گلادیاتور کیست؟؟؟؟

[رونین]

گِلادیاتورها دسته‌ای از جنگجویان حرفه‌ای در [External Link Removed for Guests]باستان بودند که با یکدیگر و با حیوانات درنده جنگیده و دست و پنجه نرممی‌کردند تا موجبات تفریح تماشاگران را فراهم آورند. این پیکارها که گاهبه مرگ ایشان می‌انجامید در میدانگاه‌های ویژه‌ای در بسیاری از شهرهایامپراتوری روم، برای نمونه [External Link Removed for Guests] رم، اجرا می‌شد.
واژه گلادیاتور از واژه گلادیوس لاتین آمده. گلادیوس شمشیر کوتاهی بود که [External Link Removed for Guests] و گلادیاتورها بکار می‌بردند. بنابراین معنی لغوی واژه گلادیاتور، «[External Link Removed for Guests]» است.

گلادیاتور (به [External Link Removed for Guests]: gladiator) که بدان "مرد شمشیر" یا "شمشیر زن" Swordsman نیز گفته شده و در [External Link Removed for Guests]گاه با عبارت: «پهلوان از جان گذشته» ترجمه شده است، لغتی است که از کلمۀgladius ، به معنای "شمشیر" مشتق شده است. یک گلادیاتور، در [External Link Removed for Guests] [External Link Removed for Guests] و [External Link Removed for Guests]روم، به مبارز مسلحی گفته می شد که به مبارزات و برخوردهای خشونت آمیز بادیگر گلادیاتورها، حیوانات وحشی و همینطور با جنایتکاران محکوم به مرگ میپرداخت. برخی از گلادیاتورهایی که برای شرکت در [External Link Removed for Guests]داوطلب می شدند، نه فقط حقوق فردی و اجتماعی خویش، بلکه حتی زندگی خود رابا ظاهر شدن در صحنۀ این نبردها در معرض خطر قرار می دادند.
اغلب گلادیاتورها، بعنوان برده خوار و خفیف شمرده میشدند، تحت شرایطیدشوار تأدیب می گردیدند، از نظر اجتماعی به حاشیه رانده شده بودند، و تحتتبعیضات نژادی قرار می گرفتند و به مرگ محکوم بودند. با این وجود، صرف نظراز منشاء شکل گیری این شیوه، گلادیاتورها به مخاطبان خویش، نمونه ای ازاخلاق رزمی در رم باستان را ارائه می کردند، و نه فقط در زمان انجام نبردگلادیاتوری، بلکه در حال مرگ نیز مورد ستایش و تحسین مردم قرار داشتند وبرایشان الهام بخش بودند. در واقع آنها در فراز و فرود جشن و پایکوبی هایبرقرار شده در روم باستان همواره حضور داشتند و ارزش آنها همانندهنرمندانی بود که هنر خویش را در اشیاء گرانبها متجلی می ساختند و [باوجود رفتار بد و وحشیانه ای که با آنان صورت می گرفت]، در سراسر قلمروروم، از آنان تجلیل و پاسداشت بعمل می آمد.
منشاء شکل گیری مبارزات گلادیاتوری یا gladiatorial هنوز مورد بحث قراردارد. شواهد حاکی از آن است که این شیوه در مراسم مربوط به تشییع جنازه وعزاداری افراد رایج بوده و در طول [External Link Removed for Guests]،یعنی از قرن 3 قبل از میلاد و پس از آن، به سرعت در حال اجرا بوده است.رسمی که رفته رفته به شکل یکی از ویژگی اساسی در سیاست و زندگی اجتماعیمردمان روم درآمده است. محبوبیت این شیوه، در نهایت کار آن را بدانجاکشانیده که استفادۀ از آن، به میزان بیشتر و با ولخرجی و هزینه زیادترصورت می پذیرفته و حتی شکل نوعی بازی و تفریح و سرگرمی به نام "بازیگلادیاتوریا ل gladiatorial" به خود گرفته بوده است. این بازی اوج رواجخود را در حد فاصل میان قرن 1 تا 2 قبل از میلاد تجربه کرده است، و نهتنها در اوضاع عادی، بلکه در طول بحران های اجتماعی و اقتصادی دولت روماین رواج رو به کاهش نرفته است. حتی پس از این که مسیحیت در قرن چهارممیلادی بعنوان دین رسمی در روم مورد پذیرش قرار گرفت، این رسم منسوخنگردید و امپراتوران مسیحی همچنان حامی تفریحات انچنینی بودند. بدین ترتیباین رسم، دست کم تا اواخر قرن 5 میلادی، رواج داشته است. یعنی تا هنگامیکه آخرین بازی گلادیاتوری شناخته شده در تاریخ، صورت گرفته است.
در کتاب «تاریخ روم باستان»، شرح مفصلی دربارۀ گلادیاتورها آمده است، که برخی اطلاعات آن جالب توجه است:
