزاند. برخی معتقدند نام دا به زبان های دیگر چنان تقدسی را ندارد. یهوه مقدس ترین نام خداست که بسیاری یهودیان آن را نمی گویند. کسی نمی داند این اسم دقیقا از کجا می آید و یا معنای آن چیست. شبیه فعل عبری هایاه یه معنای بودن است. در تورا وقتی موسی از خدا می پرسد کیستی پاسخ می شنود من همانم که هستم. یهودیان معتقدند نام یهوه اشاره به بی پایانی خداوند دارد
-
- پست: 292
- تاریخ عضویت: جمعه ۹ فروردین ۱۳۸۷, ۱۰:۱۴ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 6 بار
- سپاس‌های دریافتی: 102 بار
زمان کهن
عهد قدیم شامل ۳۹ کتاب است که در دوره‌ای بیش از هزار سال به رشته تحریر در آمده‌اند. یهودیان و مسیحیان برای کتاب مقدس، تقدس والائی قائلند و آن را الهام خداوند بر نویسندگان کتاب مقدس میدانند و بر این باورند که کتاب مقدس دو مؤلف دارد یکی خدا و دیگری بشر و بین ایندو عنصر خدایی و بشری جدایی وجود ندارد.
جنبش دینی مسیحی بوگومیل (به معنی دوست خدا)، که در منطقهٔ بالکان و سرزمین‌های اسلاونشین ظهور کرد، عهد جدید را به عنوان کتاب مقدس می‌پذیرد، اما عهد عتیق را جعلی می‌داند. گسترش سریع این فرق در قسطنطنیه، موجب شد تا در حوالی سال ۱۱۰۰ میلادی به دستور حکومت بیزانس، رهبران فرقه دستگیر و رهبرشان، بازیل سوزانده شود. در سدهٔ ۱۵ بخشی از این فرقه به اسلام گرویدند.[۳] اسلام نیز کتاب تورات را کتاب الهی دانسته و پیروی از آن را برای مسلمانان واجب می‌داند، اما کتابی که امروز در دست است را تحریف شده می‌داند.
عهد قدیم به سه بخش تورات (قانون یا اسفار پنجگانه)، نبودیم (پیامبران)، و کتوبیم (نوشته‌ها) تقسیم میشود. تورات شامل پنج کتاب موسی (ع) میباشد که در مدت ۴۰ سال بر موسی وحی شد(روایتی که صحت آن مشخص نیست). این بخش سرچشمه اصلی وحی و نبوت است.
تورات دارای پنج کتاب (سفر) به نامهای پیدایش،خروج، لاویان، سفراعدادو تثینه‌است. سفر پیدایش راجع خلقت جهان، موجودات و آدم بوده و تا وفات یعقوب ادامه دارد که کلّاً شامل 50 باب می شود. سفر خروج بر تاُسیس احکام یهود درطور سینا اشاره داردو 34 باب دارد.باب بیستم از سفر خروج شامل ده فرمان الهی بر موسی است. سفر لاویان بر بر تنظیم احکام دین یهود و حدود و سبط لاوی دلالت میکند.این سفر 27 باب دارد. سفر اعداد بیشتر از سفرهای قوم بنی اسرائیل در بیابان و فتح سرزمین کنعان سخن گفته که شامل 36 باب است. سفر تثنیه که بیشتر آن از احکام عمومی شریعت سخن گفته و 34 باب دارد.
پادشاهان،دارای دوبخشچهٔ پیامبران پیش گام (متقدم) (صحیفه یوشع، داوران، سموئیل اول، سموئیل دوم، پادشاهان اول و دوم) و پادشاهان پایانی (متأخر) که دارای کتابهای اشعیا، ارمیا، و تمام پیامبران کوچک دیگر( یوئیل، هوشع، عاموس و...) است که تا پیش از مسیحی (۱۶۰ سال پیش از میلاد) ظهور کرده‌ند. بخش نوشته‌ها، گردایش سوم از زمان کهن است که شمار آن به دوازده میرسد و دارای مزامیر، امثال، غزل غزلها و ... میشوند.
البته باید اضافه کنیم که بسیاری از پژوهشگران بر این باورند که اسفار را موسی ننوشته ,بلکه سرگذشت موسی مبتنی است بر در روایات سیصد و چهار سال بعد از او که به رشته نوشتاری درآمده و به صورت حکایت موجود است.
عهد قدیم شامل ۳۹ کتاب است که در دوره‌ای بیش از هزار سال به رشته تحریر در آمده‌اند. یهودیان و مسیحیان برای کتاب مقدس، تقدس والائی قائلند و آن را الهام خداوند بر نویسندگان کتاب مقدس میدانند و بر این باورند که کتاب مقدس دو مؤلف دارد یکی خدا و دیگری بشر و بین ایندو عنصر خدایی و بشری جدایی وجود ندارد.
جنبش دینی مسیحی بوگومیل (به معنی دوست خدا)، که در منطقهٔ بالکان و سرزمین‌های اسلاونشین ظهور کرد، عهد جدید را به عنوان کتاب مقدس می‌پذیرد، اما عهد عتیق را جعلی می‌داند. گسترش سریع این فرق در قسطنطنیه، موجب شد تا در حوالی سال ۱۱۰۰ میلادی به دستور حکومت بیزانس، رهبران فرقه دستگیر و رهبرشان، بازیل سوزانده شود. در سدهٔ ۱۵ بخشی از این فرقه به اسلام گرویدند.[۳] اسلام نیز کتاب تورات را کتاب الهی دانسته و پیروی از آن را برای مسلمانان واجب می‌داند، اما کتابی که امروز در دست است را تحریف شده می‌داند.
عهد قدیم به سه بخش تورات (قانون یا اسفار پنجگانه)، نبودیم (پیامبران)، و کتوبیم (نوشته‌ها) تقسیم میشود. تورات شامل پنج کتاب موسی (ع) میباشد که در مدت ۴۰ سال بر موسی وحی شد(روایتی که صحت آن مشخص نیست). این بخش سرچشمه اصلی وحی و نبوت است.
تورات دارای پنج کتاب (سفر) به نامهای پیدایش،خروج، لاویان، سفراعدادو تثینه‌است. سفر پیدایش راجع خلقت جهان، موجودات و آدم بوده و تا وفات یعقوب ادامه دارد که کلّاً شامل 50 باب می شود. سفر خروج بر تاُسیس احکام یهود درطور سینا اشاره داردو 34 باب دارد.باب بیستم از سفر خروج شامل ده فرمان الهی بر موسی است. سفر لاویان بر بر تنظیم احکام دین یهود و حدود و سبط لاوی دلالت میکند.این سفر 27 باب دارد. سفر اعداد بیشتر از سفرهای قوم بنی اسرائیل در بیابان و فتح سرزمین کنعان سخن گفته که شامل 36 باب است. سفر تثنیه که بیشتر آن از احکام عمومی شریعت سخن گفته و 34 باب دارد.
پادشاهان،دارای دوبخشچهٔ پیامبران پیش گام (متقدم) (صحیفه یوشع، داوران، سموئیل اول، سموئیل دوم، پادشاهان اول و دوم) و پادشاهان پایانی (متأخر) که دارای کتابهای اشعیا، ارمیا، و تمام پیامبران کوچک دیگر( یوئیل، هوشع، عاموس و...) است که تا پیش از مسیحی (۱۶۰ سال پیش از میلاد) ظهور کرده‌ند. بخش نوشته‌ها، گردایش سوم از زمان کهن است که شمار آن به دوازده میرسد و دارای مزامیر، امثال، غزل غزلها و ... میشوند.
