با گذشت زمان و رشد و پیشرفت تکنولوژی زندگی انسان ها تغییر پیدا کرده و راحت تر شده است. اما به موازات پیشرفت تکنولوژی جرایم نیز تغییر یافته اند و با این فضا همگام شده اند. بسیاری از اوقات ممکن است ما بدون آگاهی مرتکب عمل مجرمانه ای بشویم اما به مجرمانه بودن آن آگاه نباشیم و از آنجا که جهل به قانون رافع مسئولیت نیست یا به عبارتی بی اطلاعی از قوانین منجر به رفع مسئولیت مجرمانه نیست و همچنین این روزها دنیای مجازی بخش بزرگی از روزمرگی ما را تشکیل می دهد لذا تلاش شده در این مقاله شما را با تعدادی از جرایم سایبری و قوانین حاکم بر فضای مجازی آشنا کنیم.
جرائم سایبری به چه معناست؟
جرائم سایبری بخشی از جرائم اینترنتی هستند و شامل جرم هایی می شوند که در محیط سایبری رخ می دهند. محیط سایبری محیطی مجازی ای است که کاربران آن می توانند به هرگونه خدمات و اطلاعات الکترونیکی در سراسر دنیا دستیابی پیدا کنند. افراد از طریق سامانه های مخابراتی و رایانه ای به این فضا متصل می شوند.
تعریف محیط سایبر
سایبر در لغت به معنای غیرملموس و مجازی می باشد.محیطی است مجازی و غیرملموس موجود در فضای شبکه های بین‌المللی که این شبکه ها از طریق شاهراه های اطلاعاتی مانند اینترنت بهم وصل هستند. در این محیط تمامی اطلاعات و داده ها راجع به افراد، کشورها و ملت ها، فرهنگ ها و هر آن چه که شما فکرش را بکنید به صورت صوت، تصویر، ویدئو، نوشته و سند وجود دارد.
جرائم در فضای سایبری
در مورد جرایمی که در حوزه فضای سایبر اتفاق می افتد در مواد ۷۲۹ تا ۷۴۶ قانون مجازات اسلامی جرم انگاری صورت گرفته است.
جرائمی که علیه محرمانگی داده اتفاق می افتد مثل: دسترسی غیرمجاز (هکرها، کراکرها و..) ،شنود غیرمجاز، جاسوسی در فضای مجازی.
جرم هایی که علیه صحت و درستی داده ها می باشد. مثل: جعل رایانه، ایجاد اخلال در داده ها و اطلاعات و یا تخریب داده ها
کلاهبرداری و یا انجام سرقت در فضای مجازی با رایانه
اعمال منافی عفت و اخلاق مثل ایجاد محتویات مستهجن و انتشار آنها
نشر اکاذیب
نمونه هایی از جرائم سایبری در متن قانون
الف) محتوا علیه اخلاق و عفت عمومی:
اشاعه فحشا و منکرات.
تسهیل، تحریک، تشویق، ترغیب، تهدید و یا تطمیع افراد به دستیابی به محتویات مستهجن و مبتذل/
راه اندازی مراکز و پایگاه های همسریابی بدون اخذ مجوز در فضای مجازی.
استفاده ابزاری از افراد (اعم از زن و مرد) در تصاویر و محتوا.
تحقیر و توهین به جنس زن، تبلیغ تجملات و تشریفات غیرقانونی و نامشروع.
ب) محتوا علیه امنیت و آسایش عمومی:
محتوایی که به امنیت و آسایش جمهوری اسلامی لطمه وارد کند.
تبلیغ به نفع گروه ها و سازمان های مخالف جمهوری اسلامی.
فاش نمودن و انتشار اسناد محرمانه دولتی، اسرار نیروهای مسلح، نقشه ها و استحکامات نظامی، مذاکرات غیرعلنی مجلس و…
اخلال در وحدت ملی و ایجاد اختلاف ما بین اقشار جامعه به ویژه از طریق طرح مسائل نژادی و قومی.
پ) محتوا علیه مقدسات اسلامی و مقامات دولتی:
اهانت به دین مبین اسلام.
تبلیغ به نفع احزاب، گروه ها و یا فرقه های منحرف و مخالف اسلام.
اهانت به امام خمینی (ره) و تحریف آثار ایشان و همچنین اهانت به مقام معظم رهبری و سایر مراجع مسلم تقلید.