رومیان برای سرگرمی خود، بردگان را وادار می کردند که با یکدیگر و یاحیوانات درنده به مبارزه و نبرد برخیزند. چنین بردگانی را گلادیاتور مینامیدند. رومیان طرز به کار بردن انواع اسلحه را به آنها می آموختند و درزندان از آنها نگهداری می کردند.
برای مبارزات گلادیاتوری، میدان مخصوصی درست کرده بودند که [External Link Removed for Guests] نام داشت و شبیه [External Link Removed for Guests]های امروزی بود. در آغاز رومیان آمفی تئاترها را از چوب می ساختند، امّابعدها کم کم شروع به ساختن آمفی تئاترهایی از سنگ نمودند. در مرکز هر آمفیتئاتر، یک میدان [External Link Removed for Guests] قرار داده می شد که [External Link Removed for Guests] نام داشت. کلمۀ آره نا به معنای صحنه بود و در اطراف آره نا(صحنه)، پله هایی برای نشستن تماشاگران احداث می کردند.
گلادیاتورها در روزهای جشن، در صحنۀ آمفی تئاتر به جنگ تن به تن مشغولمی شدند و گاهی اوقات پیش می آمد که در وسط میدان و بر روی آره نا، تعدادکثیری گلادیاتور دیده می شدند که به صورت جفت به جفت یا دسته جمعی، در حالمبارزه با یکدیگر بودند. گلادیاتورهایی که از سر دلسردی مبارزه می کردند ویا تمایلی به این کار نشان نمی دادند، به ضرب شلاق و نوک نیزه، به میدانمبارزه رانده می شدند.
سرنوشت گلادیاتور زنده، ولی شکست خورده را تماشاگران معین می کردند.اگر آنها دستشان را بالا می بردند، گلادیاتور مغلوب، زنده می ماند، امّااگر شست دستشان را پایین می آوردند و با آن به زمین اشاره می کردند، بهمعنای آن بود که مغلوب باید بدست گلادیاتور پیروز نابود شود.
اجساد گلادیاتورهای مغلوب و کشته شده را با قلاب از صحنۀ آمفی تئاتر خارج می کردند.
گاهی نیز، شیرها و ببرها و سایر حیوانات عظیم الجثۀ درنده را، به جانگلادیاتورها می افکندند. داستان های متعددی از به کار گرفتن جانوران درندهدر مبارزات گلادیاتوری و نظایر آن نقل شده که بعنوان نمونه هایی از آنهامی توان به داستان [External Link Removed for Guests] برده یا داستان [External Link Removed for Guests] دزد اشاره نمود.
در نبردهای گلادیاتوری، وقایع مهم و عالی عبارت بود از : نبرد افرادمسلّح، به صورت تن به تن یا دسته جمعی. در این گونه نبردها جنگجویان عبارتبودند از: اسیران جنگی، مجرمان محکوم، یا بردگان عصیانگر.
حق فاتحان نسبت به کشتار اسیران ایشان، به طورکلی در سرتاسر دنیای قدیممورد قبول بود و رومیان خود را بزرگوار می پنداشتند که از طریق نبردهایگلادیاتوری به اسیران فرصتی می دادند که در میدان، زندگی خود را نجاتدهند. افرادی را که محکوم به ارتکاب قتل شده بودند، از سراسر امپراطوری بهرم می آوردند و به مدرسۀ گلادیاتورها می فرستادند اندکی بعد به میدانمسابقات رزمی می کشاندند. این افراد اگر به طور استثنائی شجاعانه میجنگیدند، ممکن بود فوراً آزاد شوند. امّا اگر صرفاً پس از رزم زنده میماندند، مجبور بودند که باز و باز در روزهای تعطیل بجنگند. اینان اگر سهسال دوام می آوردند، تبدیل به برده می شدند و پس از آن اگر به مدت دو سالاربابان خود را راضی می کردند، آزاد می شدند.
جنایاتی که ارتکاب آنها موجب محکومیت به گلادیاتوری می شد، عبارت بودنداز: قتل، دزدی، حرق، کفر و عصیان. امّا در عین حال، فرمانداران کوشا کهگوش به زنگ حوایج امپراطور بودند، ممکن بود اگر میدان مبارزۀ گلادیاتوریانسان کم بیاورد، این قواعد را زیر پا بنهند. حتی ممکن بود که گاهیسناتوران و سلحشوران نیز، مانند گلادیاتورها محکوم به جنگیدن شوند و گاهیاوقات نیز، علاقه به مورد توجه و تمجید قرار گرفتنباعث می شد که افرادی ازطبقۀ سوارکاران، داوطلب شرکت در جنگهای گلادیاتوری شوند. در هر حال تحتنیروی کشش و جذبۀ ماجراجویی و خطر، عدۀ زیادی در مدارس گلادیاتوری ثبت ناممی کردند.
منبع Wikipedia contributors, "Gladiator," Wikipedia, The Free Encyclopedia, [External Link Removed for Guests]