البته باید اضافه کنیم که بسیاری از پژوهشگران بر این باورند که اسفار را موسی ننوشته ,بلکه سرگذشت موسی مبتنی است بر در روایات سیصد و چهار سال بعد از او که به رشته نوشتاری درآمده و به صورت حکایت موجود است.
-
- پست: 292
- تاریخ عضویت: جمعه ۹ فروردین ۱۳۸۷, ۱۰:۱۴ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 6 بار
- سپاس‌های دریافتی: 102 بار
آشنایی با کتاب مقدس
مسیحیت
کتاب مقدس یا عهدین همان کتاب آسمانی مورد ادعای یهودیان و مسیحیان است که شامل عهد عتیق و عهد جدید می شود عهد به معنای عقد و قرارداد بین انسان و خدا یا با شخصی دیگر است .منظور از عهد پیمانى است که بر طبق آن، خدا عهد کرد کسانى را که از زمره قوم او شوند، از مواهب مادى و معنوى آکنده سازد و این همان پیمانى است که بر طبق عهد عتیق، با قوم اسرائیل بست یک سوی این عهد پیمان خدا با بنی‌اسراییل مبنی بر پاداش دنیایی دادن به بنی‌اسراییل است و سوی دیگر این عهد ، پیمان بنی‌اسراییل با خدا است .
عهد عتیق
عهد عتیق مجموعا 39 کتاب است، شامل: 17 کتاب تاریخ و احکام ..، 5 کتاب مواعظ، حکم و نیایش، 17 کتاب نبوات،(تنبئات یا پیشگویی‌ها). عهد عتیق به عبری نگاشته شد و بعضاً کلدانی.
عهد عتیق امروزی، شامل 39 کتاب (سفر ) می باشد.
جدول اسفار عهد عتیق :
ردیف نام کتاب مؤلف سال اتمام نگارش مطالب موضوعات
1 پیدایش
(تکوین) موسی 1513 .ق.م از چگونگی خلقت جهان و انسان، گناه نخستین، و نیز تاریخ زندگانی آدم تا نوح، ابراهیم، یعقوب و یوسف سخن می گوید.
2 خروج موسی 1513 .ق.م داستان ظهور موسی، خروج او از مصر، 40 سال سرگردانی بنی اسرائیل و 10 فرمان را می سراید.
3 لاویان
(أحبار) موسی 1513 .ق.م احکام کهانت و احکام خوردنی ها،پاک و ناپاکها و روز سبت (شنبه) را بیان می کنند.
4 اعداد موسی 1473 ق.م ماجرای سرگردانی در بیابان ، احکام فقهی.
5 تثنیه
موسی 1472.ق.م تکرار برخی از احکام گذشته است و نیز بیان سرگردانی بنی اسرائیل و رسیدن به کناره رود اردن و مرگ موسی (ع).
6 یوشع یوشع 1450.ق.م فتح سرزمین موعود و تقسیم آن بین اسباط را شرح می دهد.
7 داوران
(قضات) سموییل نبی 1100.ق.م به شرح 350 سال نخست دوران بنی اسرائیل می پردازد که به گناه روی آوردند، به نزاع داخلی پرداختند و خداوند 12 داور برایشان فرستاد.
8 روت سموییل نبینبی 1090.
ق.م داستان زندگی زنی از جده های داود است که از سرزمین موآب وارد سرزمین بنی اسرائیل .شد
9 اول سموئیل سموئیل 1078.ق.م مردم از سموئیل نبی آخرین داور، درخواست پادشاه کردند و او شائول را به پادشاهی برگزید این سفر به شرح جنگ های شائول با دشمنان و نیز با داود و مرگ شائول می پردازد
10 دوم سموئیل سموئیل 1040.ق.م سلطنت داود (ع) و قدرت یافتن بنی اسرائیل را به تصویر می کشد.
11 اول پادشاهان ارمیای نبی 580.ق.م بیان سلطنت سلیمان است (شکوه بنی اسرائیل) و مرگ سلیمان و نزاع های پس از او. نیز می آورد که 10 سبط فرماندهی شورشی به نام «یریعام» در قسمت شمالی کشور اسرائیل و 2 سبط با جانشین سلیمان «رحیعام» در قسمت جنوبی کشور یهودا را تشکیل دادند.
12 دوم پادشاهان ارمیای نبی 580.ق.م به تاریخ تقسیم سلطنت آشوریان اسرائیل می پردازد و این که را نبوکد نصر به بنی اسرایل حمله کرد.
13 اول تواریخ عزرا 460.ق.م سلطنت داود با نگاهی به تاریخ معبد و احکام آن را شرح می دهد.
14 دوم تواریخ عزرا 46.ق.م تاریخ کشور یهودا، ساخته شدن معبد، ملکه سبا و تخریب معبد توسط نبوکد نصر را می نویسد.
15 عزرا عزرا 460.ق.م بازگشت از اسارت، بازسازی معبد و تبلیغات عزرا برای قوم گناهکار را بیان می دارد.
16 نحمیا نحمیا 443.ق.م بازگشت نحمیا (به عنوان نماینده ایران) رسیدگی به کشور یهودا، بازسازی اورشلیم، خواندن تورات توسط عزرا از محتویات این سفر است.
17 استر عزرا یا مردخای 475.ق.م داستان استر، دختر یهودی همسر خشایارشا که مانع قتل عام یهودیان به تحریک وزیر خشایار شده است، در این سفر است.
18 ایوب نامعلوم 1473.ق.م بلاهای ایوب و سرزنش شدن او، ظهور خدا بر ایوب و دادن نعمت های بیشتر بر وی از مطالب آن است.
19 مزامیر
حضرت داود و دیگران 460.ق.م شامل 15 سرود است که نیمی از آن منسوب به داود و بقیه منسوب به دیگران
می باشد
20 امثال سلیمان 717.ق.م بیان حکمت، اهمیت دانش و خردمندانه زیستن پرداخته است.
21 جامعه سلیمان 1000.ق.م نوشته های آن در نوسان بین ایمان، یاس، لذت و بوچی زندگی است.
22 عزل غزلها سلیمان 1020.ق.م سلیمان در این کتاب از عشق زن سخن می گوید.
23 اشعیا اشعیاء نبی 732.ق.م اشعیاء مردم را از گناه و عواقب آن می ترساند، و بشارت ظهور مسیح را می دهد.
24 ارمیا ارمیای نبی 580.ق.م چگونگی به نبوت رسیدن ارمیا را آورده و این که مردم او را انکار می کنند. هشدار به خاطر گناهان، آیندة نیکوی اورشلیم (تلاش برای نجات اورشلیم) از دیگر مطالب آن است.
25 مراثی ارمیا ارمیا 607.ق.م سوگواری های ارمیا بر خرابی اورشلیم و گفته است علت این بلا گناه قوم او بوده است.
26 حزقیال حزقیال نبی 591.ق.م حزقیال با بنی اسرائیل به اسارت رفته و در بابل قوم خود را دلداری می دهد که به زودی بر می گردند.
27 دانیال دانیال نبی 536.ق.م حاوی زندگی دانیال معبر خواب نبوکد نصر، رویای او درباره آینده، و حوادثی که پیش از پدید آمدن ملکوت خدا رخ داده است.
28 هوشع هوشع نبی 745.ق.م زندگی نامه پیامبری است که در کشور شمالی (اسرائیل) می زیسته. اسرائیل مرتد می شوند اندرزهایی که به مردم می داد، نیز آمده است.
29 یوئیل یوئیل نبی 830.ق.م یوئیل پیامبری است که کشور یهودا (جنوبی) انذار می کرد. این کتاب درباره ترس از داوری، درخواست توبه و پیشگویی درباره عصر روح القدس سخن می گوید.