اهانت، افترا و هجو به مقامات، نهادها و سازمان های دولتی.
جعل پایگاه اینترنتی بانک ها، نهادها و سازمانهای دولتی و عمومی.
ج) محتوای رایانه ای:
انتشار و سرویس دهی بازی های رایانه ای بدون مجوز یا دارای محتوای مجرمانه.
راه اندازی رادیو و تلویزیون بدون اخذ مجوز.
فروش، تبلیغ، توزیع و هرگونه آموزش استفاده از تجهیزات ماهواره ای، تجهیزات نظامی، مواد محترقه، مواد رادیواکتیو، مواد شیمیایی و…
انتشار محتوای حاوی تحریک اعمال خشونت آمیز یا دعوت به خودکشی، تبلیغ مصرف مواد روان گردان، مواد مخدر و سیگار.
به کارگیری کلمات کلیدی غیر مرتبط با محتوای سایت و یا باز شدن تبلیغات ها و صفحات اجباری نامرتبط با موضوع سایت که منجر به اتلاف وقت و هزینه بازدید کننده و افزایش متقلبانه درآمد مالک سایت و رتبه سایت می گردد.
ایجاد مراکز قمار در فضای مجازی.
انتشار فیلترشکن و آموزش روش های عبور از سامانه های فیلترینگ.
فروش، انتشار و یا در دسترس قرار دادن گذرواژه ها و داده هایی که امکان دسترسی غیرمجاز به داده ها و یا سامانه های رایانه ای یا مخابراتی دولتی را فراهم می کند.
انتشار و یا در دسترس قرار دادن محتویات اموزش دسترسی غیرمجاز، شنود غیرمجاز، جاسوسی، تخریب و ایجاد اخلال در داده ها. (هک)
نشر شایعات که به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی باشد.
نشر تصاویر، صوت، اسناد و داده های شخصی افراد دیگر بدون کسب رضایت وی که منجر به ورود به حریم شخصی فرد شود.
د) محتوای مرتبط با انتخابات:
انتشار هرگونه محتوا با هدف ترغیب و تشویش مردم به تحریم و یا کاهش مشارکت در انتخابات.
نشر هجو یا هرگونه محتوای توهین آمیز علیه انتخابات.
استفاده ابزاری از تصاویر زنان برای تبلیغات و یا عدم رعایت شئونات اسلامی در انتشار تصاویر مربوط به نامزدهای انتخاباتی.
تمامی این جرائم سایبری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به صورت حکم حبس یا جزای نقدی تعریف شده است. و پیگیری این جرائم زیر نظر حوزه پلیس فتا (فضای تولید و تبادل اطلاعات کشور) در فضای مجازی صورت می گیرد.
منبع [External Link Removed for Guests] مرجع وکیل ایران [External Link Removed for Guests]
جرائم سایبری چیست ؟
مدیران انجمن: رونین, شوراي نظارت
جرائم سایبری چیست ؟
مطابق قوانینی که در این باره تصویب شده است وکلا برای اینکه بتوانند برای موکل خود، اعمال حقوقی انجام دهند باید دارای پروانه وکالت دادگستری باشند.
پروانه ی وکالت پایه یک و پروانه ی و کالت پایه دو، هر دو به طور قانونی به صاحب آن اجازه می دهند که اقدام به فعالیت های حقوقی نماید.
وکیل کیست؟وکیل به معنای واگذار کردن امری بر عهده دیگریست.به این معنای که اشخاص به وسیله ی عقد وکالت شخص دیگری را به عنوان نایب جهت انجام امور خودشان برمی گزینند.
بنابراین وکالت به معنای:
وکیل پایه یک دادگستری کیست؟[External Link Removed for Guests] میگوید هرکسی که می خواهد به عنوان وکیل در مراجع قضائی فعالیت نماید باید پروانه وکالت را به صورت قانونی کسب کند. اما این پروانه را وکالت از چه راه هایی می توان کسب نمود؟
دو راه وجود دارد. اولین راه شرکت در ازمون کانون وکلای دادگستری است که شما پس از قبولی در آزمون ها دوره ای را تحت عنوان کارآموز می گذرانید و سپس وکیل پایه یک دادگستری می شوید.