30 عاموس عاموس نبی 811.ق.م وی پیامبر سرزمین شمالی (اسرائیل) است. در این زمان مردم شمالی ثروتمند و در ظلم غوطه ور بودند. آموس نبی آنها را از داوری می ترماسند و سلطنت جهانی داود در آینده را خبر می دهد
31 عوبدیا عوبدیای نبی 607.ق.م درباره قوم «ادوم» است که با اسرائیل می جنگند و به دست خداوند نابود می شوند.
32 یونس یونس نبی 852.ق.م در آن آمده خدا از یونس خواست برای انذار مردم به نینوا پایتخت آشور برود ولی یونس مجازات آنها را از خدا خواست که در ادامه ماجرای به دریا رفتن یونس و داستان ماهی رخ می دهد
33 میکاه میکاه نبی 716.ق.م این کتاب پیش از اشغال دو کشور شمالی و جنوبی نوشته شده است. میکاه نبی، اسرائیل را از گناه بازداشته و تخریب دو کشور را پیش بینی کرده است.
34 ناحوم ناحوم نبی 632.ق.م ناحوم نبی از قدرت و مهربانی خدا سخن می گوید و خرابی نینوا را پیشگویی می کند.
35 حَبَقّوق حَبَقّوق نبی 628.ق.م حبقوق نبی مردم را به ترک گناه و توبه دعوت می کند و از مجازات آنها و حمله بابلی ها خبر می دهد.
36 صفنیا صفنیا 648.ق.م صفنیای نبی می گوید خدا هر قومی را که گناه کند مجازات می کند، از شکوه و عظمت اسرائیل سخن می راند.
37 حجّی حجّی نبی 512.ق.م داستان بازسازی هیکل و سستی بنی اسرائیل در بازسازی، در این سفر آمده است.
38 زکریا زکریا نبی 519.ق.م زکریا نبی مردم را تشویق به بازسازی هیکل می کند و بشارت ظهور مسیحا را می دهد.
39 ملاکی ملاکی نبی 443.ق.م براساس این سفر خانه خدا بازسازی شده ولی کاهنان وظایفشان را انجام نمی دهند. مردم به گناه افتاده اند و ظهور عیسی (ع) را پیش بینی می کند.
تاریخ بنی‌اسراییل بر مبنای تورات
ابراهیم علیه السلام (ابرام ، ابراهام و...) ، در جزیره اور می زیست. او از آنجا به کنعان رفت و با ساره ازدواج کرد. بعد هم با کنیز ساره به نام هاجر ازدواج کرد و اسماعیل متولد شد. سپس از طریق ساره فرزند دیگری یافت به نام اسحق (به معنی خنده). ساره حسادت ورزید و ابراهیم ناچار شد ، هاجر و اسماعیل (بیش از 14 ساله) را به فاران (مکه) انتقال دهد. از اسماعیل 12 فرزند به هم رسید. دین مسیحیت و یهود از ادامه نسل اسحق است. فرزندان اسحق عبارتند از : عیسو و یعقوب.
بر اساس تورات ، یعقوب و مادرش در یک داستان غم‌انگیز با دروغ و فریب برکت را از عیسو می‌دزدند. 12 فرزند یعقوب ، بنی‌اسراییل نام دارند و یوسف آنها را به مصر می‌برد. مصری‌ها بنی اسرائیل را اذیت میکنند. حضرت موسی مأمور میشود آنها را نجات دهد . بعد داستان فرعون و غرق شدن او در دریای سرخ (برخی به اشتباه رود نیل میگویند) پیش می آید . سپس هم سرگردانی 40 ساله در صحرای سینا. موسی به کوه سینا می رود و این سفر ده روزه چهل روز به درازا می کشد ، اما نهایتا تورات را به ارمغان می آورد. در تورات است که هارون گوساله را ساخت نه سامری. وقتی حضرت موسی از دنیا می‌رود ، یوشع‌بن نون راه موسی علیه السلام را ادامه می‌دهد و بنی‌اسراییل را به اورشلیم (شهر خدا) می‌برد. دو قرن بعد از یوشع، قضات یا داوران این قوم را اداره میکنند. پس از مدتی می‌فهمند که به حکومت مرکزی نیاز دارند. اولین پادشاهشان شائول (طالوت) است. آنان نام پادشاهشان را مسیح می‌گذارند. بعد داود می‌آید. پس از داود سلیمان می آید که اوج قدرت بنی‌اسراییل است . سلیمان ملکوت آسمان را با شوکت زمینی جمع کرد. از کارهایش هیکل(معبد) سلیمان است. یهودیان میگویند هیکل سلیمان الان زیر مسجد الأقصی واقع شده است. سلیمان رحلت می کند و بعد بین بنی‌اسراییل تفرقه می افتد که باعث می شود در دو کشور مختلف جای گیرند : ده سبط بنی اسرائیل با فرماندهی شورشی به نام بربعام در شمال ، کشوری به نام اسرائیل را تشکیل می دهند . دو سبط یهودا و بنیامین هم در جنوب به فرماندهی پسر سلیمان رحبعام ، کشور یهودا یا یهودیه را بنیان می گذارند . کشور شمال توسط آشوریان از بین می‌رود. یک قرن بعد کشور یهودا توسط بُخت‌نَصر از بین می رود. او معبد را آتش می زند (احراق معبد) و یهودیان را به عنوان برده به بابل کوچ می‌دهد (جلای وطن). 70 سال بعد کورش بابل را تصرف میکند و یهودیان را آزاد می‌گذارد تا برگردند. یهود پیوسته تحت تسلط ایرانیان و سلوکیان بود جز در مدتی که خود حکومت مکابیان را تشکیل دادند. نهایتاً تحت تسلط روم قرار گرفتند تا تولد حضرت مسیح. روم قانونی داشت که هر کس هر دینی دارد داشته باشد ولی امپراطور را هم باید سجده کند. یهودیان طبق قانون واحد رومی بدین امر موظف بودند . این بر یهودیان سنگین آمد و قیام کردند. دولت روم در 70 میلادی دستور داد یهودیان را تار و مار کنند. معبدی را هم که توسط بخت نصر سوزانده شده بود و آنان آبادش کرده بودند ، دوباره به دست رومیان نابود شد. فقط دیواری از آن باقی ماند به نام دیوار ندبه که یهودیان فعلی در آنجا حج خود را به جا می آورند. در إنجیل آمده حضرت عیسی تحت فشار کَهَنه یهود به صلیب کشیده شد. حضرت عیسی بر ضد کَهنه یهود به عنوان فریسیان فریب‌کار سخن گفته است.
آیا همه مسیحان به یک کتاب واحد ایمان دارند
در زمان بطلمیوس مجمعی تشکیل شد تا کتاب مقدس (عهد عتیق) را از زبان عبری به زبان یونانی که زبان رسمی آن زمان شده بود ، ترجمه کنند . هفتاد نفر از بزرگان گرد هم آمدند و کتاب مقدس را به زبان یونانی ترجمه کردند . پس از آن مسائلی پیش آمد . از جمله این که در نسخه یونانی عهد عتیق کتاب هایی درج شده است که در نسخه اصل عبری آن نیست . این اضافات از قرن 1 تا 3 قبل از میلاد نگاشته شده است و مولف بیشتر آنها نیز معلوم نیست . پروتستان ها و یهودیان این اضافات را نپذیرفته و به آن لقب اپوکریفا دادند. اما در مقابل کاتولیک ها و ارتدوکس ها در سال 1546 در شورای ترنت این اضافات را به رسمیت شناختند و به آنها لقب قانونی ثانی دادند که از اعتبار درجه دو برخوردار است. بنابراین کتاب مقدس کاتولیک‌ها با ملحقات(اپوکریفا) است ، اما کتاب مقدس پروتستان‌ها بدون ملحقات و اضافات. از نظر ترتیب و تعداد، کتب آپوکریفا در چاپ های مختلف با یکدیگر متفاوتند. منبع بیشتر کتاب های آپو کریفا ترجمه سبعینه (هفتاد) می باشد. به ملحقات هفتگانه عهد عتیق قانونی ثانی (Canonical) هم گفته میشود. غیر از این ملحقات اپوکرفیای درجه ثانی یا شبه اپوکریفا (SueApocripha) نیز وجود دارد که این بخش را حتی مسیحی‌ها هم نمی‌پذیرند. شبه اپوکریفا کتب و ملحقات حکمت‌آمیز و عرفانی و نیز شرح معراج‌های اخنوخ نبی (احتمالاً حضرت ادریس) است. لازم به ذکر است مسیحیان کتاب تلمود را قبول ندارند و آن را ساخته دست دانشمندان یهود میدانند
برخی از کتاب های اپوکریفا به شرح زیر است :
ردیف نام کتاب
1 طوبیت داستان زندگی شخصی به نام طوبیت که در زمان حرکت به بابل سرکردگی اسرا یهودی را تشکیل می داد و خود را وقف خدمت آنها کرد
2 اضافات کتاب استر تفصیل بیشتر داستان استر
3 کتاب حکمت سلیمان منش و سلوک ابرار و کفار و تمجید حکمت
4 حکمت یشوع بر یگانگی خدا عالم ابدی مقدس بودن رحمت خدا تاکید شد.
5 اول مکابیان مکابی لقب فردی است که سلوکیان را شکست می دهد وخود سلسله مکابیان را تأسیس می کند و بعد از او برادرش یوناتان و سپس برادر دیگرش شمعون پادشاه می شود و شمعون با حیله به قتل می رسد
6 دوم مکابیان نامه به یهودیان اورشلیم و جشن افتتاح معبد + مبارزه با تفکر پوچ گرایی یهود به فعالیت یهودیان مکابی
7 اضافات مزامیر 5 – 6 باب اضافه دارد.
عهد جدید
عهد جدید بخش دوم کتاب مقدس را تشکیل مى دهد و بخش نخست این اثر، که کتاب دینى یهودیان است، از سوى مسیحیان عهد عتیق نام گرفته که شرح آن گذشت.
کتاب هاى عهد جدید:
عهد جدید مشتمل بر چهار إنجیل ، اعمال رسولان، سیزده نامه منسوب به پولس، سه نامه منسوب به یوحنا، دو نامه منسوب به پطرس، یک نامه منسوب به یعقوب، یک نامه منسوب به یهودا، رساله به عبرانیان و مکاشفه است. حضرت عیسى هیچ یک از این کتابها را ننوشت و عهد جدید تماما بعد از وفات حضرت مسیح (علیه السلام ) یعنی بعد از 30 میلادی نوشته شده است
سه إنجیل متى ، مرقس و لوقا شباهت هاى زیادى با یکدیگر دارند و فصل به فصل و گاه آیه به آیه آنها با هم شبیه است؛ هرچند بعضاً در شرح جزئیات، اختلافاتى میان روایت هاى آنها مشاهده مى شود. از این روى، بر این سه اثر نام إنجیل هاى همنوا نهاده اند. اساس انجیل‌های همنوا ، با تعالیم اسلام در زمینه حضرت عیسی تفاوت چندانی ندارد. در مقابل اناجیل همنوا ، انجیل یوحنا قرار دارد . إنجیل یوحنا از لحاظ ساختار متن با سه إنجیل دیگر تفاوت هایى دارد و در آن تعالیم و کلام هاى مسیح با سبک دیگرى ارائه شده است. به انجیل یوحنا انجیل الهیاتی یا لاهوتی نیز گفته می شود
جدول کتابهای عهد جدید
ردیف نام کتاب نویسنده سال تألیف توضیحات/ محل نگارش موضوعات مطالب
8 انجیل متی متی 65 – 70 م ابتدا یهودی بود و خراج گیر و سپس از حواریون شد /فلسطین نسب، تولد، کودکی، شروع تبلیغ، موعظه ها، معجزات، دستگیری، مصلوب شدن و قیام عیسی (ع) را بیان می دارد
9 انجیل مرقس مرقس 65-70 قدیمی ترین انجیل حواری نبود بلکه شاگرد پطرس بود/ رم حاوی همان مطالب انجیل متی ولی مختصرتر
10 انجیل لوقا لوقا 70-90.م پزشک غیریهودی بود و حواری نبود. وی از شاگردان پولس بود / قیصریه نسب تولد کودکی موعظه ها معجزات مصلوب شدن مسیح
11 یوحنا یوحنا پسر زبدی 98. م وی حواری اما در زمان مسیح کودک بود/ شهر افسس شامل مسیح شناسی، زندگی نامه و الوهیت مسیح
12 اعمال رسولان لوقا 70-90.م لوقا این کتاب را برای تئوفیلوس نوشت/ رم در 8 باب اول فعالیت های حواریون دررأس آنها پطرس آمده؛ در باب نهم سخن از ایمان پولس آورده و از این باب به بعد بیشتر به پولس می پردازد
13 نامه به رومیان پولس 45 – 60 .م پولس مردی یهودی بود که مسیحیان را شکنجه می کرد. در بین راه دمشق، مسیح بر او نازل شد و او مسیحی شد/
شهر قرنتس گفته است: نجات تنها با ایمان به مسیح حاصل می شود نه شریعت
14 نامه اول قرنتیان پولس 45 – 60.م /شهر افسس پاسخ به سئوالات مسیحیان قرنتیان،
بیان اختلافات و فساد اخلاقی کلیسا، ازدواج، نظام کلیسایی، رستاخیز و محبت از جمله مطالب آن است.
15 نامه دوم قرنتیان پولس 45 – 60.م / مقدونیه در این نامه مشکلاتی را که در راه تبلیغ برایش پیش آمد بیان کرده؛ گویا می خواسته اهالی قرنتیان را دلگرم کند.
16 م نام دوم أفسسیان پولس 61-62.م / رم (زندان) بین مسیحیان افسس به دلیل تفاوت های نژادی و زبانی اختلاف بود پولس این نامه را خطاب به آنها نوشت.
17 نامه به فیلپیان پولس 61-63.م / رم (زندان) این نامه را هم از زندان نوشت و گفت
ایمان به مسیح چه شادی ها و سعادت هایی نصیب انسان می کند!
18 نامه به کولسیان پولس 61-63.م / رم زندان پاسخ به مسیحیان کولُسی درباره انسانیت و الوهیت مسیح و تاکید بر الوهیت مسیح که این را هم از زندان نوشت.
19 نامه اول به تسّالونیکیان پولس 52 -53.م
/ شهر قرنتس
نامه به مسیحیان شهر تسالونیکی
به ایمان و زندگی پاک همراه با صبر و اینکه منتظر ظهور مسیح باشند.
20 نامه دوم به نسالونیکیان پولس 52-53.م
/ شهر قرنتس
برخی مسیحیان به بهانه انتظار مسیح دست از کار و زنگی کشیدند و به تنبلی گراییدند. پولس در این نامه واقعیت های زندگی را گوشزد کرد.
21 نامه اول به تیموتائوس پولس 57.م / مقدونیه تیموتائوس شاگرد پولس و رهبر کلیسای أفسس بود. پولس در این نامه شرائط رهبری خوب را بیان می کند.
22 نامه دوم به تیموتائوس پولس 64.م /رم (زندان) وصیت نامه پولس است از زندان به تیموتائوس تا استقامت ورزد و زیر بار تعالیم دیگران نرود
23 نامه به تیطُس پولس 57.م / مقدونیه تیطس شاگرد پولس و رهبر کلیسای کریت بود. پولس شرائط رهبر خوب و بازداشتن مردم از گناه را به او توصیه می کند.