دومین راه شرکت در آزمون کانون مشاوران مرکز قوه قضائیه است که شما زمانی که در آزمون ورودی این مرکز که بسیار ساده تر از کانون وکلاست قبول می شوید، ابتدا کارآموز هستید. بعد از کارآموزی به مرحله وکیل پایه دو می رسید. بعد از دو سال اگر در آزمون بعدی نمره قبولی کسب کنیدبع رتبه ی وکیل پایه یک دادگستری خواهید رسید.
اما در نهایت هر دو وکیلی که از این دو مرجع پروانه اخذ می کنند از نظر حدود صلاحیت باهم برابر هستند و تفاوتی باهم ندارند.
چه تفاوتی میان وکیل پایه یک و وکیل پایه دو وجود دارد؟وکیل پایه یک دادگستری و وکیل پایه دو دادگستری، هر دو در بسیاری از موارد از حیث صلاحیت برابر هستند. هر دو وکیل اجازه وکالت دارند اما همانطور مشخص است وکلای پایه دو برای وکالت در برخی موضوعات نصاب مشخصی دارند و محدودیت دارند.
همانطور که می دانید وکیل پایه یک در قبول وکالت دیگران هیچ محدودیتی ندارد و به راحتی می تواند انواع پرونده در موضوعات مختلف را قبول نماید.
اما وکیل پایه دو تنها می تواند در دادگاه های کیفری ای که جرایمی با حبس تعزیری زیر ده سال، جزای نقدی، شلاق و در دعاوی حقوقی نیز پرونده های غیر مالی به جز اصل نکاح و طلاق و اثبات نسب و نفی نسب، و دعوای مالی زیر ۵۰ میلیون تومان قبول نماید.
پروانه ی وکالت پایه یک و پروانه ی و کالت پایه دو، هر دو به طور قانونی به صاحب آن اجازه می دهند که اقدام به فعالیت های حقوقی نماید.
وکیل کیست؟وکیل به معنای واگذار کردن امری بر عهده دیگریست.به این معنای که اشخاص به وسیله ی عقد وکالت شخص دیگری را به عنوان نایب جهت انجام امور خودشان برمی گزینند.
بنابراین وکالت به معنای:
وکیل پایه یک دادگستری کیست؟[External Link Removed for Guests] میگوید هرکسی که می خواهد به عنوان وکیل در مراجع قضائی فعالیت نماید باید پروانه وکالت را به صورت قانونی کسب کند. اما این پروانه را وکالت از چه راه هایی می توان کسب نمود؟
دو راه وجود دارد. اولین راه شرکت در ازمون کانون وکلای دادگستری است که شما پس از قبولی در آزمون ها دوره ای را تحت عنوان کارآموز می گذرانید و سپس وکیل پایه یک دادگستری می شوید.
دومین راه شرکت در آزمون کانون مشاوران مرکز قوه قضائیه است که شما زمانی که در آزمون ورودی این مرکز که بسیار ساده تر از کانون وکلاست قبول می شوید، ابتدا کارآموز هستید. بعد از کارآموزی به مرحله وکیل پایه دو می رسید. بعد از دو سال اگر در آزمون بعدی نمره قبولی کسب کنیدبع رتبه ی وکیل پایه یک دادگستری خواهید رسید.
اما در نهایت هر دو وکیلی که از این دو مرجع پروانه اخذ می کنند از نظر حدود صلاحیت باهم برابر هستند و تفاوتی باهم ندارند.
چه تفاوتی میان وکیل پایه یک و وکیل پایه دو وجود دارد؟وکیل پایه یک دادگستری و وکیل پایه دو دادگستری، هر دو در بسیاری از موارد از حیث صلاحیت برابر هستند. هر دو وکیل اجازه وکالت دارند اما همانطور مشخص است وکلای پایه دو برای وکالت در برخی موضوعات نصاب مشخصی دارند و محدودیت دارند.
همانطور که می دانید وکیل پایه یک در قبول وکالت دیگران هیچ محدودیتی ندارد و به راحتی می تواند انواع پرونده در موضوعات مختلف را قبول نماید.
اما وکیل پایه دو تنها می تواند در دادگاه های کیفری ای که جرایمی با حبس تعزیری زیر ده سال، جزای نقدی، شلاق و در دعاوی حقوقی نیز پرونده های غیر مالی به جز اصل نکاح و طلاق و اثبات نسب و نفی نسب، و دعوای مالی زیر ۵۰ میلیون تومان قبول نماید.