24 نامه به غلطانیان پولس 61-63.م /افسس به مسیحیان غلاطبه هشدار می دهدکه با عمل به شریعت به جایی نمی رسند
25 نامه پولس به فلیمون پولس 61-63.م /رم (زندان) فلیمون به دست پولس ایمان آورد. غلام او از شهر «کولسی» گریخت و به روم رفت و به دست پولس ایمان آورد. در این نامه پولس از فلیمون خواست غلام خود را ببخشد.
26 نامه به عبرانیان منسوب به پولس 61-63.م رم خطاب به مسیحیان یهودی الاصل که به شریعت یهود پایبند بودند که با آمدن مسیح شریعت باطل شد.
27 نامه یعقوب یعقوب 60.م یعقوب برادر عیسی اسقف کلیسای اورشلیم / اورشلیم ایمان کافی نیست باید به شریعت عمل شود.
28 نامه اول پطرس منسوب به پطرس 62-64.م پطرس یکی از حواریون و وصی عیسی است / بابل مسیحیان آسیای صغیر را که زیر شکنجه بودند به صبر دعوت می کند.
29 نام دوم پطرس منسوب به پطرس 64.م / بابل دعوت مسیحیان به صبر و حقایقی درباره ایمان به مسیح
30 نامه اول یوحنا یوحنا 98.م منسوب به یوحنای حواری / افسس مطالبی شبیه گفته های پولس بیان شده و خطر کسانی که معارفی غیر معارف پولس تبلیغ می کنند
31 نامه دوم یوحنا یوحنا 98.م /شهر افسس خطاب به زن مسیحی صاحب مقام، محبت و اطاعت را فراموش نکند
32 نامه سوم یوحنا یوحنا 98.م / شهر افسس خطاب به یک «غایس» رهبر یکی از کلیساها و دستوراتی درباره تشویق خادمان واقعی و توبیخ مرتدان
33 نامه یهودا یهودا 65.م /فلسطین خطر معلمان دروغین و مرتد را گوشزد می کند.
34 مکاشفه یوحنا یوحنا حواری 65.م یوحنا یکی از حواریون حضرت عیسی است / پطمس کتابی رمزی و سری که حوادث آینده را پیشگویی کرده
اپوکریفای عهد جدید :
. مسیحیان در شورای نیقیه World council که در سال 325 میلادی شروع شد در شهر قسطنطنیه جمع شدند تا اختلافات را کنار بگذارند. این شورا که به شورای نیقیه معروف است، قانون‌های ایمان، تثلیث، تعداد کتب مقدس (به نحو رسمی) مورد تأیید و تصویب قرار گرفت.و بقیه اناجیل در این شورا کنار گذاشته شد که اکثر این کتابها از بین رفته و آنچه باقی مانده به شرح زیر است
اناجیل اپوکریفایی نامه ها و رساله های اپوکریفایی
انجیل عبرانیان اعمال پطرس
انجیل مصریان اعمال پولس
انجیل پطرس اعمال یوحنا
انجیل مرقیون اعمال توماس
انجیل توماس اعمال اندریاس
انجیل فیلیپس مکاشفه دوم یوحنای رسول
انجیل کودکی رساله کلمنت
انجیل کودکی عربی رساله برنابا
نوشته غنوسیان رساله پولس به لاودوکیان
انجیل برنابا رساله سوم پولس به قرنتیان
إنجیل برنابا : یکی از اناجیل موجود، إنجیل برنابا است. برنابا از حواریونی است که نامش در عهد جدید آمده است. نام ایشان و این که إنجیل داشته در کتاب مقدس آمده است. مدتی إنجیل ایشان مفقود شد. الان إنجیلی به نام ایشان موجود است. إنجیل برنابا حجیت مباحثه‌ای ندارد و نباید آن را در مستندات خود بیاوریم ، هر چند آن را هم نمی‌توان به ضرس قاطع رد کرد.
مسیحیت
کتاب مقدس یا عهدین همان کتاب آسمانی مورد ادعای یهودیان و مسیحیان است که شامل عهد عتیق و عهد جدید می شود عهد به معنای عقد و قرارداد بین انسان و خدا یا با شخصی دیگر است .منظور از عهد پیمانى است که بر طبق آن، خدا عهد کرد کسانى را که از زمره قوم او شوند، از مواهب مادى و معنوى آکنده سازد و این همان پیمانى است که بر طبق عهد عتیق، با قوم اسرائیل بست یک سوی این عهد پیمان خدا با بنی‌اسراییل مبنی بر پاداش دنیایی دادن به بنی‌اسراییل است و سوی دیگر این عهد ، پیمان بنی‌اسراییل با خدا است .
عهد عتیق
عهد عتیق مجموعا 39 کتاب است، شامل: 17 کتاب تاریخ و احکام ..، 5 کتاب مواعظ، حکم و نیایش، 17 کتاب نبوات،(تنبئات یا پیشگویی‌ها). عهد عتیق به عبری نگاشته شد و بعضاً کلدانی.
عهد عتیق امروزی، شامل 39 کتاب (سفر ) می باشد.
جدول اسفار عهد عتیق :
ردیف نام کتاب مؤلف سال اتمام نگارش مطالب موضوعات
1 پیدایش
(تکوین) موسی 1513 .ق.م از چگونگی خلقت جهان و انسان، گناه نخستین، و نیز تاریخ زندگانی آدم تا نوح، ابراهیم، یعقوب و یوسف سخن می گوید.
2 خروج موسی 1513 .ق.م داستان ظهور موسی، خروج او از مصر، 40 سال سرگردانی بنی اسرائیل و 10 فرمان را می سراید.
3 لاویان
(أحبار) موسی 1513 .ق.م احکام کهانت و احکام خوردنی ها،پاک و ناپاکها و روز سبت (شنبه) را بیان می کنند.
4 اعداد موسی 1473 ق.م ماجرای سرگردانی در بیابان ، احکام فقهی.
5 تثنیه
موسی 1472.ق.م تکرار برخی از احکام گذشته است و نیز بیان سرگردانی بنی اسرائیل و رسیدن به کناره رود اردن و مرگ موسی (ع).
6 یوشع یوشع 1450.ق.م فتح سرزمین موعود و تقسیم آن بین اسباط را شرح می دهد.
7 داوران
(قضات) سموییل نبی 1100.ق.م به شرح 350 سال نخست دوران بنی اسرائیل می پردازد که به گناه روی آوردند، به نزاع داخلی پرداختند و خداوند 12 داور برایشان فرستاد.
8 روت سموییل نبینبی 1090.
ق.م داستان زندگی زنی از جده های داود است که از سرزمین موآب وارد سرزمین بنی اسرائیل .شد
9 اول سموئیل سموئیل 1078.ق.م مردم از سموئیل نبی آخرین داور، درخواست پادشاه کردند و او شائول را به پادشاهی برگزید این سفر به شرح جنگ های شائول با دشمنان و نیز با داود و مرگ شائول می پردازد
10 دوم سموئیل سموئیل 1040.ق.م سلطنت داود (ع) و قدرت یافتن بنی اسرائیل را به تصویر می کشد.
11 اول پادشاهان ارمیای نبی 580.ق.م بیان سلطنت سلیمان است (شکوه بنی اسرائیل) و مرگ سلیمان و نزاع های پس از او. نیز می آورد که 10 سبط فرماندهی شورشی به نام «یریعام» در قسمت شمالی کشور اسرائیل و 2 سبط با جانشین سلیمان «رحیعام» در قسمت جنوبی کشور یهودا را تشکیل دادند.
12 دوم پادشاهان ارمیای نبی 580.ق.م به تاریخ تقسیم سلطنت آشوریان اسرائیل می پردازد و این که را نبوکد نصر به بنی اسرایل حمله کرد.
13 اول تواریخ عزرا 460.ق.م سلطنت داود با نگاهی به تاریخ معبد و احکام آن را شرح می دهد.
14 دوم تواریخ عزرا 46.ق.م تاریخ کشور یهودا، ساخته شدن معبد، ملکه سبا و تخریب معبد توسط نبوکد نصر را می نویسد.
15 عزرا عزرا 460.ق.م بازگشت از اسارت، بازسازی معبد و تبلیغات عزرا برای قوم گناهکار را بیان می دارد.
16 نحمیا نحمیا 443.ق.م بازگشت نحمیا (به عنوان نماینده ایران) رسیدگی به کشور یهودا، بازسازی اورشلیم، خواندن تورات توسط عزرا از محتویات این سفر است.
17 استر عزرا یا مردخای 475.ق.م داستان استر، دختر یهودی همسر خشایارشا که مانع قتل عام یهودیان به تحریک وزیر خشایار شده است، در این سفر است.
18 ایوب نامعلوم 1473.ق.م بلاهای ایوب و سرزنش شدن او، ظهور خدا بر ایوب و دادن نعمت های بیشتر بر وی از مطالب آن است.
19 مزامیر
حضرت داود و دیگران 460.ق.م شامل 15 سرود است که نیمی از آن منسوب به داود و بقیه منسوب به دیگران
می باشد
20 امثال سلیمان 717.ق.م بیان حکمت، اهمیت دانش و خردمندانه زیستن پرداخته است.
21 جامعه سلیمان 1000.ق.م نوشته های آن در نوسان بین ایمان، یاس، لذت و بوچی زندگی است.
22 عزل غزلها سلیمان 1020.ق.م سلیمان در این کتاب از عشق زن سخن می گوید.
23 اشعیا اشعیاء نبی 732.ق.م اشعیاء مردم را از گناه و عواقب آن می ترساند، و بشارت ظهور مسیح را می دهد.
24 ارمیا ارمیای نبی 580.ق.م چگونگی به نبوت رسیدن ارمیا را آورده و این که مردم او را انکار می کنند. هشدار به خاطر گناهان، آیندة نیکوی اورشلیم (تلاش برای نجات اورشلیم) از دیگر مطالب آن است.
25 مراثی ارمیا ارمیا 607.ق.م سوگواری های ارمیا بر خرابی اورشلیم و گفته است علت این بلا گناه قوم او بوده است.
26 حزقیال حزقیال نبی 591.ق.م حزقیال با بنی اسرائیل به اسارت رفته و در بابل قوم خود را دلداری می دهد که به زودی بر می گردند.
27 دانیال دانیال نبی 536.ق.م حاوی زندگی دانیال معبر خواب نبوکد نصر، رویای او درباره آینده، و حوادثی که پیش از پدید آمدن ملکوت خدا رخ داده است.
28 هوشع هوشع نبی 745.ق.م زندگی نامه پیامبری است که در کشور شمالی (اسرائیل) می زیسته. اسرائیل مرتد می شوند اندرزهایی که به مردم می داد، نیز آمده است.
29 یوئیل یوئیل نبی 830.ق.م یوئیل پیامبری است که کشور یهودا (جنوبی) انذار می کرد. این کتاب درباره ترس از داوری، درخواست توبه و پیشگویی درباره عصر روح القدس سخن می گوید.
30 عاموس عاموس نبی 811.ق.م وی پیامبر سرزمین شمالی (اسرائیل) است. در این زمان مردم شمالی ثروتمند و در ظلم غوطه ور بودند. آموس نبی آنها را از داوری می ترماسند و سلطنت جهانی داود در آینده را خبر می دهد
31 عوبدیا عوبدیای نبی 607.ق.م درباره قوم «ادوم» است که با اسرائیل می جنگند و به دست خداوند نابود می شوند.
32 یونس یونس نبی 852.ق.م در آن آمده خدا از یونس خواست برای انذار مردم به نینوا پایتخت آشور برود ولی یونس مجازات آنها را از خدا خواست که در ادامه ماجرای به دریا رفتن یونس و داستان ماهی رخ می دهد
33 میکاه میکاه نبی 716.ق.م این کتاب پیش از اشغال دو کشور شمالی و جنوبی نوشته شده است. میکاه نبی، اسرائیل را از گناه بازداشته و تخریب دو کشور را پیش بینی کرده است.
34 ناحوم ناحوم نبی 632.ق.م ناحوم نبی از قدرت و مهربانی خدا سخن می گوید و خرابی نینوا را پیشگویی می کند.
35 حَبَقّوق حَبَقّوق نبی 628.ق.م حبقوق نبی مردم را به ترک گناه و توبه دعوت می کند و از مجازات آنها و حمله بابلی ها خبر می دهد.
36 صفنیا صفنیا 648.ق.م صفنیای نبی می گوید خدا هر قومی را که گناه کند مجازات می کند، از شکوه و عظمت اسرائیل سخن می راند.
37 حجّی حجّی نبی 512.ق.م داستان بازسازی هیکل و سستی بنی اسرائیل در بازسازی، در این سفر آمده است.
38 زکریا زکریا نبی 519.ق.م زکریا نبی مردم را تشویق به بازسازی هیکل می کند و بشارت ظهور مسیحا را می دهد.
39 ملاکی ملاکی نبی 443.ق.م براساس این سفر خانه خدا بازسازی شده ولی کاهنان وظایفشان را انجام نمی دهند. مردم به گناه افتاده اند و ظهور عیسی (ع) را پیش بینی می کند.
تاریخ بنی‌اسراییل بر مبنای تورات
ابراهیم علیه السلام (ابرام ، ابراهام و...) ، در جزیره اور می زیست. او از آنجا به کنعان رفت و با ساره ازدواج کرد. بعد هم با کنیز ساره به نام هاجر ازدواج کرد و اسماعیل متولد شد. سپس از طریق ساره فرزند دیگری یافت به نام اسحق (به معنی خنده). ساره حسادت ورزید و ابراهیم ناچار شد ، هاجر و اسماعیل (بیش از 14 ساله) را به فاران (مکه) انتقال دهد. از اسماعیل 12 فرزند به هم رسید. دین مسیحیت و یهود از ادامه نسل اسحق است. فرزندان اسحق عبارتند از : عیسو و یعقوب.
بر اساس تورات ، یعقوب و مادرش در یک داستان غم‌انگیز با دروغ و فریب برکت را از عیسو می‌دزدند. 12 فرزند یعقوب ، بنی‌اسراییل نام دارند و یوسف آنها را به مصر می‌برد. مصری‌ها بنی اسرائیل را اذیت میکنند. حضرت موسی مأمور میشود آنها را نجات دهد . بعد داستان فرعون و غرق شدن او در دریای سرخ (برخی به اشتباه رود نیل میگویند) پیش می آید . سپس هم سرگردانی 40 ساله در صحرای سینا. موسی به کوه سینا می رود و این سفر ده روزه چهل روز به درازا می کشد ، اما نهایتا تورات را به ارمغان می آورد. در تورات است که هارون گوساله را ساخت نه سامری. وقتی حضرت موسی از دنیا می‌رود ، یوشع‌بن نون راه موسی علیه السلام را ادامه می‌دهد و بنی‌اسراییل را به اورشلیم (شهر خدا) می‌برد. دو قرن بعد از یوشع، قضات یا داوران این قوم را اداره میکنند. پس از مدتی می‌فهمند که به حکومت مرکزی نیاز دارند. اولین پادشاهشان شائول (طالوت) است. آنان نام پادشاهشان را مسیح می‌گذارند. بعد داود می‌آید. پس از داود سلیمان می آید که اوج قدرت بنی‌اسراییل است . سلیمان ملکوت آسمان را با شوکت زمینی جمع کرد. از کارهایش هیکل(معبد) سلیمان است. یهودیان میگویند هیکل سلیمان الان زیر مسجد الأقصی واقع شده است. سلیمان رحلت می کند و بعد بین بنی‌اسراییل تفرقه می افتد که باعث می شود در دو کشور مختلف جای گیرند : ده سبط بنی اسرائیل با فرماندهی شورشی به نام بربعام در شمال ، کشوری به نام اسرائیل را تشکیل می دهند . دو سبط یهودا و بنیامین هم در جنوب به فرماندهی پسر سلیمان رحبعام ، کشور یهودا یا یهودیه را بنیان می گذارند . کشور شمال توسط آشوریان از بین می‌رود. یک قرن بعد کشور یهودا توسط بُخت‌نَصر از بین می رود. او معبد را آتش می زند (احراق معبد) و یهودیان را به عنوان برده به بابل کوچ می‌دهد (جلای وطن). 70 سال بعد کورش بابل را تصرف میکند و یهودیان را آزاد می‌گذارد تا برگردند. یهود پیوسته تحت تسلط ایرانیان و سلوکیان بود جز در مدتی که خود حکومت مکابیان را تشکیل دادند. نهایتاً تحت تسلط روم قرار گرفتند تا تولد حضرت مسیح. روم قانونی داشت که هر کس هر دینی دارد داشته باشد ولی امپراطور را هم باید سجده کند. یهودیان طبق قانون واحد رومی بدین امر موظف بودند . این بر یهودیان سنگین آمد و قیام کردند. دولت روم در 70 میلادی دستور داد یهودیان را تار و مار کنند. معبدی را هم که توسط بخت نصر سوزانده شده بود و آنان آبادش کرده بودند ، دوباره به دست رومیان نابود شد. فقط دیواری از آن باقی ماند به نام دیوار ندبه که یهودیان فعلی در آنجا حج خود را به جا می آورند. در إنجیل آمده حضرت عیسی تحت فشار کَهَنه یهود به صلیب کشیده شد. حضرت عیسی بر ضد کَهنه یهود به عنوان فریسیان فریب‌کار سخن گفته است.
آیا همه مسیحان به یک کتاب واحد ایمان دارند
در زمان بطلمیوس مجمعی تشکیل شد تا کتاب مقدس (عهد عتیق) را از زبان عبری به زبان یونانی که زبان رسمی آن زمان شده بود ، ترجمه کنند . هفتاد نفر از بزرگان گرد هم آمدند و کتاب مقدس را به زبان یونانی ترجمه کردند . پس از آن مسائلی پیش آمد . از جمله این که در نسخه یونانی عهد عتیق کتاب هایی درج شده است که در نسخه اصل عبری آن نیست . این اضافات از قرن 1 تا 3 قبل از میلاد نگاشته شده است و مولف بیشتر آنها نیز معلوم نیست . پروتستان ها و یهودیان این اضافات را نپذیرفته و به آن لقب اپوکریفا دادند. اما در مقابل کاتولیک ها و ارتدوکس ها در سال 1546 در شورای ترنت این اضافات را به رسمیت شناختند و به آنها لقب قانونی ثانی دادند که از اعتبار درجه دو برخوردار است. بنابراین کتاب مقدس کاتولیک‌ها با ملحقات(اپوکریفا) است ، اما کتاب مقدس پروتستان‌ها بدون ملحقات و اضافات. از نظر ترتیب و تعداد، کتب آپوکریفا در چاپ های مختلف با یکدیگر متفاوتند. منبع بیشتر کتاب های آپو کریفا ترجمه سبعینه (هفتاد) می باشد. به ملحقات هفتگانه عهد عتیق قانونی ثانی (Canonical) هم گفته میشود. غیر از این ملحقات اپوکرفیای درجه ثانی یا شبه اپوکریفا (SueApocripha) نیز وجود دارد که این بخش را حتی مسیحی‌ها هم نمی‌پذیرند. شبه اپوکریفا کتب و ملحقات حکمت‌آمیز و عرفانی و نیز شرح معراج‌های اخنوخ نبی (احتمالاً حضرت ادریس) است. لازم به ذکر است مسیحیان کتاب تلمود را قبول ندارند و آن را ساخته دست دانشمندان یهود میدانند
برخی از کتاب های اپوکریفا به شرح زیر است :
ردیف نام کتاب
1 طوبیت داستان زندگی شخصی به نام طوبیت که در زمان حرکت به بابل سرکردگی اسرا یهودی را تشکیل می داد و خود را وقف خدمت آنها کرد
2 اضافات کتاب استر تفصیل بیشتر داستان استر
3 کتاب حکمت سلیمان منش و سلوک ابرار و کفار و تمجید حکمت
4 حکمت یشوع بر یگانگی خدا عالم ابدی مقدس بودن رحمت خدا تاکید شد.
5 اول مکابیان مکابی لقب فردی است که سلوکیان را شکست می دهد وخود سلسله مکابیان را تأسیس می کند و بعد از او برادرش یوناتان و سپس برادر دیگرش شمعون پادشاه می شود و شمعون با حیله به قتل می رسد
6 دوم مکابیان نامه به یهودیان اورشلیم و جشن افتتاح معبد + مبارزه با تفکر پوچ گرایی یهود به فعالیت یهودیان مکابی
7 اضافات مزامیر 5 – 6 باب اضافه دارد.
عهد جدید
عهد جدید بخش دوم کتاب مقدس را تشکیل مى دهد و بخش نخست این اثر، که کتاب دینى یهودیان است، از سوى مسیحیان عهد عتیق نام گرفته که شرح آن گذشت.
کتاب هاى عهد جدید:
عهد جدید مشتمل بر چهار إنجیل ، اعمال رسولان، سیزده نامه منسوب به پولس، سه نامه منسوب به یوحنا، دو نامه منسوب به پطرس، یک نامه منسوب به یعقوب، یک نامه منسوب به یهودا، رساله به عبرانیان و مکاشفه است. حضرت عیسى هیچ یک از این کتابها را ننوشت و عهد جدید تماما بعد از وفات حضرت مسیح (علیه السلام ) یعنی بعد از 30 میلادی نوشته شده است
سه إنجیل متى ، مرقس و لوقا شباهت هاى زیادى با یکدیگر دارند و فصل به فصل و گاه آیه به آیه آنها با هم شبیه است؛ هرچند بعضاً در شرح جزئیات، اختلافاتى میان روایت هاى آنها مشاهده مى شود. از این روى، بر این سه اثر نام إنجیل هاى همنوا نهاده اند. اساس انجیل‌های همنوا ، با تعالیم اسلام در زمینه حضرت عیسی تفاوت چندانی ندارد. در مقابل اناجیل همنوا ، انجیل یوحنا قرار دارد . إنجیل یوحنا از لحاظ ساختار متن با سه إنجیل دیگر تفاوت هایى دارد و در آن تعالیم و کلام هاى مسیح با سبک دیگرى ارائه شده است. به انجیل یوحنا انجیل الهیاتی یا لاهوتی نیز گفته می شود
جدول کتابهای عهد جدید
ردیف نام کتاب نویسنده سال تألیف توضیحات/ محل نگارش موضوعات مطالب
8 انجیل متی متی 65 – 70 م ابتدا یهودی بود و خراج گیر و سپس از حواریون شد /فلسطین نسب، تولد، کودکی، شروع تبلیغ، موعظه ها، معجزات، دستگیری، مصلوب شدن و قیام عیسی (ع) را بیان می دارد
9 انجیل مرقس مرقس 65-70 قدیمی ترین انجیل حواری نبود بلکه شاگرد پطرس بود/ رم حاوی همان مطالب انجیل متی ولی مختصرتر
10 انجیل لوقا لوقا 70-90.م پزشک غیریهودی بود و حواری نبود. وی از شاگردان پولس بود / قیصریه نسب تولد کودکی موعظه ها معجزات مصلوب شدن مسیح
11 یوحنا یوحنا پسر زبدی 98. م وی حواری اما در زمان مسیح کودک بود/ شهر افسس شامل مسیح شناسی، زندگی نامه و الوهیت مسیح
12 اعمال رسولان لوقا 70-90.م لوقا این کتاب را برای تئوفیلوس نوشت/ رم در 8 باب اول فعالیت های حواریون دررأس آنها پطرس آمده؛ در باب نهم سخن از ایمان پولس آورده و از این باب به بعد بیشتر به پولس می پردازد
13 نامه به رومیان پولس 45 – 60 .م پولس مردی یهودی بود که مسیحیان را شکنجه می کرد. در بین راه دمشق، مسیح بر او نازل شد و او مسیحی شد/
شهر قرنتس گفته است: نجات تنها با ایمان به مسیح حاصل می شود نه شریعت
14 نامه اول قرنتیان پولس 45 – 60.م /شهر افسس پاسخ به سئوالات مسیحیان قرنتیان،
بیان اختلافات و فساد اخلاقی کلیسا، ازدواج، نظام کلیسایی، رستاخیز و محبت از جمله مطالب آن است.
15 نامه دوم قرنتیان پولس 45 – 60.م / مقدونیه در این نامه مشکلاتی را که در راه تبلیغ برایش پیش آمد بیان کرده؛ گویا می خواسته اهالی قرنتیان را دلگرم کند.
16 م نام دوم أفسسیان پولس 61-62.م / رم (زندان) بین مسیحیان افسس به دلیل تفاوت های نژادی و زبانی اختلاف بود پولس این نامه را خطاب به آنها نوشت.
17 نامه به فیلپیان پولس 61-63.م / رم (زندان) این نامه را هم از زندان نوشت و گفت
ایمان به مسیح چه شادی ها و سعادت هایی نصیب انسان می کند!
18 نامه به کولسیان پولس 61-63.م / رم زندان پاسخ به مسیحیان کولُسی درباره انسانیت و الوهیت مسیح و تاکید بر الوهیت مسیح که این را هم از زندان نوشت.
19 نامه اول به تسّالونیکیان پولس 52 -53.م
/ شهر قرنتس
نامه به مسیحیان شهر تسالونیکی
به ایمان و زندگی پاک همراه با صبر و اینکه منتظر ظهور مسیح باشند.
20 نامه دوم به نسالونیکیان پولس 52-53.م
/ شهر قرنتس
برخی مسیحیان به بهانه انتظار مسیح دست از کار و زنگی کشیدند و به تنبلی گراییدند. پولس در این نامه واقعیت های زندگی را گوشزد کرد.
21 نامه اول به تیموتائوس پولس 57.م / مقدونیه تیموتائوس شاگرد پولس و رهبر کلیسای أفسس بود. پولس در این نامه شرائط رهبری خوب را بیان می کند.
22 نامه دوم به تیموتائوس پولس 64.م /رم (زندان) وصیت نامه پولس است از زندان به تیموتائوس تا استقامت ورزد و زیر بار تعالیم دیگران نرود
23 نامه به تیطُس پولس 57.م / مقدونیه تیطس شاگرد پولس و رهبر کلیسای کریت بود. پولس شرائط رهبر خوب و بازداشتن مردم از گناه را به او توصیه می کند.
24 نامه به غلطانیان پولس 61-63.م /افسس به مسیحیان غلاطبه هشدار می دهدکه با عمل به شریعت به جایی نمی رسند
25 نامه پولس به فلیمون پولس 61-63.م /رم (زندان) فلیمون به دست پولس ایمان آورد. غلام او از شهر «کولسی» گریخت و به روم رفت و به دست پولس ایمان آورد. در این نامه پولس از فلیمون خواست غلام خود را ببخشد.
26 نامه به عبرانیان منسوب به پولس 61-63.م رم خطاب به مسیحیان یهودی الاصل که به شریعت یهود پایبند بودند که با آمدن مسیح شریعت باطل شد.
27 نامه یعقوب یعقوب 60.م یعقوب برادر عیسی اسقف کلیسای اورشلیم / اورشلیم ایمان کافی نیست باید به شریعت عمل شود.
28 نامه اول پطرس منسوب به پطرس 62-64.م پطرس یکی از حواریون و وصی عیسی است / بابل مسیحیان آسیای صغیر را که زیر شکنجه بودند به صبر دعوت می کند.
29 نام دوم پطرس منسوب به پطرس 64.م / بابل دعوت مسیحیان به صبر و حقایقی درباره ایمان به مسیح
30 نامه اول یوحنا یوحنا 98.م منسوب به یوحنای حواری / افسس مطالبی شبیه گفته های پولس بیان شده و خطر کسانی که معارفی غیر معارف پولس تبلیغ می کنند
31 نامه دوم یوحنا یوحنا 98.م /شهر افسس خطاب به زن مسیحی صاحب مقام، محبت و اطاعت را فراموش نکند
32 نامه سوم یوحنا یوحنا 98.م / شهر افسس خطاب به یک «غایس» رهبر یکی از کلیساها و دستوراتی درباره تشویق خادمان واقعی و توبیخ مرتدان
33 نامه یهودا یهودا 65.م /فلسطین خطر معلمان دروغین و مرتد را گوشزد می کند.
34 مکاشفه یوحنا یوحنا حواری 65.م یوحنا یکی از حواریون حضرت عیسی است / پطمس کتابی رمزی و سری که حوادث آینده را پیشگویی کرده
اپوکریفای عهد جدید :
. مسیحیان در شورای نیقیه World council که در سال 325 میلادی شروع شد در شهر قسطنطنیه جمع شدند تا اختلافات را کنار بگذارند. این شورا که به شورای نیقیه معروف است، قانون‌های ایمان، تثلیث، تعداد کتب مقدس (به نحو رسمی) مورد تأیید و تصویب قرار گرفت.و بقیه اناجیل در این شورا کنار گذاشته شد که اکثر این کتابها از بین رفته و آنچه باقی مانده به شرح زیر است
اناجیل اپوکریفایی نامه ها و رساله های اپوکریفایی
انجیل عبرانیان اعمال پطرس
انجیل مصریان اعمال پولس
انجیل پطرس اعمال یوحنا
انجیل مرقیون اعمال توماس
انجیل توماس اعمال اندریاس
انجیل فیلیپس مکاشفه دوم یوحنای رسول
انجیل کودکی رساله کلمنت
انجیل کودکی عربی رساله برنابا
نوشته غنوسیان رساله پولس به لاودوکیان
انجیل برنابا رساله سوم پولس به قرنتیان
إنجیل برنابا : یکی از اناجیل موجود، إنجیل برنابا است. برنابا از حواریونی است که نامش در عهد جدید آمده است. نام ایشان و این که إنجیل داشته در کتاب مقدس آمده است. مدتی إنجیل ایشان مفقود شد. الان إنجیلی به نام ایشان موجود است. إنجیل برنابا حجیت مباحثه‌ای ندارد و نباید آن را در مستندات خود بیاوریم ، هر چند آن را هم نمی‌توان به ضرس قاطع رد کرد.